Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 91 ετών ο μεγάλος δεξιοτέχνης του κλαρίνου Πετρολούκας Χαλκιάς.
Την είδηση του θανάτου του μεγάλου μουσικού έκανε γνωστή ο συνάδελφός του Μάνος Αχαλινωτόπουλος με ανάρτησή του στο Facebook. «Kαλό ταξίδι γέροντά μου! Στο καλό ψυχούλα μου», έγραψε κάτω από την κοινή τους φωτογραφία.
Η ανάρτηση του Γιάννη Καψάλη
Το «αντίο» του στον μεγάλο κλαρινίστα έστειλε και ο τραγουδιστής Γιάννης Καψάλης. Αποχαιρέτησε τον πολυαγαπημένο του «μπάρμπα Πέτρο» -όπως τον αποκαλούσε- με μία συγκινητική ανάρτηση στο facebook δίνοντας τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια.

«Κακά μαντάτα ήρθανε το ξημέρωμα για όλους μας,
Ο μεγάλος ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ έφυγε από κοντά μας. Καλο ταξιδι μπάρμπα Πέτρο θα είσαι πάντα στις καρδιές μας στη ψυχή μας και ποτέ δεν θα ξεχαστείς γιατί ήσουν ένας από τους μοναδικούς που μας ταξίδευες με το παίξιμο σου και άφησες τη δική σου σφραγίδα και την ιστορία σου στη παραδοσιακή ηπειρώτικη μουσική μας. Όλη η Ήπειρος και όλη Ελλάδα μας σήμερα πενθεί.
Να δώσεις ένα μεγάλο φιλί στον πατέρα μου τον Σταύρο Καψάλη και στον μεγάλο Ναπολέων Δαμο
Ήσασταν οι στυλοβάτες και οι Κολώνες της ηπειρώτικης μουσικής πάντα θα σας μνημονεύουμε και ποτέ δεν θα ξεχαστείτε. ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Συλλυπητήρια στην οικογένεια», έγραψε.
Το μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη για την απώλεια του Πέτρο-Λούκα Χαλκιά
Η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έστειλε συλληπητήριο μήνυμα για την απώλεια του μεγάλου μουσικού.
«Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη αποχαιρετούμε τον Πέτρο-Λούκα Χαλκιά, τον
κορυφαίο εκφραστή της ηπειρώτικης παραδοσιακής μουσικής, τον αξεπέραστο κλαρινίστα, τον δεξιοτέχνη ερμηνευτή που, με τη μουσική του, μύησε τους Έλληνες και τον κόσμο στη ζωντανή φωνή της παράδοσής μας.
Η απώλειά του δεν είναι απλώς η απώλεια ενός μεγάλου μουσικού, αλλά ενός πιστού φύλακα της μουσικής κληρονομιάς μας και της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην παραδοσιακή μουσική και στην καρδιά της Ηπείρου.
Γεννημένος το 1934, στο Δελβινάκι Ιωαννίνων, ο Πέτρος-Λούκας Χαλκιάς μεγάλωσε σε μια οικογένεια με βαθιές ρίζες στη μουσική παράδοση της Ηπείρου. Το κλαρίνο εξέφραζε την ψυχή του και από παιδί ξεχώρισε για τη μοναδική του δεξιοτεχνία και τον αξεπέραστο ήχο του. Δεν περιορίστηκε στην εκτέλεση της παραδοσιακής μουσικής αλλά την ανανέωσε, την εμπλούτισε, κάνοντας την να μιλά στην καρδιά του ακροατηρίου του.
Υπήρξε, δικαίως, ο «πατριάρχης» του κλαρίνου, τίτλος που του αποδόθηκε για την αδιαμφισβήτητη δεξιοτεχνική κυριαρχία του. Δωρικός ερμηνευτής, σεμνός και προσηνής, αταλάντευτα αφοσιωμένος στην τέχνη του και πάντοτε αρωγός και πολύτιμος δάσκαλος των νεότερων καλλιτεχνών.
Η παραδοσιακή μουσική μας δεν θα είναι πια ποτέ η ίδια χωρίς την εμβληματική του παρουσία. Ωστόσο, η εξέχουσα προσφορά του θα μείνει ζωντανή, να μας συγκινεί, να μας διδάσκει, να μας ενώνει.
Η Ελλάδα, ιδιαίτερα η Ήπειρος, τον αποχαιρετούν με θλίψη και υπερηφάνεια.
Στην οικογένειά του, τους πολλούς μαθητές του και τους αμέτρητους φίλους του απευθύνω τα ειλικρινέστατα συλλυπητήρια μου», έγραψε.
Ποιος ήταν ο Πετρολούκας Χαλκιάς
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Ιωαννίνων και ασχολήθηκε με την τέχνη του κλαρίνου.
Ξεκίνησε να ασχολείται με το κλαρίνο στην ηλικία των 11 ετών, παρά την άρνηση του πατέρα του Περικλή, ο οποίος ήταν από τους καλύτερους μουσικούς, και μαθήτευσε δίπλα στον Φίλιππα Ρούντα (επονομαζόμενο «το καλύτερο κλαρίνο του Ζαγορίου») με την βοήθεια του οποίου έκανε και την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στην ηλικία αυτή.
Ύστερα από το γεγονός αυτό πηγαίνει στην Αθήνα όπου παίζει μαζί με τον πατέρα του και κάνει και την πρώτη ραδιοφωνική του εμφάνιση. Το 1960 μεταναστεύει στην Αμερική όπου παραμένει 20 χρόνια και διαδίδει την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας.
Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα. Παίζει σε γνωστά μουσικά κέντρα, σε συναυλίες, εμφανίζεται σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και συμμετέχει σε ηχογραφήσεις και δίσκους με γνωστούς καλλιτέχνες.
Σημειώνεται πως το 2018 έφυγε από την ζωή ο γιος του, Μπάμπης Χαλκιάς, ο οποίος ασχολούνταν επίσης επαγγελματικά με το κλαρίνο.