Ως τέλους συνεχίστηκε και εξακολουθεί να μαίνεται η συζήτηση για το όνομα του τέως βασιλιά. Η νομική του ομάδα, μάλιστα, το 2000 επικαλέστηκε προσβολή προσωπικότητας και παρέπεμψε σε δικαστικές αποφάσεις για τρανσέξουαλ και Εβραίους του 19ου αιώνα.
Τελικά, είχε επώνυμο ο Κωνσταντίνος και η οικογένειά του; Γιατί αντιδρούσε τόσο έντονα όταν τον προσδιόριζαν ως Γλύξμπουργκ, με βάση μάλιστα την απόφαση του νόμου του 1994, που σχεδόν ως προτεραιότητα πέρασε ο Ανδρέας Παπανδρέου επιχειρώντας να λύσει διά παντός το ζήτημα της βασιλικής περιουσίας;
Έχει ενδιαφέρον πώς το ζήτημα του ονόματος τέθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου λίγο πριν αρχίσει τον Ιούνιο του 2000 η πολύκροτη δίκη στο Στρασβούργο για τη βασιλική περιουσία. Όπως γίνεται αντιληπτό, το ζήτημα του ονόματος ήταν κρίσιμο για τη δίκη, έπρεπε να υπάρχει επίσημη αποδοχή ενός ονόματος. Η ισχυρότατη νομική ομάδα του τέως βασιλιά ισχυρίστηκε ότι αποτελεί προσβολή της προσωπικότητάς του και παραβίαση της ιδιωτικής ζωής ότι ο νόμος του 1994 τού επέβαλε να χρησιμοποιεί το επίθετο «Γλύξμπουργκ».
Υποθέσεις με το όνομα τρανσέξουαλ και Εβραίων
Η δυναστεία από την οποία προέρχεται ουδέποτε είχε επώνυμο, είπε η νομική του ομάδα, όπως περιγράφει ο Νίκος Αλιβιζάτος στο πολύτιμο βιβλίο* που έχει εκδώσει για τη δικαστική μάχη στο Στρασβούργο σχετικά με τη βασιλική περιουσία και την αποζημίωση του τέως βασιλιά. Μάλιστα, η ομάδα του Κωνσταντίνου επικαλέστηκε αποφάσεις για τα ονόματα τρανσέξουαλ (την υπόθεση Rees εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου, το 1986, και την υπόθεση Cossey εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου, το 1990).
Επίσης, επικαλέστηκε τις διώξεις εις βάρος Εβραίων του 19ου αιώνα, που σε διάφορες χώρες της Ευρώπης τους υποχρέωσαν να αλλάξουν το επίθετό τους. Σημειώνουμε ότι δεν είχε ελληνικό διαβατήριο αλλά διαβατήριο Δανίας, όπου αναφερόταν ως «Κωνσταντίνος της Ελλάδας».
Ο ΑΜΚΑ και το όνομα
Το άρθρο 6, παράγραφος 4, του νόμου 1994, έγραφε: «Ένδικα μέσα ή βοηθήματα ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου απορρίπτονται ως απαράδεκτα αν ο διάδικος χρησιμοποιεί για τον προσδιορισμό της ταυτότητάς του παλαιούς τίτλους ευγενείας ή την ονομασία παλαιότερου πολιτειακού αξιώματος που κατείχε, ακόμα και με τους προσδιορισμούς τέως ή πρώην».
Η νομική ομάδα του Κωνσταντίνου δήλωσε ότι αυτό αποτελούσε παρεμπόδιση για τη δίκαιη δίκη του πελάτη της και αποφασίστηκε ότι η διάταξη αυτή του νόμου δεν εμποδίζει την πρόσβαση του τέως βασιλιά στα δικαστήρια ως Κωνσταντίνος. Κρίθηκε ότι η αναφορά του ως «τέως βασιλιά» δεν έχει σχέση με το αξίωμα που κατείχε, αλλά με το ότι έπρεπε κάπως να προσδιορίζεται, αφού δεν έχει επώνυμο.
Το 2010 χρειάστηκε να βγάλει ΑΜΚΑ, αφού είχε πλέον εγκατασταθεί στην Ελλάδα. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους απεφάνθη ότι μπορεί να χρησιμοποιεί το όνομα «Κωνσταντίνος τέως Βασιλεύς Παύλου».
*ΤΙΤΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ: «H Βασιλική Περιουσία στο Στρασβούργο - Ιστορικό και τεκμήρια μιας σκληρής αντιδικίας», Εκδόσεις Αντ. N. Σάκκουλα, με εξώφυλλο που κοσμείται από δύο φωτογραφίες: ένα αισθαντικό πλάνο της εισόδου του Μον Ρεπό στην Κέρκυρα και μια άποψη του φουτουριστικού κτιρίου του Δικαστηρίου στο Στρασβούργο, που σχεδίασε ο αρχιτέκτων Ρίτσαρντ Ρότζερς.
Το βιβλίο αποκαλύπτει το παρασκήνιο της μακρόχρονης διαμάχης, που κατέληξε στην εξευτελιστική για τον τέως αποζημίωση των 12 εκατομμυρίων ευρώ.