Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα σύμπλεγμα χαμένων πόλεων στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, όπου ζούσαν τουλάχιστον 10.000 αγρότες πριν από περίπου 2.000 χρόνια.
Πριν από πάνω από δύο δεκαετίες ο αρχαιολόγος Στεφάν Ροστέν είχε παρατηρήσει μια σειρά από χωμάτινους λόφους και θαμμένους δρόμους σε δάσος του Αμαζονίου στον Ισημερινό.
Αλλά εκείνη τη στιγμή, «δεν ήμουν σίγουρος πώς ταίριαζαν όλα αυτά μαζί», είπε ο Ροστέν, ένας από τους ερευνητές που ανέφεραν το εύρημα στην επιθεώρηση Science την Πέμπτη.
Η χαμένη κοιλάδα των πόλεων στους πρόποδες των Άνδεων
Πρόσφατη χαρτογράφηση με τη βοήθεια τεχνολογίας αισθητήρων λέιζερ, που φέρει την ονομασία LiDar, αποκάλυψε ότι τα ευρήματα αυτά ήταν μέρος ενός πυκνού δικτύου πόλεων και συνδετικών δρόμων με ιστορία περίπου μιας χιλιετίας στα δάση του Αμαζονίου στους πρόποδες των Άνδεων.
«Ήταν μια χαμένη κοιλάδα πόλεων», είπε ο Ροστέν, ο οποίος διευθύνει τις έρευνες στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. «Είναι απίστευτο».
Ο πολιτισμός των Ουπάνο
Στις πόλεις αυτές ζούσε ο λαός των ιθαγενών Ουπάνο περίπου μεταξύ του 500 π.Χ. και του 300-600 μ.Χ. - μια περίοδο που αντιστοιχεί περίπου με εκείνη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Ευρώπη, όπως ανακάλυψαν οι ερευνητές.
Οι κατοικίες και τα τελετουργικά κτίρια που ανεγέρθηκαν σε περισσότερους από 6.000 χωμάτινους τύμβους περιβάλλονταν από χωράφια με αποχετευτικά κανάλια. Οι μεγαλύτεροι δρόμοι είχαν πλάτος 10 μέτρων και εκτείνονταν για 10-20 χιλιόμετρα. Αν και είναι δύσκολο να υπολογιστούν οι πληθυσμοί, οι πόλεις αυτές φιλοξενούσαν τουλάχιστον 10.000 κατοίκους, ίσως και έως 15.000 με 30.000 στην ακμή τους -όσο ο εκτιμώμενος πληθυσμός του Λονδίνου της ρωμαϊκής εποχής -, δήλωσε ο αρχαιολόγος Αντουάν Ντορισόν του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας, ο οποίος συνυπογράφει τη μελέτη.
Ο Χοσέ Ιριάρτε, αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου του Έξετερ, που δεν συμμετείχε στην έρευνα, είπε ότι θα χρειαζόταν ένα περίπλοκο σύστημα οργανωμένης εργασίας για να κατασκευαστούν οι δρόμοι και οι χιλιάδες χωμάτινοι τύμβοι. «Οι Ίνκας και οι Μάγια έχτιζαν με πέτρες, αλλά οι άνθρωποι στην περιοχή του Αμαζονίου συνήθως δεν είχαν διαθέσιμες πέτρες, έχτιζαν με λάσπη. Αλλά και πάλι ο όγκος εργασίας που απαιτήθηκε είναι τεράστιος», επεσήμανε.
Ο Αμαζόνιος θεωρείται συχνά ως μια «παρθένα άγρια περιοχή με μικρές μόνο ομάδες ανθρώπων. Αλλά οι πρόσφατες ανακαλύψεις μας έδειξαν πόσο πιο περίπλοκο είναι πραγματικά το παρελθόν», πρόσθεσε.
Επιστήμονες βρήκαν πρόσφατα και στοιχεία περίπλοκων κοινωνιών τροπικών δασών σε άλλες περιοχές του Αμαζονίου, όπως στη Βολιβία και τη Βραζιλία, που προϋπήρχαν της επαφής με Ευρωπαίους. «Υπήρχε πάντα μια απίστευτη ποικιλία ανθρώπων και οικισμών στον Αμαζόνιο, όχι μόνον ένας τρόπος ζωής», είπε ο Ροστέν. «Και μόλις τώρα αρχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για αυτούς».