Στο νοσοκομείο για 12 ημέρες βρέθηκε η σύζυγος του Χάρη Δούκα, Γεωργία Πολυτάνου, όπως η ίδια ενημέρωσε μέσω Facebook.
Χωρίς να αποκαλύπτει το πρόβλημα υγείας της, η κυρία Πολυτάνου, μέσω ανάρτησής της στο Facebook, στάθηκε στη στήριξη από τον Χάρη Δούκα. «Τις νύχτες, όμως, δεν ήμουν ποτέ μόνη. Ο σύζυγός μου ήταν εκεί. Όχι από υποχρέωση, όχι από ευγένεια, αλλά από κάτι βαθύτερο. Από αυτό που δεν μπορείς να φωτογραφίσεις ούτε να περιγράψεις εύκολα. Έμενε όλη τη νύχτα, κι όταν έπρεπε να φύγει για τη δουλειά του… ξαναγυρνούσε. Ακόμη και για λίγα λεπτά. Μόνο για να ρίξει μια ματιά. Για να δει αν αντέχω», έγραψε η κυρία Πολυτάνου.
Η ανάρτηση της Γεωργίας Πολυτάνου
Καλό μήνα σε όλους.
Και αυτή τη φορά, δεν είναι μια τυπική ευχή.
Από τις 10/11 έως τις 21/11 βρέθηκα σε ένα νοσοκομείο. Δώδεκα μέρες που δεν μοιάζουν πολλές στο ημερολόγιο. Μα όταν τις ζεις από το κρεβάτι, οι μέρες είναι διαφορετικές…γίνονται πιο μεγάλες.
Τις νύχτες, όμως, δεν ήμουν ποτέ μόνη. Ο σύζυγός μου ήταν εκεί. Όχι από υποχρέωση, όχι από ευγένεια αλλά από κάτι βαθύτερο. Από αυτό που δεν μπορείς να φωτογραφίσεις ούτε να περιγράψεις εύκολα. Έμενε όλη τη νύχτα, κι όταν έπρεπε να φύγει για τη δουλειά του…ξαναγυρνούσε. Ακόμη και για λίγα λεπτά. Μόνο για να ρίξει μια ματιά. Για να δει αν αντέχω.
Λένε πως η επαγγελματική ζωή είναι το «βιογραφικό» μας. Το κομμάτι που φαίνεται, που κρίνεται. Μα η προσωπική ζωή είναι το κομμάτι που κρατάει όρθιο αυτό που φαίνεται. Χωρίς εκείνο, το πρώτο δεν έχει θεμέλιο.
Δεν ξέρω πώς θα περνούσα όλο αυτό χωρίς τη στήριξή του. Ίσως να μην πρέπει να το μάθω ποτέ.
Ξέρω όμως κάτι άλλο: Υπάρχουν άνθρωποι που όταν σε κοιτούν στα μάτια, δεν βλέπουν τις αντιξοότητες, αλλά εσένα. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι η πραγματική θεραπεία.
Θα ήθελα επίσης να δηλώσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλο το προσωπικό του νοσοκομείου που μου στάθηκε όλον αυτόν τον καιρό. Το «ευχαριστώ» είναι λίγο. Και όπως μου είπαν…την επόμενη φορά να τα πούμε υπό άλλες συνθήκες. Το εύχομαι, έχοντας πίστη.
Ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένεια και στους φίλους μου για τη στήριξή τους μέχρι σήμερα. Ευλογημένη που είστε στη ζωή μου. Κλείνω όπως συνηθίζει να λέει ο Χάρης: Προχωράμε.