Έφυγε χθες από τη ζωή, ύστερα από μάχη με τον καρκίνο, η Ηρώ Κόβα.
Σύζυγος του επιχειρηματία Γιώργου Κόβα, κόρη του βιομηχάνου Δημήτρη Βετόπουλου, η Ηρώ Κόβα ασχολήθηκε επιχειρηματικά με τη μόδα, ανέπτυξε έντονη φιλανθρωπική δράση, ενώ διετέλεσε αντιπρόεδρος και μέλος της ΕΛΕΠΑΠ.
Η προσωπική ζωή
Κόρη του επιχειρηματία Δημήτρη Βετόπουλου, που κατασκεύαζε τα ξυραφάκια «Astor», επιχείρηση που εν συνεχεία πωλήθηκε στην Βic, φέρνοντας στην Ελλάδα πέρα από τα γνωστά της ξυραφάκια και τα διάφανα καλσόν και τους αναπτήρες, γνήσια αστή από κούνια, μεγάλωσε στα αστικά σαλόνια της παλιάς Αθήνας.
Ο πρώτος της γάμος ήταν με τον Νίκο Βερνίκο, ένας γάμος που δεν κράτησε πολύ. Λίγο αργότερα γνώρισε τον άντρα της ζωής της, Γιώργο Κόβα, με τον οποίο απέκτησαν μαζί δύο κόρες και ανέπτυξαν πλούσια επιχειρηματική δράση.
Οσοι τη γνώριζαν, τη χαρακτήριζαν «γνήσια αριστοκράτισσα», ενώ διατηρούσε φιλικές σχέσεις με πολλούς γαλαζοαίματους της Ευρώπης. Φίλη και του πρώην βασιλικού ζεύγους της Ελλάδας και επί χρόνια γείτονες στο Πόρτο Χέλι, όπου το ζευγάρι Κόβα διατηρούσε μια βίλα.
Η ανάρτηση του Γιώργου Ντάβλα για τον θάνατο της Ηρώς Κόβα
«Ηρώ μου, πλέον ανήκεις στη γειτονιά των αγγέλων. Καλό ταξίδι στον παράδεισο και ήσουν για μένα η γυναίκα που πίστεψε από την αρχή την επαγγελματική μου πορεία. Ήσουν ο άνθρωπος που μου έδωσε μια ζεστή αγκαλιά και μου άνοιξες το σπίτι σου διάπλατα, για μένα και την Έλενα.
Τι να πρωτοθυμηθώ από εσένα. Τα τραγούδια μας, τους χορούς μας, τα ταξίδια μας στο Πόρτο Χέλι, στην Αθήνα, στο Γκστάαντ, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στην Τοσκάνη, στη Μαδρίτη, στο Παρίσι.
Εσύ και ο Γιώργος μου δώσατε τις πιο σωστές συμβουλές για να πετύχω ως άνθρωπος και επαγγελματίας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ γιατί είσαι η αιτία που τα τελευταία 20 χρόνια κρατάω το Πάσχα τον πιτάφιο και παίρνω την ευλογία του Ιησού Χριστού, όπως εκείνο το Πάσχα στο Πόρτο Χέλι που με παρότρυνες να σηκώσω τον επιτάφιο. Θα μας λείψεις πολύ και θα λείψει πολύ το φιλανθρωπικό σου έργο στην ΕΛΕΠΑΠ. Πόσα και πόσα παιδιά βοήθησες με το έργο σου. Σε αγαπώ και δεν θα σε ξεχάσω ποτέ».