Τη δική του απάντηση σε δημοσίευμα που ανέφερε ότι έλαβε ένα εκατομμύριο ευρώ για την παραχώρηση-δωρεά της βίλας του στο Διμήνι στην «Κιβωτό του Κόσμου» έδωσε με ανακοίνωσή του ο αντιδήμαρχος Βόλου και επιχειρηματίας Κώστας Λούλης.
Απαντώντας στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Μαγνησία» με τίτλο «Ο ''δωρητής'' Λούλης πήρε 1 εκατομμύριο ευρώ», ο κ. Λούλης τόνισε πως όντως είναι δωρεά, αφού η τιμή πώλησης του ακινήτου ήταν 3,5 εκατ. και δέχθηκε να την πωλήσει για ένα εκατομμύριο, ως προσφορά στη δομή.
Ταυτόχρονα, σημειώνει πως αργότερα μεταβίβασε στη Δομή και ένα ακόμα ακίνητο, δωρεάν, ενώ προέβη σε ανακατασκευή όλων των χώρων για τις ανάγκες της δομής και της φιλοξενίας των παιδιών, αναλαμβάνοντας όλα τα κόστη.
Αναλυτικά η απάντηση του Κώστα Λούλη
«Σχετικά με την δωρεάν μας στην ΚΙΒΩΤΟ θεωρώ πως είναι καλό να διασαφηνίσω τα εξής. Τα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά.
Όταν το 2016 αποφασίσαμε να πουλήσουμε το σπίτι μας στο Διμήνι και είχαμε τυπώσει μάλιστα ένα έντυπο με λεπτομέρειες, ο πατήρ Αντώνιος, τον οποίο μέχρι τότε δεν γνώριζα, επικοινώνησε μαζί μου, ήμουν τότε στο εξωτερικό, και επισκέφτηκε αμέσως μετά το Διμήνι όπου ενθουσιάστηκε.
Τότε του είπα πως η τιμή που ζητούσα ήταν 3,5 εκατ. (13,5στρέμματα γης, 2 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα (κύρια και βοηθητικά κτίρια) μαζί με τον εξοπλισμό των εργαστηρίων δηλ. ελαιοτριβείο, τυροκομείο, οινοποιείο, ζωοτροφόμυλος, αλευρόμυλος, παραγωγή ζυμαρικών, φούρνου κ.α).
Επειδή μου είπε πως είχε μόνο 1 εκατ.€ και βλέποντας πως είχε υπό την προστασία του ορφανά παιδιά, δέχτηκα να του κάνω μια γενναία έκπτωση 2,5 εκατ.€ , που ουσιαστικά ήταν δωρεά, μαζί με μέρος του εξοπλισμού των εργαστηρίων. Έτσι έγινε η πώληση του πρώτου μας σπιτιού στο Διμήνι αντί 1εκ.€ με απόλυτη διαφάνεια (συμβολαιογράφος – υποθηκοφυλακείο).
Στην συνέχεια πληροφορήθηκα από τον ίδιο πως τα παιδιά αυτά δεν ήταν απλώς ορφανά αλλά κακοποιημένα από τους γονείς τους. Στο Διμήνι προγραμμάτιζαν τότε να φέρουν περί τα 40 αγόρια.
Για να μην χωριστούν με τις αδερφές τους αποφασίσαμε να τους προσφέρουμε δωρεάν το μεγάλο σπίτι του Άνω Βόλου για τα κορίτσια, το οποίο ήταν μεγαλύτερο σε εμβαδόν, με 9,5 στρεμ. οικόπεδο. Εκεί θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν 60 κορίτσια. Τα δύο αυτά εμβληματικά ακίνητα είναι από τα μεγαλύτερα στην κεντρική Ελλάδα, σε χαρακτηριστικά μάλιστα σημεία.
Η ανακατασκευή τους από σπίτια μιας οικογένειας 4-5 ατόμων, σε κτηριακές δομές 40-60 ατόμων ήταν ένα πολύ σοβαρό και κοστοβόρο έργο για την ΚΙΒΩΤΟ.
Έπρεπε να γκρεμιστούν σχεδόν όλοι οι εσωτερικοί τοίχοι, να διαμορφωθούν μεγαλύτεροι χώροι για την διαβίωση των παιδιών , να γίνουν μαγειρεία μαζικής εστίασης, να αγοραστούν επαγγελματικά πλυντήρια , σιδερωτήρια, να κατασκευαστούν πολλά W.C, ντους, ομαδικοί νιπτήρες κ.τ.λ.
Έγιναν νέες ηλεκτρικές και υδραυλικές εγκαταστάσεις και νέες αποχετεύσεις από την αρχή καθώς και η θέρμανση και η ψύξη των χώρων αυτών. Τα δύο σπίτια μόνον εξωτερικά έμειναν ίδια. Εσωτερικά όμως άλλαξαν όλα.
Στην συνέχεια εξοπλίστηκαν με νέα έπιπλα, κρεβάτια, ντουλάπια, γραφεία και Η/Υ για κάθε παιδί, βιβλιοθήκες, τραπεζαρίες, καναπέδες, όργανα γυμναστικής και παιχνίδια για τον ελεύθερο χρόνο.
Επίσης εξόπλισα την εκκλησία με τέμπλο, εικόνες, αναλόγια, ψηφιδωτά κ.τ.λ καθώς και το μουσείο με βιτρίνες και εκθετήρια. Επίσης παρέδωσα όλον τον εξοπλισμό των μονάδων επεξεργασίας και παραγωγής προϊόντων.
Επειδή για την ΚΙΒΩΤΟ όλα αυτά τα έργα έπρεπε να πληρωθούν με ένα πολύ μεγάλο τίμημα, που ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί, παρότι δεν είχα καμία υποχρέωση, ανέλαβα όχι μόνο να συντονίσω αλλά και να καλύψω τα έξοδα για όλα αυτά.
Έτσι ουσιαστικά με δική μου πρωτοβουλία τους επέστρεψα το ποσό του 1 εκατ.€ που μου είχαν δώσει. Όλα αυτά που προανέφερα κόστισαν περισσότερο από το 1 εκατ.€ που είχα λάβει».