Σοκ προκάλεσε χθες το απόγευμα η είδηση του θανάτου της ενδυματολόγου και σκηνογράφου Ελλης Παπαγεωργακοπούλου.
Διακεκριμένη σκηνογράφος και ενδυματολόγος, η Ελλη Παπαγεωργακοπούλου θεωρούνταν μια από τις σημαντικότερες Ελληνίδες επαγγελματίες στον τομέα της. Ηταν ο άνθρωπος πίσω από τα σκηνικά και τα κοστούμια σπουδαίων παραστάσεων, ενώ είχε συνεργαστεί και με τον οσκαρικό Γιώργο Λάνθιμο σε κάποιες από τις ταινίες του.
Η πορεία της από τη Θεσσαλονίκη ως την Αθήνα και από την υποκριτική και τη Σχολή Καλών Τεχνών ως τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία, εντυπωσιακή.
Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης έχοντας ως δάσκαλό της τον Μίμη Κοντό. Επιστρέφοντας στην Αθήνα σπούδασε στο Εθνικό Θέατρο ενώ λίγο αργότερα μπήκε στη ζωή της το περίφημο θέατρο Αμόρο, το Θέατρο του Νότου. Η πρώτη της συνεργασία ήταν για το θέατρο αυτό, με τον Θωμά Μοσχόπουλο. Μαζί δημιούργησαν κάποιες από τις πλέον αξιομνημόνευτες παραστάσεις. Ακολούθησαν εμβληματικές συνεργασίες στο θέατρο αλλά και στον κινηματογράφο. Ενδεικτικά αναφέρονται η Λένα Κιτσοπούλου, μεγάλες επιτυχίες του Καραθάνου όπως το «Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται», ο Σιρανό, η Γκόλφω και άλλα, ο Βυσσινόκηπος στη Στέγη, οι ταινίες που γύρισε στην Ελλάδα ο Γιώργος Λάνθιμος. Συνολικά εργάστηκε σε πάνω από 60 παραστάσεις στο θέατρο.
Σχεδίασε ακόμη τα κοστούμια για την Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας (2004) και για τον 51ο Διαγωνισμό της Eurovision (2006).
Η ίδια για το πώς είχε γίνει σκηνογράφος είχε πει σε συνέντευξή της στο παρελθόν στη lifo: «Με φοβερή παρατήρηση, άπειρα βιβλία, πολλή παρέα με τον Διονύση Φωτόπουλο, που είναι μια αδιανόητη μηχανή σκηνογραφίας. Παρατηρώντας τον στην καθημερινότητά του, δεν γινόταν να μην περάσουν πράγματα μέσα σου. Θυμάμαι τον τρόπο που δούλευε τη Σαλώμη του Μαυρίκιου και πώς έπλαθε το κοστούμι της Λυδίας Φωτοπούλου μαζί με τον Γκι Ματίς, που έκανε ειδικές κατασκευές. Έπαιζε ο Καραθάνος και πήγαινα και χάζευα τις πρόβες, έτσι μου περνάγανε υποσυνείδητα πράγματα. Επίσης, δεν είχα πρόβλημα να ρωτάω τους τεχνικούς – ρωτάω ακόμα και τώρα, άμα δεν ξέρω κάτι. Δεν μπορείς να τα ξέρεις όλα. Ας πούμε, ρωτάω τους τεχνικούς διευθυντές και τον κατασκευαστή: «Θέλω να κάνω αυτό, ξέρω ότι είναι τρελό, αλλά εγώ έχω σκεφτεί αυτό τον τρόπο. Γίνεται; Υπάρχει άλλος τρόπος; Ας τον συζητήσουμε». Έβαζα από τότε το μυαλό μου να δουλεύει απενοχοποιημένα, έξω από σκηνογραφικούς κανόνες».
Μεγάλωσε στο Κολωνάκι, αλλά, όταν παιδί ακόμα, η οικογένειά της μετακόμισε κάποια στιγμή δίπλα στο θέατρο Ιλίσια. «Έβλεπα όλες τις παραστάσεις του θιάσου Γαληνέα-Αλεξανδράκη, κυρίως αστικό θέατρο. Όσον αφορά το σινεμά, μεγάλωσα βλέποντας όλες τις "Μελωδίες της Ευτυχίας". Και εννοείται ότι είδα πολύ Αλίκη, την οποία λάτρευα!», είχε πει η Παπαγεωργακοπούλου στην ίδια συνέντευξη.
Σοκ στον καλλιτεχνικό κόσμο για την Ελλη Παπαγεωργακοπούλου
Συγκλονισμένος από χθες ο θεατρικός κόσμος αποχαιρετά τη σκηνογράφο:
Παναγιώτης Μπουγιούρης: «Δεν έχω λόγια! Ήσουν η σκηνογράφος μου, στην πρώτη μου παράσταση στο θέατρο, «το σκλαβί»! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το χαμόγελο σου! Καλό ταξίδι!».
Μάλιστα το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ ανάρτησε στη σελίδα του στο Facebook ένα βίντεο με στιγμιότυπα από όλες τις σημαντικές δουλειές της Παπαγεωργακοπούλου, από την εργασία φοιτητριών που είχαν συναντηθεί μαζί της.
Ανάρτηση για τον θάνατό της έκανε και το Εθνικό Θέατρο:
«Ευχαριστούμε Έλλη. Για τις ιδέες, τις εικόνες, τα σχήματα και τα χρώματα», γράφει στην ανάρτησή της η Στέγη.