Στο τιμόνι για ένα μεγάλο και απαιτητικό ταξίδι είναι η 33χρονη Γιασμίν Καραμεχμέτ, από τη Θράκη, μία από τις λιγοστές Ελληνίδες καπετάνισσες σε σκάφη.
Ελέγχει το σύστημα πλοήγησης (GPS, ραντάρ και χάρτες), την επικοινωνία (τηλέφωνα, ραδιόφωνο), τσεκάρει τα σωστικά μέσα, όπως σωσίβια, πυροσβεστήρες και πρώτο βοηθητικό κιτ και αφού παρακολουθεί τις καιρικές και θαλάσσιες συνθήκες, ώστε να προσαρμόσει την πορεία και την ταχύτητα του σκάφους, λύνει τα σχοινιά για να πάρει θέση στο τιμόνι ώστε να ξεκινήσει το ταξίδι, με προορισμό, αυτή τη φορά, τα γαλλικά παράλια.
Η καπετάννισα Γιασμίν πριν από λίγο καιρό δημιούργησε και τη δική της εταιρεία, την «Oneiro Yachting», που εστιάζει στη ναυσιπλοΐα, προσφέροντας υπηρεσίες ενοικίασης, πώλησης, συντήρησης και επισκευής σκαφών.
Μία καπετάννισα από τον Εβρο
Θα σκεφτόταν κανείς ότι είναι γεννημένη σε παραθαλάσσια περιοχή ή μεγαλωμένη σε οικογένεια ναυτικών, αλλά δεν συμβαίνει τίποτε από τα δυο. Μεγαλωμένη σε ένα μικρό ορεινό χωριό, τη Ρούσσα Έβρου και με γονείς κτηνοτρόφους, μόνο καπετάνισσα δεν φαντάζονταν οι δικοί της πως θα γίνει, αλλά σήμερα κρατά το τιμόνι και σαρώνει σε ωκεανούς και πελάγη, πιστεύοντας ότι η θάλασσα μοιάζει με τον άνθρωπο και είναι καθρέφτης του. Άλλες φορές είναι ήρεμη, άλλες θυελλώδης, μερικές και ορμητική, αλλά και πολύ γαλήνια και κάθε ταξίδι της είναι μια ευκαιρία να αντιμετωπίσει και τον εαυτό της.
«Η οικογένειά μου ασχολείται με τη κτηνοτροφία εδώ και γενιές, και από μικρή ηλικία είχα την ευκαιρία να παρατηρώ και να μαθαίνω από τους γονείς μου την αξία της σκληρής δουλειάς, της πειθαρχίας και της υπομονής. Με τη θάλασσα καμία σχέση, εικόνες μόνο από την τηλεόραση και φωτογραφίες… Αλλά από τον πατέρα μου έμαθα την εργατικότητα και το σωστό ήθος, η μητέρα μου μού δίδαξε την αξία της συμπόνιας, του σεβασμού και της αγάπης. Όσα χρειάζομαι με το που θα σαλπάρω σε κάθε ταξίδι στη θάλασσα», εξηγεί.
Η Γιασμίν Καραμεχμέτ τελείωσε το Μειονοτικό Δημοτικό Σχολείο στη Ρούσσα. Ακολούθησε το γυμνάσιο στο Διδυμότειχο και το λύκειο στο Σουφλί. Μετά την ολοκλήρωση των προπτυχιακών σπουδών της, εισήχθη στο Τμήμα Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά τελικά αποφάσισε να ακολουθήσει το επάγγελμα που πραγματικά ήθελε. Για τον σκοπό αυτό, παρακολούθησε σπουδές ναυτιλίας και απέκτησε την απαραίτητη εκπαίδευση. Τη δουλειά της τη βλέπει ως έναν απέραντο χώρο που θέλει να τη γνωρίζει συνέχεια καλύτερα, να ανοίγει πανιά, να νιώθει ελευθερία. Ο μυστηριώδης και συναρπαστικός κόσμος της θάλασσας, όπως λέει, την ελκύει πολύ, αλλά και τη μαγεύει, και δεν μπορεί να φανταστεί κάπου αλλού τον εαυτό της, εκτός από το τιμόνι του σκάφους, διασχίζοντας τα πελάγη.
«Για τις γυναίκες, αυτό το επάγγελμα δεν είναι πολύ διαδεδομένο, και γι' αυτό έχω αντιμετωπίσει και συνεχίζω να αντιμετωπίζω πολλές δυσκολίες. Οι προκαταλήψεις και τα στερεότυπα που συνοδεύουν την ύπαρξη γυναίκας σε αυτό το επάγγελμα είναι από τα μεγαλύτερα εμπόδια, ειδικά στην αρχή, ωστόσο το πάθος που νιώθω και η αφοσίωσή μου στο επάγγελμα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υπέρβαση αυτών των εμποδίων», τονίζει η νεαρή καπετάνισσα.
Συνηθισμένη, άλλωστε, και στις φουρτούνες και τα κύματα και όπως λέει έχει την υπομονή, την αντοχή και την αυτοπεποίθηση ως τα πιο σημαντικά εργαλεία της και ας είναι αρκετοί όσοι, όταν τη συναντούν πάνω στο σκάφος, τη ρωτούν «πού είναι ο καπετάνιος να του μιλήσουμε»… Δεν πτοείται, ωστόσο, αλλά με περηφάνια απαντά: «μπροστά σας!».
«Το να μπορώ να εμπνεύσω άλλες γυναίκες, όπως εγώ, και να τους δώσω το θάρρος να δείξουν τον εαυτό τους σε αυτό το επάγγελμα είναι η μεγαλύτερη πηγή περηφάνιας για εμένα. Αυτό το επάγγελμα απαιτεί πειθαρχία, ηγεσία και ανάληψη ευθυνών, χαρακτηριστικά που είναι εγγενείς δυνάμεις των γυναικών. Η ισχυρή στάση μου και η ικανότητά μου να παρακινώ την ομάδα μου με αγάπη και συμπόνια δείχνουν σε μένα και σε άλλες γυναίκες, ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι επιτυχημένες σε κάθε τομέα», σημειώνει.
Ένας από τους μεγαλύτερους στόχους της είναι να μετατρέψει τις εμπειρίες και τις αξίες που απέκτησε σε ωφέλιμα έργα για τη χώρα, τον τόπο και την περιοχή της και θέλει να συμβάλει στην ανάπτυξη περιοχών, κυρίως της Αλεξανδρούπολης, της Θάσου και των βόρειων περιοχών.
«Δεδομένης της ισχυρής θέσης της Ελλάδας στον τομέα της ναυτιλίας και της εκτίμησης που απολαμβάνει στη διεθνή σκηνή, πιστεύω ότι τα έργα που θα υλοποιηθούν σε αυτές τις περιοχές έχουν μεγάλο δυναμικό. Οι τεράστιοι στόλοι των Ελλήνων εφοπλιστών και οι διεθνείς ναυτιλιακές εκδηλώσεις αποδεικνύουν την ηγεσία και τη δυναμική της χώρας μας στον τομέα αυτό. Σκοπός μου είναι να αξιοποιήσω το δυναμικό της περιοχής με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, συμβάλλοντας τόσο στην τοπική οικονομία όσο και στην αύξηση της φήμης της χώρας μας στον τομέα της ναυτιλίας. Με αυτά τα έργα, επιθυμώ να συμβάλω στην ανάπτυξη της περιοχής και στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της», σημειώνει.
Δεν ξεχνάει να ευχαριστήσει τους δασκάλους της, τους μέντορες καπετάνιους που βρέθηκαν στη διαδρομή της και τον δήμαρχο Σουφλίου και τη σύζυγό του, που στηρίζουν κάθε της βήμα. Σύντομα θα παρακολουθήσει και επιπλέον μαθήματα και να πάρει δίπλωμα και για πλοίο αν και, μέχρι στιγμής, τα σκάφη είναι η μεγάλη της αγάπη.
*Τις συνημμένες φωτογραφίες παραχώρησε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Καραμεχμέτ