Ο αρχιτέκτονας του έργου στο Πεντάγωνο, ο Κώστας Βαρώτσος, ήταν ο πρώτος που μίλησε για τη νέα εικόνα του υπουργείου Άμυνας.
Στην ομιλία του, ο Κώστας Βαρώτσος έκανε λόγο για ένα έργο στο οποίο ήθελε να δημιουργήσει ένα «φωτεινό» κτίριο, ανοιχτό προς την κοινωνία. Πρόσθεσε, μάλιστα, για το μνημείο των Πεσόντων, πως η ιδέα του ήταν να μη δημιουργηθεί ένας «τάφος, αλλά τα ονόματα να αιωρούνται προς το Φως».
Υπουργείο Άμυνας: Η ομιλία του Κώστα Βαρώτσου
«Εγκαινιάζουμε ένα θαύμα. Στη ζωή γίνονται μικρά και μεγάλα θαύματα. Ζούμε ένα θαύμα με πολλαπλές σημασίες. Το πρώτο είναι ότι εγώ βρίσκομαι εδώ και κάνω ένα γλυπτό και βρίσκομαι να κάνω μια πολιτισμική πρόταση από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Όταν με κάλεσε ο υπουργός είχα μια ανησυχία για το τι θα συναντήσω. Ήταν μια νέα εμπειρία. Με μεγάλη μου έκπληξη έγινε το θαύμα. Βρέθηκα αντιμέτωπος με όλους τους ανθρώπους του ΓΕΣ που αγκάλιασαν και ήθελαν αυτή την προσπάθεια. Ήθελαν να κάνουν μια πολιτισμική πρόταση για την Ελλάδα από έναν θεσμό του ελληνικού κράτους. Αυτό πρέπει να κάνουν. Να εκφράζουν την Ελλάδα. Έκανα πρώτα ένα μνημείο. Μου έδωσαν στα χέρια 121.000 ονόματα πεσόντων που έπεσαν για να είμαστε εμείς εδώ. Δεν ήθελα να τα βάλω σε έναν τάφο, ήθελα να αιωρούνται προς το φως. Ήθελα να σας λέει το πόσο σημαντική είναι η ειρήνη. Τη σημασία της μόνον ο στρατός μπορεί να την εκφράσει, γιατί ξέρει τι σημαίνει πόλεμος.
»Απέναντι από το μνημείο υπάρχει το μέλλον. Με τη συνεργάτιδά μου θέλαμε να ανοίξουμε ένα παράθυρο για το μέλλον που πατάει σε μια ιστορική και πολιτισμική βάση. Εμείς οι Έλληνες δυσκολευόμαστε να εξελιχθούμε. Η διάσταση της εξελικτικότητας είναι μέσα από κρίσεις και τραγωδίες. Το κτίριο αυτό αναφέρεται και πατάει πάνω σε μια αρχαιολογική ιστορία και δημιουργεί μεγάλες κολώνες που αφήνουν το φως και την ενέργεια να περνούν γύρω τους. Είναι ένα φωτεινό κτίριο, ανοιχτό στην κοινωνία. Θέλει να δώσει μια θετική ενέργεια στην κοινωνία.
Θέλω να καταλήξω με ένα μεγάλο ''ευχαριστώ'' για όλους όσοι δούλεψαν γι' αυτά τα δύο έργα. Τον Βαγγέλη Μυτιληναίο που με την ευαισθησία του στήριξε αυτό το πρότζεκτ. Τον υπουργό κ. Δένδια που πήρε το ρίσκο να καλέσει εμένα γι' αυτά τα έργα. Η συνεργασία μου δεν ταιριάζει με καμιά που είχα με όλα τα μουσεία και τους θεσμούς. Ιδιαίτερο ευχαριστώ στη Χρυσάνθη Ασπρουλοπούλου, τη συνεργάτιδά μου, που μου στάθηκε και όταν είχα ένα πρόβλημα υγείας και με αντικατέστησε με μεγάλο πάθος και επιμέλεια».