Στην ενημέρωση για τα κρούσματα του κορωνοϊού την Τρίτη ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας μετά την ανάλυση των τελευταίων δεδομένων για τον ιό στον κόσμο, την Ευρώπη και τη χώρα μας μίλησε και για άλλα θέματα που συνδέονται με την πανδημία και προφανώς επηρεάζουν πολλούς, καθώς και για δύο κρίσεις.
Ο κ. Τσιόδρας μίλησε για τη φιλολογία των θανάτων και για δύο κρίσεις, τη συνεχή πνευματική περιπέτεια για το τι είναι νόμιμο ή παράνομο, την καχυποψία για τους γύρω μας, αλλά και τις συνέπειες στην οικονομία.
Με έχει κουράσει η φιλολογία των θανάτων από τον κορωνοϊό
Ο Σωτήρης Τσιόδρας με το γνωστό ήρεμο ύφος του αναφέρθηκε, εμφανώς συγκινημένος, στην καθημερινή συζήτηση που γίνεται για τον αριθμό των νεκρών σχολιάζοντας πως «με έχει κουράσει η φιλολογία των θανάτων και τόνισε πως η αναφορά γίνεται για να αποδώσουεμε τιμή στους αγαπημένους μας που έφυγαν από κοντά μας, να θυμόμαστε το τίμημα που πληρώσαμε και πληρώνουμε σαν κοινωνία για το νέο ιό και όχι ως κίνητρο για φόβο ούτε για να προξενήσει πανικό. Είναι άλλοι καιροί, είναι μοναδικές στιγμές».
Ο κορωνοϊός μάς έχει βάλει σε μία συνεχή περιπέτεια
Στη συνέχεια ο λοιμωξιολόγος μίλησε για δυο δύσκολες και ταυτόχρονες κρίσεις. Η πρώτη έχει να κάνει με μία συνεχή πνευματική περιπέτεια την οποία ζούμε εξαιτίας του κορωνοϊού. Εκανε λόγο για μια συνεχή πνευματική περιπέτεια, με ανασφάλειες, με αγωνία για την αλήθεια, για το τι είναι νόμιμο ή παράνομο, με καχυποψία για τους γύρω μας – για όλους κάποια στιγμή – με στρες, με θλίψη. Μας βγάζει έναν εαυτό που δεν μας αξίζει.
Χαρακτηριστικά ανέφερε «από τη μία έχουμε τον ιό να παρουσιάζεται ως συνεπιβάτης στην καθημερινότητα μας – κάποτε σιωπηλός – και θέλουμε να μην τον αφήσουμε να αγγίξει τους αγαπημένους μας, όσο πιο γρήγορα να τον εξαφανίσουμε από κοντά μας, από τον περίγυρο μας και ιδιαίτερα τις ευπαθείς ομάδες, να μην θρηνήσουμε άλλες απώλειες.
Είναι αρκετές οι απώλειες που έχουμε. Λυπόμαστε, θρηνούμε για αυτές. Έστω και μια παραπάνω σοβαρή περίπτωση της νόσου να αποφύγουμε, θα είναι επιτυχία. Κανείς μας δεν είναι αλώβητος. Ακόμα και αν δεν λαβωθήκαμε σωματικά, μας αφήνει αυτή η ιστορία πληγμένους σε μια συνεχή πνευματική περιπέτεια, με ανασφάλειες, με αγωνία για την αλήθεια, για το τι είναι νόμιμο ή παράνομο, με καχυποψία για τους γύρω μας – για όλους κάποια στιγμή – με στρες, με θλίψη. Μας βγάζει έναν εαυτό που δεν μας αξίζει.
Νομίζω έχουμε ένα πεδίο εσωτερικής και μυστικής μάχης. Ίσως είναι πιο σημαντική από την μάχη με τον ιό. Θα βγούμε άραγε νικητές; Θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε και να συνομιλήσουμε στα ίσια με τον εσωτερικό άνθρωπο; Θα παλέψουμε αν είναι αναγκαίο με αυτόν; Να παίρνουμε μια βαθιά ανάσα, να είμαστε ευγνώμονες για αυτά που έχουμε, να χαμογελάσουμε και να παραμείνουμε αισιόδοξοι;».
Οικονομική κρίση: Αντί ο κόσμος μας να ενώνεται, γίνεται πιο ανταγωνιστικός
Στη συνέχεια ο λοιμωξιλόγος Σωτήρης αναφέρθηκε και στην οικονομική κρίση που αφήνει πίσω της η πανδημία σχολιάζοντας πως ο κόσμος αντί να ενώνεται, γίνεται πιο ανταγωνιστικός.
«Από την άλλη μεριά έχουμε μια απίστευτη οικονομική κρίση. Ένα μήνα μετά το άνοιγμα της ζωής στο Γουχάν, οι άνθρωποι αποφεύγουν τις δημόσιες συναντήσεις και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα. Μια κρίση η οποία διαπερνά τα σύνορα και εγείρει τριβές, αναδύει θεωρίες συνωμοσίας. Και αυτές οι τριβές συνεχίζονται και τις βλέπουμε να αναδεικνύονται μεταξύ παγκοσμίων οικονομικών συστημάτων και να ακολουθούνται από ψυχροπολεμικές δηλώσεις. Αντί ο κόσμος μας να ενώνεται, γίνεται πιο ανταγωνιστικός.
Κλείνοντας πάντως μίλησε για τα αποτελέσματα έρευνας που δείχνουν ότι ο κόσμος ενδιαφέρεται πρώτα για την ανθρώπινη ζωή. «Πάντως, το 66% των συνανθρώπων μας που συμμετείχαν σε μια μεγάλη μελέτη 11 χωρών, μεταξύ των οποίων το Μεξικό, η Ινδία, η Γαλλία, η Κίνα, η Γερμανία, η Σαουδική Αραβία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, συμφώνησαν πως η πρώτη προτεραιότητα είναι και παραμένει η διάσωση της ανθρώπινης ζωής. Είναι ίσως το πιο δύσκολο σταυροδρόμι των ζωών μας οι επόμενες μέρες. Δεν υπάρχει χώρος για εφησυχασμό. Εμείς θα παρακολουθούμε τις νεότερες επιστημονικές εξελίξεις για την πανδημία, τις θεραπείες, τα εμβόλια.
Αυτό είναι η επιστήμη. Το να κοιτάζεις συνεχώς τα δεδομένα και ενδεχόμενα και να αλλάζεις την πορεία του πλοίου, αν έχεις νέα στοιχεία. Η καθημερινή επιτήρηση της νόσου θα οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα σχετικά με τυχόν περαιτέρω αναγκαίες παρεμβάσεις. Ελπίζουμε να μην κριθούν απαραίτητες».