Τη δεκαετία του ’50, μόνο οι άντρες συνήθιζαν να φορούν τα λεγόμενα «wingtips» παπούτσια με τις χαρακτηριστικές ραφές και τη διχρωμία στο δέρμα.
Όμως, αυτό το ενδυματολογικό «προνόμιο» δεν κράτησε για πολύ. Το 1957, η Coco Chanel, γνωστή για το ανεξάρτητο πνεύμα της και για την απελευθέρωση του γυναικείου σώματος μέσα από τις γοητευτικά αναιδείς σιλουέτες της προχώρησε σε μία ακόμη καινοτομία. Συνεχίζοντας τα παράτολμα δάνεια από την αντρική γκαρνταρόμπα, η Γαλλίδα πρωτοπόρος ανανέωσε ένα ακόμα σύμβολο αρρενωπότητας, εμποτίζοντάς το με θηλυκά χαρακτηριστικά.
Το μικρό μαύρο φόρεμα και τα σικ αθλητικά ρούχα είχαν από καιρό συνεπάρει την ελίτ της μόδας, ενώ το τουίντ είχε μεταβεί από τα ανθεκτικά αντρικά κοστούμια στα ραφινέ deux pièces της νέας γυναίκας. Το μόνο που έμενε για να μεταμορφωθεί υπό τις καλλιτεχνικές της οδηγίες, ήταν και το ανάλογο παπούτσι.
Σε συνεργασία με τον υποδηματοποιό Raymond Massaro, λοιπόν, δημιούργησε τη γνωστή εξώφτερνη γόβα στους αντιθετικούς τόνους του μπεζ και του μαύρου, το πιο δημοφιλές σχέδιό της, που επιβιώνει μέχρι και σήμερα.
Διαβάστε στο Bovary.gr την ιστορία του πιο εμβληματικού δίχρωμου υποδήματος