Σαφή ευρήματα ασφυκτικού θανάτου τής έξι μηνών Ίριδας, του τρίτου παιδιού της Ρούλας Πισπιρίγκου και του Μάνου Δασκαλάκη, καταγράφονται στην ιστολογική εξέταση, την οποία πραγματοποίησε η Αντιγόνη Μητσέλου.
Όσο προχωρούν οι έρευνες τόσο συμπληρώνεται η εικόνα για τα αίτια θανάτου των τριών παιδιών της οικογένειας από την Πάτρα, αλλά πυκνώνουν και τα ερωτήματα που αφορούν τις εκθέσεις προσδιορισμού των θανάτων, των δύο μικρότερων παιδιών, της Μαλένας και της Ίριδας.
Παρότι γράφεται επανειλημμένα ότι η αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιατροδικαστικής Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων προσδιόρισε ως αιτία θανάτου την αγενεσία φλεβόκομβου, αυτό δεν είναι ακριβές.
Στην ιστολογική εξέταση που διενήργησε, καταγράφονται ευρήματα παθογνωμονικά της ασφυξίας, όπως η έντονη συμφόρηση σε όλα τα όργανα (ήπαρ, σπλήνα, νεφρούς, επινεφρίδια κ.α.). Επιπλέον, στους λοβούς των πνευμόνων εντοπίστηκαν, εκτός από την έντονη συμφόρηση, και διάσπαρτες στικτές αιμορραγικές διηθήσεις του παρεγχύματος, και στον εγκέφαλο ανοξυγοναιμία. Όλα τα παραπάνω, σύμφωνα με ιατροδικαστικές πηγές, αποτελούν καθαρά σημάδια θανάτου από ασφυξία.
Η επισήμανση που υπάρχει στην ιατροδικαστική έκθεση της προϊσταμένης της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πατρών, Αγγελικής Τσιόλα, ότι στο στόμα «πέριξ των χειλέων παρατηρούνται ευρήματα ενδεικτικά δερματίτιδας εξ επαφής εκζεματοειδούς αντιδράσεως (τα χείλη εμφανίζουν στοιχεία αποξήρανσης). Επίσης, διεπιστώθη λύση μικρή της συνέχειας του στοματικού βλεννογόνου άνευ έτερων χαρακτηριστικών)», αυτό σημαίνει ότι κάτι είχε κλείσει το στόμα του μωρού, το οποίο προκάλεσε την πληγή και τελικά τον θάνατό του. Προφανώς, αυτό ήταν το πανάκι με το αίμα που βρέθηκε στην κούνια της Ίριδας.
Απορίες προκαλεί, στις ίδιες πηγές, γιατί η Αντιγόνη Μητσέλου πρόσθεσε στα παραπάνω σαφή ευρήματα την αγενεσία φλεβόκομβου, η οποία, όπως επισημαίνουν, αν υπήρχε, το βρέφος είτε θα γεννιόταν νεκρό είτε, αν γεννιόταν, θα έπρεπε οι γιατροί να τοποθετήσουν αμέσως απινιδωτή.
«Η αγενεσία φλεβόκομβου είναι ασύμβατη με τη ζωή, γιατί σημαίνει ότι απουσιάζει το στοιχείο εκείνο που κάνει την καρδιά να χτυπά. Είναι αδύνατον να ζήσει ένα βρέφος για έξι μήνες με αγενεσία φλεβόκομβου», προσθέτουν.
Απορίες προκαλεί στην ιατροδικαστική κοινότητα και η επιλογή της Τσιόλα να βάλει στην έκθεσή της δύο αιτίες θανάτου, αγενεσία φλεβόκομβου και πνευμονικό οίδημα, όταν τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της βοούσαν για την αιτία θανάτου του βρέφους.
Η ίδια η ιατροδικαστής είχε δηλώσει στην εφημερίδα «Γνώμη»: «Έγινε πλήρης έλεγχος, τοξικολογικός και ιστολογικός. Η παθολογοανατόμος στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλούσε για κάτι παθολογικό (αγενεσία φλεβόκομβου, μια σπάνια πάθηση που έχει προκαλέσει ελάχιστους θανάτους βρεφών στο εξωτερικό). Όταν έλαβα την έκθεση, συμπλήρωσα την αιτία θανάτου (πνευμονικό οίδημα). Αυτό δεν συνηθίζεται σε άλλες μου εκθέσεις. Δηλαδή, δεν βάζω διπλή αιτία ποτέ. Οπότε αντιλαμβάνεστε για ποιον λόγο διατυπώθηκε όπως διατυπώθηκε, με τις κακώσεις που παρατηρήθηκαν και παραπέμπουν ασφαλώς κάπου».
Ιδού τι έλεγε η ιστολογική εξέταση της Αντιγόνης Μητσέλου, η οποία περιέπλεξε τον προσδιορισμό θανάτου της Ίριδας.
Η ιστολογική εξέταση της Ίριδας
«Σε πολλαπλές τομές από τον εγκέφαλο παρατηρείται έντονη συμφόρηση των αγγείων του παρεγχύματος και των αγγείων του υπαραχνοειδούς χώρου και περιαγγειακό οίδημα. Σε μια θέση στην αριστερά κοιλία παρατηρείται εξαγγείωση ερυθρών κυττάρων (αλλοιώσεις ως επί ανοξυγοναιμίας). Ορισμένοι νευρώνες του φλοιού του εγκεφάλου εμφανίζουν στοιχεία νέκρωσης.
Σε τομές από την παρεγκεφαλίδα, στέλεχος και εν τω βάθει σχηματισμούς παρατηρείται έντονη συμφόρηση και περιαγγειακό οίδημα. Δεν αναγνωρίζονται αγγειακές δυσπλασίες ή άλλες διαμαρτίες κατά τη διάπλαση. Σε τομή από τη γλώσσα δεν παρατηρούνται ουσιώδεις παθολογοανατομικές αλλοιώσεις. Σε τομές από τη συσκευή του λάρυγγα δεν παρατηρούνται ουσιώδεις παθολογοανατομικές αλλοιώσεις. Σε τομές από τον θύμο αδένα παρατηρείται έντονη συμφόρηση. Αναγνωρίζονται σώματα Hassall.
Σε πολλαπλές τομές από τους λοβούς των πνευμόνων παρατηρείται η ίδια εικόνα σε όλες τις τομές, είτε έντονο οίδημα, έντονη συμφόρηση και διάσπαρτες στικτές αιμορραγικές διηθήσεις του παρεγχύματος. Αναγνωρίζονται μακροφάγα (σιδηροφάγα) εντός των κυψελιδικών χώρων.
Σε τομή από το ήπαρ παρατηρείται έντονη συμφόρηση του οργάνου. Σε τομή από τον σπλήνα παρατηρείται έντονη συμφόρηση του οργάνου. Σε τομές από τον οισοφάγο παρατηρείται έντονη συμφόρηση των αγγείων της υποβλεννογονίου στιβάδας. Σε τομές από τον οισοφάγο, στομάχι, λεπτό έντερο και παχύ έντερο παρατηρείται διάταση και συμφόρηση των αγγείων. Σε τομές από το πάγκρεας δεν παρατηρούνται ουσιώδεις μικροσκοπικές αλλοιώσεις. Σε τομές από τους νεφρούς παρατηρείται έντονη συμφόρηση του παρεγχύματος και οίδημα. Σε τομές από τα επινεφρίδια παρατηρείται έντονη συμφόρηση. Σε τομές από τους λεμφαδένες του μεσεντερίου δεν παρατηρούνται ουσιώδεις μικροσκοπικές αλλοιώσεις.
Σε πολλαπλές τομές που ελήφθησαν από την καρδία και συγκεκριμένα την δεξιά κοιλία εν συνεχεία με τον δεξιό κόλπο και κοίλη φλέβα δεν αναγνωρίζονται μικροσκοπικά ο φλεβόκομβος και κολποκοιλιακός κόμβος (Masson -).
Με την μέθοδο της ανοσοϊστοχημείας και την χρήση του αντιγόνου S-100 (Η S -100 protein είναι ειδικός δείκτης για την αναγνώριση των κυττάρων του κεντρικού και περιφερικού νευρικού συστήματος) αναγνωρίστηκαν νευρικές ίνες στο περικάρδιο και στο παρέγχυμα του μυοκαρδίου, αλλά δεν ταυτίστηκαν οι εξειδικευμένες ίνες των νευρικών κόμβων.
Σε τομές από το μυοκάρδιο παρατηρείται οίδημα διαμέσου ιστού, διάταση και έντονη συμφόρηση των αγγείων του παρεγχύματος, κατά τόπους κυματοειδή διάταξη των μυοκυττάρων. Σε ελάχιστες θέσεις παρατηρείται κενοτοπιώδη εκφύλιση του κυτταροπλάσματος των μυϊκών κυττάρων. Αναγνωρίζονται 2 μικροσκοπικές εστίες ινώδους ιστού στην αριστερά κοιλία πλησίον του ενδοκαρδίου.
Συμπέρασμα: Υποπλασία - αγενεσία ερεθισματαγωγού συστήματος της καρδίας - Πνευμονικό οίδημα».