Ο κορωνοϊός ήρθε για να μείνει, αλλά αναμένεται να περιοριστεί σημαντικά. Αυτό, τουλάχιστον, υποστηρίζει ένας από τους κορυφαίους επιδημιολόγους των ΗΠΑ.
Συγκεκριμένα, ο Τζάστιν Λέσλερ, αναπληρωτής καθηγητής Επιδημιολογίας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς της Βαλτιμόρης, υποστηρίζει ότι ο κορωνοϊός θα μολύνει ποσοστό της τάξης του 40% έως 70% του παγκόσμιου πληθυσμού. Σύμφωνα με το κακό σενάριο αυτό μπορεί να συμβεί σε έξι έως δώδεκα μήνες ενώ σύμφωνα με το πιο αισιόδοξο σενάριο θα συμβεί εντός αρκετών χρόνων.
Κορωνοϊός: Το κακό και το καλό σενάριο
Όπως υποστηρίζει στο άρθρο του στην εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ» όποιο από τα δύο σενάρια κι αν επικρατήσει «από τη στιγμή που το πρώτο κύμα θα έχει τελειώσει, ο ιός πιθανότατα είναι εδώ για να παραμείνει. Αυτό ακούγεται τρομακτικό, σαν να αποδεχόμαστε πως δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες θάνατοι θα συμβαίνουν μόνο στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Όμως, είναι πολύ απίθανο ότι τα πράγματα θα παραμείνουν τόσο άσχημα».
Ο Λέσλερ επισημαίνει ότι οι περισσότεροι θάνατοι από τη νόσο Covid-19 αφορούν σχεδόν αποκλειστικά ηλικιωμένους. Παρόλο που ένας 70χρονος έχει ίδια πιθανότητα με έναν επτάχρονο να μολυνθεί, ο πρώτος έχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να πεθάνει. Περίπου το 80% των θανάτων από Covid-19 συμβαίνουν σε άτομα άνω των 60 ετών, ενώ μόλις ένας στους χίλιους σε κάτω των 20 ετών.
Παράλληλα, όμως προειδοποιεί ότι αυτό είναι πιθανόν να αλλάξει στο μέλλον. Ακόμη δεν είναι γνωστό κατά πόσο ο νέος ιός προσφέρει μακρόχρονη ανοσία σε όποιον τον κολλάει, αλλά αν όντως αυτό συμβαίνει, τότε σχεδόν όλοι οι ενήλικες μελλοντικά θα έχουν ανοσία έναντι του νέου κορωνοϊού και τα νέα κρούσματα θα αφορούν κυρίως παιδιά. Εφόσον ο SARS-CoV-2 προκαλεί σοβαρά συμπτώματα και επιπλοκές σχεδόν αποκλειστικά στους μεγάλους, η διαχρονική μετατόπισή του στις μικρές ηλικίες θα σημάνει μία σχεδόν πλήρη - αλλά όχι ολοκληρωτική- εξαφάνιση των εισαγωγών στα νοσοκομεία και των θανάτων από τον ιό.
Οι επιδημίες είναι σαν τις φωτιές
Όσο αυξάνεται ο αριθμός αυτών που έχουν περάσει την Covid-19, τόσο η νόσος θα «ξεδοντιάζεται». Σύμφωνα με τον κ. Λέσλερ, «οι επιδημίες είναι σαν τις φωτιές. Όταν υπάρχουν άφθονα καύσιμα, καίνε ανεξέλεγκτα, όταν όμως τα καύσιμα σπανίζουν, σιγοκαίνε αργά». Το «καύσιμο» είναι το πόσο ευάλωτος είναι ο πληθυσμός στον παθογόνο μικροοργανισμό. Τα απανωτά κύματα μίας επιδημίας -που παρέχουν ολική ή μερική ανοσία σε ολοένα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού- σταδιακά μειώνουν την ισχύ της λοίμωξης, πράγμα που μειώνει τον κίνδυνο ακόμη και για όσους ακόμη δεν έχουν κολλήσει τον νέο ιό.