Οι θερμοκρασίες σταδιακά υποχωρούν, τα καλοκαιρινά επιστρέφουν στις κούτες και η κοινωνία ξεκινά να αναζητά τη λύση στο γρίφο της θέρμανσης τον φετινό χειμώνα.
Η εξίσωση δεν είναι εύκολη. Οι τιμές του φυσικού αερίου θυμίζουν «ασανσέρ» και παραμένουν στα ύψη, ενώ ταυτόχρονα εκφράζονται φόβοι για άνοδο στις τιμές του πετρελαίου. Την ίδια στιγμή, το κόστος για θέρμανση με ρεύμα έχει ήδη κριθεί απαγορευτικό. Και όλα αυτά μόλις λίγες ημέρες προτού ξεκινήσει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης.
Λαμβάνοντας υπόψιν τις παραπάνω εξελίξεις που φέρνει η ενεργειακή κρίση, αρκετοί αποφάσισαν να στραφούν σε πιο «παραδοσιακά» μέσα θέρμανσης, με πρώτο εξ αυτών τη ξυλόσομπα. Όπως εξηγεί στο iefimerida.gr ο Λάμπρος Μανίνος, της εταιρείας «Κωνσταντίνος Λ. Μανίνος», από το Περιστέρι, που εμπορεύεται είδη θέρμανσης – λευκοσιδηρουργίας, η ζήτηση φέτος έχει εκτοξευτεί.
Τετραπλαστιάστηκε η ζήτηση για ξυλόσομπες -Ανάρπαστες οι μασίνες με φούρνο
«Φέτος η ζήτηση είναι τετραπλάσια. Είχαμε 300 πελάτες, τώρα έχουμε 1.200 και πάμε για 1.500. Νομίζω πως αυτό περιγράφει την κατάσταση» λέει χαρακτηριστικά ο κ. Μανίνος, επισημαίνοντας ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο είδος που έχει γίνει ανάρπαστο:
«Γίνεται φέτος “πανζουρλισμός” για τις μασίνες, δηλαδή τις ξυλόσομπες που λειτουργούν και ως κουζίνες, κυρίως με φούρνο αλλά και μάτια. Δεν θέλει ο κόσμος να καίει ρεύμα και ψάχνει σόμπες με τις οποίες θα μπορεί ταυτόχρονα να ζεσταίνεται και να μαγειρεύει»
Σύμφωνα με τον Λάμπρο Μανίνο, θα έπρεπε να «τρέξει» μια καμπάνια ενημέρωσης με στόχο να καταργηθούν και να αντικατασταθούν τα κλασικά τζάκια. «Ναι, θα έπρεπε πραγματικά να καταργηθούν τα κλασικά τζάκια ανοιχτού τύπου. Δημιουργούν το φαινόμενο της αιθαλομίχλης. Αν έβαζαν όλοι οι Αθηναίοι ξυλόσομπα ή σόμπα με πέλετ ή πετρελαίου δεν θα υπήρχε αυτό το φαινόμενο. Λυπάμαι που θα το πω έτσι αλλά οι εργολάβοι που βάζουν τζάκια και υποστηρίζουν αυτή τη λύση κοροϊδεύουν τον κόσμο. Αφενός, όπως είπαμε, ρυπαίνεται το περιβάλλον, αλλά και δεν αποδίδει. Το ανοιχτό τζάκι δεν ζεσταίνει. Έχει 10% απόδοση (σ.σ. δηλαδή 90% της θερμικής ενέργειας που παράγεται χάνεται)».
Πόσο κοστίζουν οι ξυλόσομπες
Στον αντίποδα, προσθέτει ο κ. Μανίνος, «οι ξυλόσομπες, όλες, ελληνικές ή ξένες, έχουν από 70% απόδοση. Και υπάρχουν και ενεργειακές με μεγαλύτερη απόδοση», με τις μαντεμένιες να είναι σε εξέχουσα θέση. Πόσο κοστίζει όμως σήμερα μια ξυλόσομπα;
«Μια ξυλόσομπα απλή ξεκινά από τα 150 ευρώ. Να πούμε όμως και το εξής. Στο παρελθόν υπήρχαν σόμπες Βουλγαρίας, σε ανταγωνιστικές τιμές. Δηλαδή μια σόμπα με φούρνο, ατσάλινη, ενεργειακή ήταν στα 150 ευρώ στο παρελθόν. Πλέον, η ίδια σόμπα έχει φτάσει στα 500 ευρώ. Τα υλικά έχουν ανέβει τρεις φορές πάνω» τονίζει. Οι σόμπες από μαντέμι (ελληνικές) ξεκινούν από τα 350 ευρώ, ενώ οι ποιοτικές μασίνες με φούρνο από τα 500 ευρώ.
Σύμφωνα με τον Λάμπρο Μανίνο, οι έμποροι από τη Βουλγαρία και άλλες κατασκευαστικές στα Βαλκάνια και βορειότερα πλέον «μπλοκάρουν την Ελλάδα, δεν την προτιμούν. Δίνουν το στοκ τους στη Γερμανία. Υπάρχει εργοστάσιο συγκεκριμένης εταιρείας που δεν στέλνει πλέον στην Ελλάδα, σταμάτησε να δίνει. Το ίδιο συμβαίνει και στο πέλετ, δεν μας προτιμούν, μας δίνουν πιο ακριβές τιμές».
Μπορώ να βάλω ξυλόσομπα στο σπίτι μου;
Η έλλειψη σε Βουλγαρικές σόμπες, ωστόσο, έδωσε ανάσα στην εγχώρια αγορά. Στην Αθήνα δεν υπάρχει εργοστάσιο για ξυλόσομπες, όμως στην επαρχία «βασιλεύουν». «Όλες είναι στην επαρχία και πάρα πολλές στη Θεσσαλονίκη. Πρόκειται κυρίως για οικογενειακές επιχειρήσεις και σε αυτές δείχνουμε και προτεραιότητα, προτιμώ να φέρνουμε ελληνικές. Γιατί οι Βουλγαρικές θα φτάσουν στα ίδια χρήματα και θα είναι κατώτερες ποιοτικά. Στην ελληνική θα έχεις εγγύηση, θα βρίσκεις και ανταλλακτικά» λέει ο Λάμπρος Μανίνος.
Το μεγάλο ερώτημα, ωστόσο, είναι το κατά πόσο μπορεί κάποιος να τοποθετήσει ξυλόσομπα στην Αθήνα. Αν πρόκειται για μονοκατοικία τότε ο δρόμος είναι… ανοικτός. Στην περίπτωση των πολυκατοικιών όμως η προσέγγιση αλλάζει.
«Πρέπει να συμφωνεί η πολυκατοικία. Να υπάρχει συμφωνία στο καταστατικό. Δηλαδή να αναφέρεται ρητά ότι επιτρέπεται η τοποθέτηση καμινάδας εντός και εκτός διαμερίσματος. Αν δεν υπάρχει αυτή η αναφορά, τότε μπορεί να προταθεί τροποποίηση του καταστατικού» είναι η λύση που προκρίνει ο κ. Μανίνος.
Να σημειωθεί ότι η καμινάδα θα πρέπει να «βγαίνει» στην ταράτσα, ενώ για κάθε σόμπα απαιτείται ξεχωριστή καμινάδα, των οποίων οι απολήξεις (τα «καπέλα») πρέπει να βρίσκονται σε διαφορετικό ύψος.
Ανησυχία για τα ξύλα
Πάντως, την ίδια ώρα φουντώνει η αγωνία τόσο των εμπόρων καυσόξυλων όσο και των πολιτών, που ήδη έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχουν ελλείψεις. Όπως έχει ήδη αναφέρει το iefimerida, φέτος υπάρχουν μεγάλες λίστες αναμονής που ξεκινούν από τις 15-20 μέρες και μπορεί να φτάσουν και τον ένα μήνα.
Η ξυλόσομπα ή το ενεργειακό τζάκι μπορεί να είναι μια οικονομική λύση για τη θέρμανση, όμως ούτε το καυσόξυλο βγήκε «αλώβητο» από την τρέχουσα ενεργειακή κρίση. Όπως ανέφερε στο iefimerida.gr, ο πρόεδρος του Συλλόγου Εμπόρων Στερεών Καυσίμων Αττικής (ΣΕΣΚΑ), Ιωάννης Σακελλαράκης οι τιμές των καυσόξυλων είναι 20% με 30% επάνω σε σχέση με την περσινή χρονιά. Η «χύδην» μορφή ξεκινά από 120-130 ευρώ το κυβικό και 140 ευρώ το κυβικό η «στοιβαχτή» μορφή.
Με τιμές - «φωτιά» διατίθεται και το πέλετ. Από τα 6-7 ευρώ που κόστιζε ο σάκος πέρυσι, η τιμή του φτάνει και ξεπερνά σήμερα τα 10 ευρώ. Το μεγάλο όμως ζήτημα είναι τα αποθέματα. «Μην πέφτουν όλοι πάνω στο ξύλο. Δεν είναι η λύση. Δημιουργείται πρόβλημα στην παραγωγή, στη διαθεσιμότητα και στις τιμές. Έχουν κλείσει όλες οι πηγές απ' όπου αγοράζαμε καυσόξυλα. Βουλγαρία, Ρουμανία, λίγο Αλβανία και Σερβία, που αποτελούσαν το 35% των εισαγωγών. Πλέον, αυτές οι πηγές έχουν κλείσει. Δεν βγαίνουν ξύλα προς τα έξω. Ωστόσο, και από την επαρχία η στρόφιγγα έχει μισοκλείσει, καθώς η ενεργειακή κρίση και οι αυξήσεις σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο τους κάνει να τα κρατάνε για δική τους κατανάλωση. Έτσι, η Αττική μένει χωρίς καυσόξυλα και εμείς αναζητούμε από πού θα αγοράζουμε ξυλεία» έλεγε στο iefimerida.gr ο πρόεδρος του ΣΕΣΚΑ.