Το αεροπορικό ατύχημα σημειώθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2001, όταν το Αεροφωτογραφικό RF4-E πετούσε σε χαμηλό ύψος, συνοδευόμενο από δεύτερο μαχητικό αεροσκάφος, σε επιχείρηση φωτογράφησης της περιοχής.
Το Phantom κατέπεσε σε ορεινή, δύσβατη περιοχή, χωρίς ευτυχώς οι δύο πιλότοι, ο κυβερνήτης (σμηναγός) Κωνσταντίνος Γιαννούλης και ο συγκυβερνήτης (υποσμηναγός) Σωτήρης Μαγκώτσιος, να διατρέξουν τον παραμικρό κίνδυνο, αφού πρόλαβαν και εγκατέλειψαν το αεροσκάφος, χρησιμοποιώντας το σύστημα εκτίναξης.
Κάτοικοι της Καλογριανής προσέτρεξαν για βοήθεια στους δύο πιλότους, τους οποίους και βρήκαν μετά από λίγα λεπτά τραυματισμένους και σε μικρή απόσταση τον έναν από τον άλλον.
Με επιτυχία ολοκληρώθηκε λίγες ώρες αργότερα η διάσωσή τους από ελικόπτερο Super Puma.
Το αεροσκάφος είχε φύγει από την 110 Πτέρυγα Μάχης, που εδρεύει στη Λάρισα, και η πτώση του έγινε αντιληπτή έπειτα από μία ώρα από τους δεκάδες κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι αμέσως ειδοποίησαν τις αρμόδιες υπηρεσίες του Νομού Τρικάλων, προκειμένου να υπάρξει τάχιστη κινητοποίηση των σωστικών δυνάμεων, καθώς οι δύο πιλότοι έπεσαν σε δασώδη πλαγιά, καλυμμένη με παχύ χιόνι.
Phantom RF4-E, ο μοναδικός τους ρόλος
«Τα RF4-E και η 348 ΜΤΑ κατείχαν το μοναδικό ρόλο της αναγνώρισης και αεροφωτογράφησης, δηλαδή της απαραίτητης συλλογής πληροφοριών, η οποία χωρίζεται σε δύο στάδια. Αρχικά, οι καθημερινές αποστολές περιελάμβαναν τη φωτογράφηση μιας περιοχής ενδιαφέροντος ημέρα και νύχτα και σε τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ το δεύτερο στάδιο που ονομαζόταν BDA (Battle Damage Assessment) περιελάμβανε τη φωτογράφηση ενός στόχου όταν αυτός είχε ήδη προσβληθεί προκειμένου να κριθεί η επιτυχία ή μη της επιχείρησης.
Τα δικά μας RF4-E διέθεταν την εντυπωσιακή κάμερα μακράς ακτίνας LOROP (Long Range Oblique Photography) KS-127A, την οποία προμηθεύτηκε η ελληνική Π.Α. και μας έδινε τη δυνατότητα λήψης φωτογραφιών από μεγάλη εστιακή απόσταση. Διέθεταν επίσης και το σύστημα αναγνώρισης υπερύθρων AAD-5, καθώς και το γαλλικό σύστημα ASTAC, που είναι ένας καταγραφέας ηλετρομαγνητικής ενέργειας ικανός να προσδιορίσει την ακριβή θέση και τη δυνατότητα μαγνητικής ενέργειας που εκπέμπεται για παράδειγμα από ένα ραντάρ που δεν είναι ορατό».
Αξίζει να σημειωθεί πως σε αντίθεση με το παλαιότερο δόγμα φωτοαναγνώρισης της Αμερικανικής Αεροπορίας (USAF) από την εποχή του Πολέμου στο Βιετνάμ, που συνοψιζόταν στο ρητό «Alone, Unarmed, Unafraid», τα ελληνικά RF-4E έφεραν βλήματα AIM-9 Sidewinder και σύστημα αυτοπροστασίας αποτελούμενο από δέκτη προειδοποίησης ραντάρ ALR-91 και εκτοξευτή αερόφυλλων ALE-47.