Δίχως καμία αμφιβολία η δρακόλιμνη Τύμφης σε υψόμετρο 2.050 μ. είναι μια από τις συναρπαστικότερες ορειβατικές διαδρομές που μπορεί να χαρίσει το βουνό της Ηπείρου σε όσους επιζητούν μια μοναδική εμπειρία, που συνδυάζει εξερεύνηση και περιπέτεια.
Σίγουρα η διαδρομή για να αντικρίσει κανείς την δρακόλιμνη δεν είναι εύκολη, ωστόσο ακόμη και αρχάριοι με καλή φυσική κατάσταση μπορούν να τα καταφέρουν και να δουν από κοντά το φυσικό, ανέγγιχτο «στολίδι» της Ηπείρου.
«Σταθμός» πρώτος, το καταφύγιο της Αστράκας στα 1950 μέτρα
Εμείς ξεκινήσαμε μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ορειβατικής ομάδας της YouthTrekkΙΝ νωρίς το πρωί από την Αθήνα με προορισμό το μικρό Πάπιγκο, εκεί από όπου ξεκινά το μονοπάτι που οδηγεί στην Δρακόλιμνη της Τύμφης. Αρχικός μας «σταθμός» το καταφύγιο της Αστράκας όπου και διανυκτερεύσαμε, προτού ξεκινήσουμε για τον τελικό μας προορισμό. Η διαδρομή μέχρι εκεί διαρκεί περίπου 4 ώρες, μαζί με μερικά ενδιάμεσα διαλλείματα στις πηγές με κρύο νερό που συναντά κανείς κατευθυνόμενος προς το καταφύγιο.
Πρόκειται για μια διαδρομή με αρκετά σκαμπανεβάσματα, ωστόσο το φυσικό κάλλος και η θέα που ξεδιπλώνεται ανεβαίνοντας το βουνό αποτέλεσαν το μεγαλύτερο κίνητρο για να συνεχίσουμε την ανάβασή μας. Μετά από τις πρώτες ώρες πεζοπορίας μπροστά μας άρχισε να αχνοφαίνεται η εικόνα του καταφυγίου.
Παρά τον ήλιο και την έντονη ζέστη -αφού η εξόρμησή μας ξεκίνησε το μεσημέρι στις αρχές του Ιουλίου- όσο πλησιάζαμε προς τον πρώτο μας σταθμό η πτώση της θερμοκρασίας γινόταν ολοένα και πιο αισθητή, ενώ η υγρασία τη νύχτα ήταν έντονη.
Tα καταπράσινα αλπικά λιβάδια με φόντο τις εντυπωσιακές κορυφές κάνουν αναμφισβήτητα το βουνό της Τύμφης να βρίσκεται ανάμεσα στις πιο μαγευτικές ορειβατικές εμπειρίες που μπορεί να ζήσει κανείς.
Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που ακολουθούν η εικόνα από το καταφύγιο ήταν μαγική, αφού ένας καταπράσινος λόφος με ελεύθερα άλογα και θέα που κόβει την ανάσα βρισκόταν μπροστά στα μάτια μας. Αφού χωριστήκαμε σε ομάδες και δειπνίσαμε, πέσαμε για ύπνο. Σημειώνεται ότι φώτα στο καταφύγιο κλείνουν στις 22:00 το βράδυ, καθώς το ξυπνητήρι για το β' μέρος της εξόρμησής μας χτύπησε στις 05:30. Αφού ετοιμαστήκαμε, ξεκινήσαμε την διαδρομή μας για την Δρακόλιμνη της Τύμφης, μια διαδρομή που υπολογίζεται σε κάτι περισσότερο από μια ώρα.
Το καταφύγιο της Αστράκας απέχει από το μικρό Πάπιγκο 5.7 χλμ. Η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με τα πόδια (περίπου 4 ώρες πεζοπορίας).
Η διαδρομή προς την Δρακόλιμνη της Τύμφης
Σε αντίθεση με την διαδρομή προς το καταφύγιο, η πεζοπορία προς την Δρακόλιμνη της Τύμφης ήταν αρκετά πιο βατή. Με αρκετά επίπεδα σημεία και καταπράσινα λιβάδια που περπατιούνται ευκολότερα, η πορεία προς την Δρακόλιμνη όχι μόνο δεν θα σας κουράσει, αλλά θα σας αποζημιώσει.
Το εντυπωσιακότερο σημείο της εξόρμησης -όπως αναμενόταν- ήταν η Δρακόλιμνη. Αφού ανεβήκαμε την τελευταία πλαγιά και αντικρίσαμε μπροστά μας την λίμνη αρχίσαμε να κατηφορίζουμε προς αυτήν. Μέσα σ' αυτήν κολυμπούν οι τρίτωνες, τους οποίους οι ντόπιοι ονομάζουν «δρακάκια».
Το τοπίο ενδείκνυται για τους λάτρεις της φωτογραφίας, αφού η κορυφή του βουνού που αντικατοπτρίζεται στα παγωμένα νερά της λίμνης ήταν από τις πρώτες εικόνες που απαθανάτιζαν οι περισσότεροι. Πλέον είχαμε το ελεύθερο να ηρεμήσουμε για κάποια ώρα μπροστά στη λίμνη, προτού ξεκινήσουμε την κατάβαση μας...
Σύμφωνα με το φορέα διαχείρισης της λίμνης, το κολύμπι απαγορεύεται.
Η Δρακόλιμνη της Τύμφης αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς για τους λάτρεις της ορειβασίας και της πεζοπορίας.
Από τη βόρεια πλευρά της λίμνης έχουμε θέα προς τον ορεινό όγκο του Σμόλικα και την κοιλάδα του Αώου ποταμού, ενώ από την ανατολική βλέπουμε την βορειοδυτική πλευρά της Γκαμήλας, μια από τις υψηλότερες κορυφές της Τύμφης.
Η κατάβαση προς την αφετηρία της εξόρμησής μας, το μικρό Πάπιγκο ήταν πολύ πιο γρήγορη, ωστόσο θέλει προσοχή, καθώς είναι επίπονη για τα πόδια.
