Με μία συγκλονιστική επιστολή της στο iefimerida.gr, η Κατερίνα Τζιάλλα, μητέρα του πολίστα, Αδαμάντιου Μάντη, ξεσπά για τη νέα αναβολή της δίκης του άνδρα που κατηγορείται πως χτύπησε με το αυτοκίνητό του τον γιο της με αποτέλεσμα ο άτυχος νεαρός να αφήσει την τελευταία του πνοή, το 2019 στη Λεωφόρο Ποσειδώνος.
Η δίκη είχε προγραμματιστεί για τις 28 Ιουνίου και όπως καταγγέλλει η ίδια περίμενε αρκετή ώρα για να ανακοινωθεί νέα αναβολή για τις 6 Δεκεμβρίου του 2022.
«Λυπάμαι και οργίζομαι σαν μητέρα και σαν πολίτης που ενώ πίστευα στην ελληνική δικαιοσύνη, στις 28 Ιουνίου αυτή η πίστη μου κλονίστηκε. Μετά από αναμονή 32 μηνών από τη δολοφονία του γιου μου Αδαμάντιου Μαντή, από έναν εγκληματία οδηγό, έφτασε επιτέλους η ήμερα που αυτός ο δολοφόνος θα είχε να αντιμετωπίσει τον νόμο, να δικαστεί για τον θάνατο που προκάλεσε. Πήγα εκεί ως όφειλα από τις 9 η ώρα το πρωί με αριθμό πινακίου 16 αλλά δυστυχώς στις 3 η ώρα έκλεισαν», ανέφερε χαρακτηριστικά στο κείμενο που μας έστειλε.
«Μετά δηλαδή από τρία χρόνια θα δικαστεί ο δολοφόνος του γιου μου, ο οποίος κυκλοφορεί ελεύθερος, ζει τη ζωή του, ενώ αφαίρεσε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου και βύθισε την οικογένειά του στο πένθος, τον πόνο και την απελπισία. Και εγώ ρωτώ, γιατί τώρα δεν είδα την επέμβαση κανενός που για 2η φορά αναβάλλεται η δίκη ενός δολοφόνου; », διερωτήθηκε στο κείμενό της.
Ολόκληρη η επιστολή της μητέρα του αδικοχαμένου πολίστα:
«Λυπάμαι και οργίζομαι σαν μητέρα και σαν πολίτης που ενώ πίστευα στην ελληνική δικαιοσύνη, στις 28 Ιουνίου αυτή η πίστη μου κλονίστηκε. Μετά από αναμονή 32 μηνών από τη δολοφονία του γιου μου Αδαμάντιου Μαντή, από έναν εγκληματία οδηγό, έφτασε επιτέλους η ημέρα που αυτός ο δολοφόνος θα είχε να αντιμετωπίσει τον νόμο, να δικαστεί για τον θάνατο που προκάλεσε. Πήγα εκεί ως όφειλα από τις 9 η ώρα το πρωί με αριθμό πινακίου 16, αλλά δυστυχώς στις 3 η ώρα έκλεισαν.
Μετά δηλαδή από τρία χρόνια θα δικαστεί ο δολοφόνος του γιου μου, ο οποίος κυκλοφορεί ελεύθερος, ζει τη ζωή του, ενώ αφαίρεσε τη ζωή ενός νέου ανθρώπου και βύθισε την οικογένειά του στο πένθος, τον πόνο και την απελπισία. Και εγώ ρωτώ, γιατί τώρα δεν είδα την επέμβαση κανενός που για 2η φορά αναβάλλεται η δίκη ενός δολοφόνου;
Γιατί οι δικαστές που έχουν στα χέρια τους τις δικογραφίες δεν καθορίζουν τη σειρά που θα δικαστεί η κάθε υπόθεση ανάλογα με τη βαρύτητα της;
Γιατί αλήθεια είναι ότι κάθε ένας θεωρεί την υπόθεσή του σημαντική όπως είπε και η πρόεδρος του δικαστηρίου, όπως κι εσείς είστε εκεί για να κρίνεται ποια είναι πιο σημαντική και ποια λιγότερο σημαντική;
Γιατί ορίζουν να δικαστούν τόσες υποθέσεις ενώ γνωρίζουν ότι ο χρόνος είναι περιορισμένος;
Γιατί όταν ανέβαιναν στην έδρα δεν ρωτούν πρώτα ποιες υποθέσεις θα αναβληθούν ώστε μετά με ηρεμία να δικάσουν εκείνες που όλοι οι ενδιαφερόμενοι είναι παρόντες. Κυρία πρόεδρε, είναι τόσοσο σημαντική η υπόθεση της κλωτσιάς σε έναν σκυλάκι, της κλοπής 50 ευρώ ή της υπεξαίρεσης των κοινωχρήστων μίας πολυκατοικίας από μία ανθρωποκτονία και για πάνω από 45 λεπτά ρωτάτε και ξανά ρωτάτε τα ίδια πράγματα; (Ή μήπως ήταν ένας τρόπος για να αποφύγετε να δικάσετε μία τόσο σοβαρή υπόθεση όπως η ανθρωποκτονία;)
Γιατί αφήνετε τους δολοφόνους ελεύθερους;
Γιατί δεν αξιολογείτε ως οφείλετε την βαρύτητα της κάθεση υπόθεσης που από πριν γνωρίζετε ότι θα δικάσετε;
Γιατί τόση αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή;
Ας βρεθεί ένας δικαστείς που θα αξιολογήσει σωστά και θα καταλάβει πως πάνω από όλα είναι η ζωή που αφαιρέθηκε άδικα από δολοφόνους κάθε είδους που κυκλοφορούν ελεύθεροι».
Η χειρόγραφη επιστολή της:
