Το ΣτΕ ενέκρινε την έκδοση 30χρονου Μαροκινού, ο οποίος φέρεται μέλος του ISIS και εκζητείται από το κράτος του Μαρόκου για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κ.λπ.
Αναλυτικότερα, τον Ιούλιο του 2021, ο 30χρονος συνελήφθη στη Θεσσαλονίκη μετά από ερυθρά αγγελία διεθνών αναζητήσεων της Interpol που είχε εκδοθεί το Δεκέμβριο του 2017.
Σε βάρος του έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης του γενικού εισαγγελέα Εφετών του Μαρόκου για τα αδικήματα «της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης με σκοπό την προετοιμασία και διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών, στο πλαίσιο συλλογικής δράσης που αποσκοπεί στην υπονόμευση της δημόσιας τάξης, στη συλλογή και διαχείριση κεφαλαίων με πρόθεση να χρησιμοποιηθούν σε τρομοκρατικές πράξεις και της συλλογής κεφαλαίων με σκοπό την εκτέλεση τρομοκρατικών ενεργειών».
Στο Μαρόκο για τις πράξεις που αποδίδονται στον 30χρονο προβλέπεται ποινή κάθειρξης 30 ετών.
Το Συμβούλιο Εφετών Θεσσαλονίκης και ο Άρειος Πάγος τάχθηκαν υπέρ της έκδοσής του. Σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει η βασιμότητα των ισχυρισμών του και, ειδικότερα, ότι στο Μαρόκο διακυβεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματά του και ότι δεν θα έχει δίκαιη δίκη.
Στη συνέχεια, ο υπουργός Δικαιοσύνης (1/1/2023) υπέγραψε τη σχετική απόφαση για την έκδοσή του.
Κατόπιν αυτού, ο εκζητούμενος προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας να ακυρωθεί η επίμαχη απόφαση του υπουργού Δικαιοσύνης, υποστηρίζοντας, μεταξύ των άλλων, ότι μόνο κατ' όνομα είναι μέλος του ISIS, δεν έχει διαπράξει τα αδικήματα που του αποδίδονται, δεν έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη του Μαρόκου και δεν υπάρχει η φράση «ανθρώπινα δικαιώματα» στην πατρίδα του.
Τελικά, το Δ' Τμήμα του ΣτΕ (πρόεδρος ο αντιπρόεδρος Ηλίας Μάζος και εισηγητής ο πάρεδρος Ιωάννης Παπαγιάννης) απέρριψε την αίτηση ακύρωσης της επίμαχης υπουργικής απόφασης.
Και αυτό, γιατί ο εκζητούμενος δεν παρέστη αυτοπροσώπως στο ΣτΕ, δεν είχε ταυτότητα ή διαβατήριο του Μαρόκου, δεν είχε άδεια παραμονής στην Ελλάδα ή δελτίο αιτούντος άσυλο αλλοδαπού και δεν προσκομίστηκε συμβολαιογραφική πράξη παροχής πληρεξουσιότητας προς τον δικηγόρο του, παρά τη σχετική προθεσμία που δόθηκε στον τελευταίο.