Για «έναν προϋπολογισμό που είναι γεμάτος νάρκες», μίλησε ο Κώστας Μπακογιάννης ενώ έκανε λόγο και για κίνδυνο ένταξης του δήμου στο Παρατηρητήριο.
Αυτό κατά τη χτεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, όπου εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία ο προϋπολογισμός για το 2026 του Δήμου Αθηναίων.
«Η "Αθήνα Ψηλά" κρούει τον κώδωνα του κινδύνου»
Η παράταξη του Κώστα Μπακογιάννη «Αθήνα Ψηλά» εξέδωσε ανακοίνωση γι' αυτό το ζήτημα, όπου αρχικά αναφέρει: «Η "Αθήνα Ψηλά" κρούει τον κώδωνα του κινδύνου: Ο προϋπολογισμός του δήμου είναι γεμάτος νάρκες για τους Αθηναίους».
Και στη συνέχεια τονίζει: «Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε η παράταξη "Αθήνα Ψηλά", εκφράζοντας σοβαρές και τεκμηριωμένες ανησυχίες για την πορεία των οικονομικών του Δήμου Αθηναίων και για την κακή προετοιμασία, την έλλειψη σχεδίου και την αναποτελεσματικότητα της σημερινής διοίκησης.
Όπως επισημάνθηκε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2026, ο προϋπολογισμός δεν είναι απλώς ένας πίνακας αριθμών. Είναι ο χάρτης με τον οποίο κινείται μια πόλη. Και ο χάρτης που κατατίθεται είναι γεμάτος νάρκες: πραγματικές, αριθμητικές και θεσμικές.
Οι νάρκες του προϋπολογισμού
Πρώτη νάρκη: Συρρίκνωση του δήμου.
Ο προϋπολογισμός του 2026 καταγράφει μείωση εσόδων της τάξης του 18%, σε συνθήκες κανονικότητας, χωρίς μνημόνια ή πανδημία. Ο δήμος εισέρχεται σε τροχιά οικονομικής συρρίκνωσης.
Δεύτερη νάρκη: Εξάντληση ταμειακών διαθεσίμων.
Τα πραγματικά διαθέσιμα επαρκούν μόλις για μία μισθοδοσία. Ένας μητροπολιτικός δήμος λειτουργεί πλέον χωρίς ταμειακή ασφάλεια.
Τρίτη νάρκη: Κατάρρευση επενδυτικής δυναμικής.
Ο προϋπολογισμός έργων και προμηθειών μειώνεται κατά 34,5%, υπονομεύοντας την αναπτυξιακή ικανότητα της πόλης.
Τέταρτη νάρκη: Χαμηλή απορροφητικότητα.
Η σημερινή διοίκηση εμφανίζει σταθερά χαμηλή υλοποίηση του Τεχνικού Προγράμματος, χωρίς καμία χρονιά να ξεπερνά το όριο του 40%, αποκαλύπτοντας δομική αδυναμία εκτέλεσης.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη: Ειδικά στο Τεχνικό Πρόγραμμα, η εικόνα είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Η προβλεπόμενη υλοποίηση το 2026 μειώνεται κατά περίπου 43% σε σχέση με το 2025, ενώ προγραμματισμένα έργα όπως π.χ. στα σχολεία και στα πεζοδρόμια ή στο Βότρυς, στην Ερμού, στον Εθνικό Κήπο ή στη Βαρβάκειο δεν προχωρούν. Η συρρίκνωση είναι εντονότερη στον τομέα του Πρασίνου, όπου η απορροφητικότητα πέφτει έως και κατά 78%, παρά την ύπαρξη ώριμων μελετών. Την ίδια στιγμή, έργα είτε καθυστερούν είτε παγώνουν: ο Λόφος του Στρέφη απουσιάζει πλήρως από το πρόγραμμα, ενώ για τον Λυκαβηττό παραμένει ασαφές πότε οι μελέτες θα μεταφραστούν σε έργο. Αντίστοιχα, μελέτες για πράσινο και αναπλάσεις στην Ακαδημία Πλάτωνα και σε γειτονιές όπως η Λαμπρινή, η Τοσίτσα ή η Ζωσιμάδων δεν οδηγούν σε υλοποίηση.
Πέμπτη νάρκη: Απώλεια εξασφαλισμένων πόρων.
Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ εγκεκριμένων χρηματοδοτήσεων δεν υλοποιούνται, οδηγώντας σε ακόμη μικρότερο προϋπολογισμό το 2026.
Έκτη νάρκη: Κατάρρευση ίδιων εσόδων.
Το πρόβλημα δεν είναι οι ΚΑΠ, αλλά η αποτυχία είσπραξης και ελέγχου σε κρίσιμους τομείς όπως οι κοινόχρηστοι χώροι, η διαφήμιση και οι τουριστικές δραστηριότητες.
Έβδομη νάρκη: Αδυναμία εκτέλεσης βασικών προμηθειών.
Η εκτέλεση προμηθειών δεν ξεπερνά το 18%, μετατρέποντας τον προϋπολογισμό σε εργαλείο επικοινωνίας και όχι διοίκησης.
Όγδοη νάρκη: Δημοσιονομικός εκτροχιασμός.
Για πρώτη φορά, ο δήμος εμφανίζει ελλειμματικό προϋπολογισμό και αρνητικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα, δημιουργώντας νέες υποχρεώσεις.
Ο θεσμικός κίνδυνος
Όλες αυτές οι νάρκες οδηγούν σε έναν πραγματικό και άμεσο κίνδυνο: την ένταξη του δήμου στο Παρατηρητήριο, με απώλεια οικονομικής αυτονομίας, θεσμικών αρμοδιοτήτων, ακόμα και υπογραφής δημάρχου».
Αμέσως μετά, αναφέρει τις προτάσεις της παράταξης:
«Οι προτάσεις διεξόδου
Η παράταξη "Αθήνα Ψηλά" καταθέτει συγκεκριμένες, ρεαλιστικές και άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις:
- εξορθολογισμό δαπανών με σεβασμό στα δεδουλευμένα των εργαζόμενων,
- ρεαλιστικό επανασχεδιασμό του Τεχνικού Προγράμματος,
- υποχρεωτική τριμηνιαία λογοδοσία,
- προτεραιότητα στην ταμειακή βιωσιμότητα,
- σχέδιο ανάκτησης ίδιων εσόδων με κοινωνική δικαιοσύνη,
- διεκδίκηση νέων εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων,
- θεσμική, διαπαραταξιακή πρωτοβουλία για την αποτροπή ένταξης στο Παρατηρητήριο».
Και καταλήγει: «Η Αθήνα δεν αντέχει άλλες χαμένες χρονιές. Και δεν αντέχει να παίζει με τα οικονομικά της».