Στην αγόρευσή του στη δίκη για τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο, ο εισαγγελέας απέρριψε τον ισχυρισμό περί ψυχωσικού επεισοδίου του δράστη.
Όπως τόνισε, ο κατηγορούμενος γνώριζε απολύτως τις πράξεις του.
Υπογράμμισε ότι στο παρελθόν, σε έντονα περιστατικά με πρώην συντρόφους του, είχε αντιδράσει ήρεμα, χωρίς ενδείξεις απορρύθμισης, κάτι που -κατά τον εισαγγελέα- καταρρίπτει τον ισχυρισμό περί αδυναμίας ελέγχου.
Επίσης, αντέκρουσε τον ισχυρισμό ότι ο κατηγορούμενος ανέσυρε τη Γαρυφαλλιά από το νερό, τονίζοντας ότι χρειάστηκαν τρία άτομα για να γίνει κάτι τέτοιο. Για το όχημα υποστήριξε πως δεν εκτροχιάστηκε μόνο του, αλλά βγήκε από την πορεία του επειδή το ήθελε ο κατηγορούμενος, αφού ο δρόμος ήταν ευθεία και σε ανηφόρα.
Ανέφερε ότι η παρανοειδής διαταραχή -την οποία επικαλέστηκε η υπεράσπιση- δεν αναιρεί την ικανότητα του ατόμου να γνωρίζει τι κάνει. Τόνισε ότι ο κατηγορούμενος ήταν λειτουργικός: υπηρέτησε στον στρατό, εργαζόταν, συναναστρεφόταν με το άλλο φύλο. Επισήμανε ότι ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει τη Γαρυφαλλιά ως «άγγελο», ωστόσο «δεν την έσωσε ούτε την τελευταία στιγμή», ενώ η ίδια ήταν -όπως είπε- μια έξυπνη και πολύ δυνατή κοπέλα.
Ο εισαγγελέας στάθηκε ιδιαίτερα στη φράση της Γαρυφαλλιάς «τι κάνεις, βοήθεια», χαρακτηρίζοντάς την ως «κλειδί» του περιστατικού. Ανέφερε ότι ο κατηγορούμενος «τώρα δεν θυμάται, ενώ στην αρχή θυμόταν», και ότι πριν το περιστατικό «δεν είχε προηγηθεί τίποτα αρνητικό, που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως έξτρα επιβαρυντικός και στρεσογόνος παράγοντας, αλλά ήταν χαρούμενοι».
Κατά τον εισαγγελέα, ο κατηγορούμενος περιέγραψε όλα τα στάδια της επίθεσης, κάτι που, όπως είπε, δείχνει ότι δεν υπήρξε παροξυσμός, αλλά γνώση και έλεγχος σε κάθε κίνηση. Υποστήριξε ότι βρισκόταν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, πως δεν ήταν «εν βρασμώ ψυχικής ορμής» και πως τα περιστατικά δεν συνάδουν με ψύχωση, ούτε με σχιζοφρένεια ούτε με παραληρηματικού τύπου διαταραχή.
Απευθυνόμενος στους ενόρκους είπε ότι κρίνονται με τη συνείδησή τους και ότι πρέπει να επιλέξουν αυτό που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Τόνισε ότι «δόλος σημαίνει γνωρίζω τι θα προκαλέσει η πράξη μου» και ότι ο κατηγορούμενος «τέλεσε την πράξη έχοντας πλήρη έλεγχο των ενεργειών του».
Κλείνοντας, με αναφορά στη φωτογραφία της Γαρυφαλλιάς, είπε ότι λυπάται που βλέπει τη ζωή μιας νέας κοπέλας να έχει κοπεί, και ότι το καθήκον του επιβάλλει να προτείνει την ενοχή του κατηγορουμένου.
«Όλο το σύμπαν συνωμότησε για να γίνει»
Στα «κενά μνήμης» και την ψυχική αποδιοργάνωση που βρισκόταν λίγο πριν από τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς τον Ιούλιο του 2021 στη Φολέγανδρο επικεντρώθηκε ο δολοφόνος της 26χρονης.
Υπενθυμίζεται ότι ο δράστης είχε κριθεί πρωτόδικα ένοχος για ανθρωποκτονία σε ήρεμη ψυχολογική κατάσταση, με το δικαστήριο να απορρίπτει τότε τα σχετικά αιτήματα ελαφρυντικών και να του επιβάλλει ποινή ισόβιας κάθειρξης.
Σε μια προσπάθεια για μείωση της ποινής του, ο δράστης περιέγραψε αναλυτικά την εμφάνιση ψυχωσικών συμπτωμάτων τις ημέρες πριν από τη δολοφονία, λέγοντας ότι τους παρακολουθούσε drone και ότι ένιωθε ότι «έβραζε» μέσα του, με τη μνήμη του να παρουσιάζει επιλεκτικά «κενά».
Μεταξύ άλλων, ο δράστης ισχυρίστηκε ότι δεν κατάλαβε τι έγινε και δεν θυμάται τον λόγο που έριξε το αυτοκίνητο στην πλαγιά, αλλά ούτε και πώς κατέληξε η 26χρονη Γαρυφαλλιά στη θάλασσα.
Η μνήμη του, ωστόσο, «επανέρχεται» μετά την πρόσκρουση, με τον ίδιο να λέει ότι θυμάται τη Γαρυφαλλιά να φωνάζει «βοήθεια» και την προσπάθειά του να τη βγάλει από τη θάλασσα και να της δίνει τις πρώτες βοήθειες.
Μάλιστα, σε ερώτηση του εισαγγελέα για το τι πιστεύει ότι έγινε τελικά, και πώς έπεσε από τον γκρεμό η νεαρή κοπέλα, ο ίδιος απάντησε: «Πιστεύω, όπως λέει και ο Paulo Coelho στο βιβλίο Αλχημιστής, ότι όλο το σύμπαν συνωμότησε για να γίνει».
Ο δράστης αμφισβήτησε και την αρχική του ομολογία, όπου είχε ισχυριστεί ότι πάνω στον καβγά που ακολούθησε της πρόσκρουσης του αυτοκινήτου είχε σπρώξει την κοπέλα δύο φορές, ρίχνοντάς τη στα βράχια και εν συνεχεία στη θάλασσα.
Συγκεκριμένα, ο ίδιος υποστήριξε ότι η ομολογία του δόθηκε υπό πίεση και ενώ βρισκόταν σε κατάσταση που «ό,τι και να μου έλεγαν, θα έλεγα ναι», χαρακτηρίζοντάς την ως «ομολογία ενός ανθρώπου σε αυτή την κατάσταση».
Μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος του δικαστηρίου επισήμανε ότι ο δράστης θυμάται με ακρίβεια τα γεγονότα πριν και μετά, αλλά όχι τη δολοφονία, με τον δολοφόνο της Γαρυφαλλιάς να επιμένει ότι «δεν μπορώ να το επαναφέρω», εκφράζοντας τύψεις και πόνο για την απώλεια της κοπέλας.