Υπό εξέταση είναι το χρονοδιάγραμμα της «πράσινης» μετάβασης στην Ευρώπη, καθώς αξιολογούνται όλα τα νέα δεδομένα στο πεδίο της Ενέργειας.
Με παρέμβασή του στο ECOFIN, o Κ. Πιερρακάκης ξεδίπλωσε την ελληνική πρόταση, εστιάζοντας στην ειδική αντιμετώπιση που πρέπει να έχουν οι θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές, όπως επίσης ο αγροτικός τομέας.
Ειδικότερα, η Αθήνα ζητάει μεγαλύτερη περίοδο προσαρμογής ή ακόμα και μόνιμη εξαίρεση από την επιβολή «πράσινου» ενεργειακού φόρου.
Η πλήρης παρέμβαση του υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών:
«Θα ξεκινήσω υπογραμμίζοντας δύο σημεία πριν αναφερθώ σε ορισμένες ανησυχίες μας.
Πρώτον, συμμεριζόμαστε πλήρως τους στόχους της ενεργειακής μετάβασης. Εμείς, ως Ελλάδα, είμαστε στην πρωτοπορία της πράσινης μετάβασης, με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην Ευρώπη, με σημαντικές επενδύσεις σε δίκτυα, αποθήκευση και καθαρές τεχνολογίες.
Δεύτερον, πρέπει όλοι να αναγνωρίσουμε ότι έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος στις συζητήσεις αναφορικά με την Οδηγία για τη Φορολογία της Ενέργειας μετά από μακρές διαπραγματεύσεις. Και χαιρετίζουμε τόσο τις προσπάθειες της Προεδρίας όσο και της Επιτροπής να προωθήσουν λύσεις συμβιβασμού και πεδία σύγκλισης.
Ωστόσο, συνολικά, καθώς προχωρούμε στην ενεργειακή μετάβαση, οφείλουμε να εστιάσουμε σε ένα ευρύτερο στρατηγικό αφήγημα και τρόπο σκέψης, διότι προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε πολλά ζητήματα ταυτόχρονα. Έχουμε πολλούς παράλληλους στόχους: κοιτάζουμε τη βιωσιμότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κοινωνική συνοχή, την εδαφική συνοχή.
Η δουλειά μας είναι να τα εξισορροπήσουμε όλα αυτά και να βρίσκουμε βέλτιστες λύσεις για κάθε κοινωνικό πρόβλημα που έχουμε μπροστά μας. Και υπό αυτή την έννοια, πρέπει να εστιάσουμε στην ανταγωνιστικότητα του ενεργειακού κόστους, γιατί υπάρχουν ορισμένα κράτη-μέλη που ακόμα εξακολουθούν να βασίζονται στον άνθρακα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και στο πετρέλαιο θέρμανσης για τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους.
Επομένως, αν έπρεπε να εφαρμόσουμε ακριβώς την ίδια λύση με μία προσέγγιση «one-size-fits-all» ταυτόχρονα και στα 27 κράτη-μέλη, αυτό δεν θα ήταν συνταγή επιτυχίας. Και γι’ αυτό πιστεύουμε, ως Ελλάδα, ότι υπάρχουν ορισμένοι τομείς που τόσο για εμάς όσο και συνολικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κρίσιμης σημασίας.
Θα υπογράμμιζα ειδικά τους τομείς της ναυσιπλοΐας, της αεροπλοΐας και της αγροτικής οικονομίας. Ειδικότερα για την ναυσιπλοΐα και την αεροπλοΐα, αυτό αποτελεί σημαντικό ζήτημα για εμάς, δεδομένης της γεωγραφίας μας, της θέσης μας στον ευρωπαϊκό χάρτη και του μήκους των ακτογραμμών μας.
Εάν επιβάλλονταν φόροι στους τομείς της ναυσιπλοΐας και της αεροπλοΐας, αυτό θα δημιουργούσε συγκριτικό μειονέκτημα έναντι άλλων μεσογειακών χωρών που δεν έχουν αντίστοιχη φορολόγηση. Επομένως, πρέπει να το λάβουμε αυτό σοβαρά υπόψη. Επιπλέον, δεδομένου ότι τα εναλλακτικά καύσιμα δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί σε κλίμακα στους συγκεκριμένους τομείς, στηρίζουμε πλήρως την παράταση της δεκαετούς εξαίρεσης από τη φορολογία στους τομείς αυτούς. Οποιοδήποτε μικρότερο χρονικό διάστημα δεν θα ήμασταν διατεθειμένοι να το συζητήσουμε.
Και θα πρόσθετα ότι, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, αν δεν εφαρμόσουμε αυτή τη δεκαετή εξαίρεση, θα υπάρξει αρνητικός αντίκτυπος συνολικά στην εδαφική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τώρα, για τον αγροτικό τομέα συγκεκριμένα, θα έλεγα ότι έχουμε έναν ακόμη υπαρξιακό στόχο: την επισιτιστική ασφάλεια. Υπό αυτή την έννοια, ενώ κατανοώ ότι το χρονοδιάγραμμα της εξαίρεσης για την γεωργία έχει ήδη επεκταθεί στις συζητήσεις, εμείς εξετάζουμε και στηρίζουμε μια μόνιμη εξαίρεση από τη φορολόγηση στα ενεργειακά προϊόντα και την ηλεκτρική ενέργεια που χρησιμοποιούνται στον αγροτικό τομέα, από την ίδια στρατηγική οπτική που περιέγραψα προηγουμένως».