Ο «πατέρας των μπλε τετραδίων», Θεόδωρος Σκαγιάς, δεν βρίσκεται πια εν ζωή, ωστόσο κατάφερε να αφήσει πίσω του μια από τις ισχυρότερες βιομηχανίες της χώρας.
Πρόκειται για τον άνθρωπο που ξεκίνησε από το μηδέν και κατέληξε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Η ιστορία του όμως δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα.
Για να γίνει η χαρτοβιομηχανία SKAG αυτό που είναι σήμερα, ο Θεόδωρος Σκαγιάς χρειάστηκε να περάσει ατελείωτες ώρες δουλειάς κλεισμένος στο ισόγειο του πατρικού του στους Αμπελόκηπους, εκεί όπου λειτούργησε το πρώτο του εργαστήριο το 1956. Σε αυτόν το μικρό χώρο της οδού Σεβαστοπούλου ο 24χρονος τότε Θεόδωρος Σκαγιάς, απόφοιτος της Σχολής Μηχανικών «Ηφαιστος», παραμένει για 16 ολόκληρα χρόνια.
Με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και μέσα καλείται να αντεπεξέλθει στον σκληρό ανταγωνισμό της εποχής. Διαθέτοντας μία και μοναδική ριγωτή μηχανή εκτύπωσης -που αποκτήθηκε αργότερα με αρκετές θυσίες- ολημερίς ασχολούνταν με την τέχνη του, εφαρμόζοντας την πολύτιμη εμπειρία που απέκτησε από το πέρασμά του στην εταιρεία «Καφετζόπουλος», που έφτιαχνε επίσης τετράδια. Μέχρι την απόκτησή της μηχανής, η δουλειά έβγαινε με το χέρι...
Το πρώτο «παράσημο»
Λίγα χρόνια μετά έρχεται η πρώτη επιβράβευση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 με τη μοναδική του μηχανή ο Θεόδωρος Σκαγιάς βγάζει στην αγορά το «Super Διεθνές», το γνωστό μέχρι και σήμερα μπλε πλαστικό τετράδιο με τη διαφανή σκληρή θήκη και την περαστή ετικέτα. Εκείνη τη χρονιά θα παντρευτεί και τη σύζυγό του, Άννα Χατζηχριστοδούλου, η οποία από την πρώτη στιγμή πίστεψε στο όραμα της SKAG.
Το «παραδοσιακό» μπλε τετράδιο αρχίζει να μπαίνει σε κάθε σπίτι, η ζήτηση ολοένα και αυξάνεται, με αποτέλεσμα να χρειαστεί η βοήθεια σχεδόν ολόκληρης της οικογένειας στην παραγωγή. Ο ίδιος ο Θ. Σκαγιάς βγαίνει στους δρόμους. Κάνει τις διανομές, ασχολείται με τα οικονομικά της επιχείρησης, ενώ ταυτόχρονα σημαντικό κομμάτι της παραγωγής εξακολουθεί να περνά από τα χέρια του.
Τα επόμενα βήματα
Βλέποντας τους κόπους του να αποδίδουν καρπούς, η επιχείρηση χρόνο με τον χρόνο μεγαλώνει. Το εργοστάσιο μεταφέρεται στην οδό Κολοκυνθού, όπου παραμένει για δύο χρόνια, μέχρι η οικογένεια να κάνει το μεγάλο βήμα. Το 1972 το εργοστάσιο μεταστεγάζεται σε ιδιόκτητο κτίριο στο Κρυονέρι (εκεί εκεί όπου έχει την έδρα της μέχρι και σήμερα) και το 1973 η εταιρεία μετατρέπεται σε ανώνυμη. Στα επόμενα έξι χρόνια, και ενώ ο ανταγωνισμός εξακολουθεί να είναι μεγάλος, η Θ.Κ.ΣΚΑΓΙΑΣ ΑΒΕΕ κατορθώνει να βελτιώσει και να αυξήσει την παραγωγικότητά της.
Τη δεκαετία του 1980 η SKAG, χρόνο με το χρόνο, σταθεροποιείται στον χώρο της χαρτοβιομηχανίας, με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να γίνει η «νούμερο ένα» εταιρεία στο είδος της, αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις.
Στις αρχές του '90 η εταιρεία καταφέρνει να καθιερωθεί ως η πιο εξελιγμένη, ευέλικτη και αξιόπιστη στον χώρο της χαρτοβιομηχανίας, επεκτείνοντας το δίκτυο διανομής της μέχρι και την πιο απομακρυσμένη περιοχή της Ελλάδας.
Μάλιστα, εκείνα τα χρόνια η SKAG ξεκινά δειλά δειλά τις πρώτες εξαγωγές στο εξωτερικό, φθάνοντας λίγα χρόνια αργότερα, στην κορύφωσή της, να πουλά τα προϊόντα της σε 50 χώρες σε όλες τις ηπείρους.
Το εργοστάσιο του Κρυονερίου θα λάβει την τελική του μορφή 24 ολόκληρα χρόνια μετά. Το 1995 θα φτάσει σε μια έκταση 20.000 τ.μ., ενώ στα μέσα του 2000 θα κατασκευάσει στη Σίνδο Θεσσαλονίκης κέντρο διανομής των προϊόντων της SKAG στη Βόρεια Ελλάδα.
Σήμερα, τη διοίκηση της οικογενειακής επιχείρησης έχουν τα τρία παιδιά του Θεόδωρου Σκαγιά. Ο Κωνσταντίνος που εκτελεί χρέη προέδρου, η Πόπη ως διευθύνουσα σύμβουλος και η Φανή ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου.