Εκδήλωση μνήμης για τον Βαρδή Βαρδινογιάννη πραγματοποιήθηκε στο Μέγαρο Μουσικής το βράδυ της Τρίτης.
Η οικογένειά του, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τασούλας, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, πολιτικοί και πρόσωπα του επιχειρηματικού κόσμου τίμησαν τον Βαρδή Βαρδινογιάννη έναν χρόνο από την εκδημία του.
Στην εκδήλωση προβλήθηκαν βίντεο από τη ζωή του επιχειρηματία, την οικογένειά του και σταθμούς της διαδρομής του.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν, μεταξύ άλλων, ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ο Αλέξης Τσίπρας, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος, ο πρ. πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, υπουργοί της κυβέρνησης, όπως ο Νίκος Δένδιας, η Λίνα Μενδώνη, ο Σταύρος Παπασταύρου, ο Τάκης Θεοδωρικάκος, η Όλγα Κεφαλογιάννη, ο Ν, Παπαθανάσης κ.α, ο Έλληνας Επίτροπος Απόστολος Τζιτζικώστας, ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας, ο Κώστας Μπακογιάννης, η Ντόρα Μπακογιάννη, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, η Μαριάννα Λάτση, ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, ο Παύλος και ο Νικόλαος Ντε Γκρες και η μητέρα τους, Άννα Μαρία, ο Μητροπολιτης Φθιώτιδος Συμεών, ο Νίκος Χατζηνικολαου, ο Αλέξης Παπαχελάς, ο Παύλος Τσίμας και πολλοί άλλοι.
Η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνου Τασούλα
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε στην πολυσχιδή προσωπικότητα του Βαρδή Βαρδινογιάννη.
Ακολουθεί ο χαιρετισμός του Κ. Τασούλα:
«Κυρίες και κύριοι,
Το μέγεθος και η αξία ενός ανθρώπου κρίνεται από την προσφορά του στην κοινωνία. Το ανάστημα, το κύρος και η εμβέλεια ενός ισχυρού κρίνεται από τη χείρα που τείνει στους ανίσχυρους.
Αυτό δεν είναι μόνο ένας ηθικός προβληματισμός. Είναι παράλληλα ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα που δράττομαι της ευκαιρίας για να το θέσω μπροστά σε όλους εσάς προς σκέψη και προβληματισμό.
Η ποιότητα και η ευρωστία της δημοκρατίας επηρεάζεται καθοριστικά από τις πρωτοβουλίες των ισχυρών για την ενίσχυση της ισότιμης συμμετοχής των πολλών στα αγαθά που εξασφαλίζουν οι θεσμοί, η επιστήμη και η πρόοδος των πραγμάτων.
Για να υποστηρίζει μια Δημοκρατία την πρόοδο του ατόμου πρέπει το άτομο να γνωρίζει ότι η δημοκρατία δεν είναι μόνο μια υπόθεση των άλλων.
«Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω», έγραφε ο Καζαντζάκης στην Ασκητική.
Πραγματικά ισχυρός, λοιπόν, είναι μόνο εκείνος που αγαπάει την ευθύνη και νιώθει μέσα του το χρέος. Η πατρίδα μας έχει πάντοτε ανάγκη από τέτοιους πολίτες, από εκείνους που αναγνωρίζουν, αποδέχονται και επωμίζονται το χρέος.
Η οικονομική και επαγγελματική επιτυχία οφείλεται στην ατομική πρωτοβουλία, η οποία, όμως, δεν μπορεί παρά να εξελίσσεται μέσα στο περιβάλλον μιας προηγμένης κοινωνίας. Κανένας δεν είναι μόνος του, όλοι είμαστε η κοινωνία μας.
Κι αν κάποιος μας βγάλει από αυτή την κοινωνία και μας τοποθετήσει σε μια άλλη κοινωνία, λιγότερο σύγχρονη και προηγμένη, τότε θα «προσγειωθούμε», θα προσαρμοστούμε και θα συρρικνωθούμε σύμφωνα με τα μέτρα και τα σταθμά της κοινωνίας αυτής με τις χαμηλότερες δυνατότητες και τις λιγότερες ευκαιρίες.
Χρωστάμε λοιπόν στην κοινωνία μέσα στην οποία δρούμε και προοδεύουμε ένα μέρισμα από την δική μας πρόοδο, από την πρόοδο που ακριβώς χάρη στην κοινωνία αυτή κατακτήσαμε και κατοχυρώσαμε.
Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης όλα αυτά τα γνώριζε, όπως επίσης γνώριζε ότι η προσφορά δεν πρέπει να γίνεται επιδεικτικά, αλλά λιτά, πολλές φορές σιωπηλά, χωρίς επίδειξη και σε κάθε περίπτωση με ταπεινότητα και με σοβαρότητα. Πίστευε ακόμα ότι η έγνοια για την πατρίδα είναι αδιατάρακτα δεμένη με το ενδιαφέρον για τον διπλανό. Η αριστεία του στις επιχειρήσεις σφραγίστηκε από το ήθος και τη σεμνότητα και συμπληρώθηκε ήδη από τα πρώτα του βήματα με μια σιωπηλή, αλλά αναλόγως πολυσχιδή, φιλανθρωπική δράση.
Ενίσχυσε σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και τις Ένοπλες Δυνάμεις, ιδιαίτερα τιο Πολεμικό Ναυτικό, τα σώματα ασφαλείας με σημαντικές δωρεές που φέρουν τη σφραγίδα της προσφοράς του. Διώχθηκε από τη δικτατορία παρότι ήταν ένας διακεκριμένος αξιωματικός του Π.Ν. για τις δημοκρατικές πεποιθήσεις του και στήριξε το Κίνημα του Ναυτικού, αλλά και τις κινηματίες του Ναυτικού, προσφέροντάς τους εργασία όταν η δικτατορία τους απέταξε.
Η αμέριστη υποστήριξη του στην «Ελπίδα», στο έργο ζωής της συζύγου του Μαριάννας Βαρδινογιάννη έσωσε τη ζωή αμέτρητων ελληνόπουλων και έδωσε ζωή σε αμέτρητες οικογένειες. Η «Ελπίδα» γέμισε με ελπίδα τις ζωές τόσων πολλών ανθρώπων.
Η «Ελπίδα» είναι ένα υπόδειγμα μιας γενναίας απόφασης: Να τεθεί η οικονομική ισχύς, μαζί με τη δύναμη της ηθικής υποστήριξης και της συμπαράστασης, όλα μαζί στην υπηρεσία της προσπάθειας για την επίτευξη φαινομενικά ανέφικτων στόχων, όπως είναι η νίκη επί του καρκίνου για τα παιδιά, για να στηριχτεί η ζωή και να νικηθεί η ασθένεια, η αδικία και η φθορά.
Πολλές νίκες πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής της «Ελπίδας» κρατώντας ζωντανή την ελπίδα για τη ζωή και τη μνήμη δύο ανθρώπων που έδωσαν ζωή στην ελπίδα αυτή. Που ένιωσαν το χρέος και ακολουθώντας τη συνείδησή τους στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.
Κυρίες και κύριοι,
Η Ελλάδα υπήρξε πάντοτε μια χώρα που έζησε ανάμεσα σε ιστορικές συμπληγάδες, έζησε με τους σεισμούς και τις τριβές ανάμεσα στις τεκτονικές πλάκες των θρησκειών και των πολιτισμών. Κι αν επιβίωσε, κι αν είναι σήμερα υπερήφανη και όρθια στην Ευρώπη και στον κόσμο το οφείλει στην αφοσίωση στους κοινούς σκοπούς, στην ενότητα όλων των κοινωνικών τάξεων σε κρίσιμες ώρες, όταν έπρεπε να γίνουν δύσκολες επιλογές.
Οι ισχυροί κάθε εποχής που αντιλήφθηκαν ότι το ιστορικό τους αποτύπωμα εξαρτάται από την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο ενεγράφησαν στο συλλογικό υποσυνείδητο και έγιναν κομμάτι της ελληνικής ιστορίας. Αντίθετα, σε εποχές μίσους, διχογνωμίας και διχασμού, σε εποχές ιδιώτευσης, σε χρόνους απομόνωσης του ατόμου από την κοινότητα, το έθνος οπισθοχώρησε και διολίσθησε σε ήττες και σε ταπεινώσεις.
Γι’ αυτό η σημερινή Ελλάδα έχει ανάγκη το σύνολο της ανώτερης οικονομικής τάξης και όχι μόνο μεμονωμένες περιπτώσεις, να αφυπνιστεί, να αντιληφθεί και να αναλάβει συλλογικά, συνειδητά και συντεταγμένα την ευθύνη της γενναιόδωρης προσφοράς.
Η σημερινή εκδήλωση μνήμης στον Βαρδή Βαρδινογιάννη αποκτά το πλήρες της νόημα όταν αντιμετωπιστεί ως ένα κάλεσμα σε όλους όσοι έχουν ανάλογες δυνατότητες με εκείνες που είχε ο ίδιος, να υιοθετήσουν το ίδιο παράδειγμα προσφοράς και το ίδιο ήθος υποστήριξης της πατρίδας, του έθνους, της κοινωνίας και της κοινότητας. Οι κοινωνίες που είναι ισχυρές, ανθεκτικές και αποτελεσματικές έχουν πολλούς θεματοφύλακες με κύρος, υπευθυνότητα και μόνιμη έγνοια για τη συλλογική ανόρθωση.
Και θα επέκτεινα το κάλεσμα αυτό και σε όσους η ισχύς τους δεν είναι οικονομική, αλλά είναι πνευματική, είναι η ισχύς του λόγου και του στοχασμού. Η πνευματική δύναμη μπορεί να κινήσει βουνά πιο εύκολα και πιο εντυπωσιακά ακόμα και σε σύγκριση με τον πιο σύγχρονο τεχνικό εξοπλισμό. Η φωτιά του Προμηθέα είχε διττή φύση, ήταν η φωτιά της τεχνικής εξέλιξης, αλλά και το φως του λόγου και της λογικής. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες που έχουν στα χέρια τους είτε το φως, είτε τη φωτιά πρέπει να ανοίξουν δρόμους για να πάει το έθνος μας μπροστά.
Ο Β. Βαρδινογιάννης, σιωπηλός, λιτός και απλός ανήκε σε αυτή την παράδοση, στην παράδοση εκείνων που «αγάπησαν την ευθύνη» και φώτισαν τις ζωές των άλλων, μια παράδοση που ακολουθούν τα άξια παιδιά του, μια παράδοση που επιθυμούμε να δυναμώσουμε και να διαδώσουμε στην πατρίδα μας όσο μπορούμε περισσότερο.
Ο Β. Βαρδινογιάννης συνάντησε στη ζωή του καλούς λιμένες, αλλά και δύσκολους λιμένες και πέτυχε. Μέρος αυτής της επιτυχίας το μοιράστηκε με το κοινωνικό σύνολο. Ίσως αγνοούσε τη συνταγματική πρόβλεψη πως «το κράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης», όμως την τήρησε προσφέροντας ένα παράδειγμα άξιο γενναιόδωρης μίμησης.
Ο Περικλής στον σπουδαίο Επιτάφιό του, στο σπουδαιότερο, ακμαιότερο και αξιολογότερο δημόσιο λόγο που εκφράστηκε ποτέ λέει πως «ανδρών αγαθών, έργω γενομένων, έργω και δηλούσθαι τας τιμάς». Σήμερα εδώ, όλοι εμείς, η Πολιτεία, συνεργάτες, το Πολεμικό Ναυτικό, η αγαπημένη του οικογένεια, έργω δηλώνουμε τις τιμές προς έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν φοβήθηκε το χρέος του, αναμετρήθηκε με αυτό και κατάφερε να αποτελεί ένα παράδειγμα εις το οποίο σήμερα όλοι ομνύουμε. Ένα παράδειγμα που θα ήθελα να απευθύνω και ως κάλεσμα να βρει άξιους και γενναιόδωρους μιμητές. Σας ευχαριστώ».
