Η απόφαση της κυβέρνησης να φέρει στη Βουλή λίστα με τα ονόματα 180.000 ατόμων που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και σε ένα μεγάλο βαθμό αποτελεί κίνηση εντυπωσιασμού.
Αρχικά, πρέπει να τη διαχωρίσουμε σαφώς από τις λίστες με τους ληξιπρόθεσμους οφειλέτες τα ονόματα των οποίων και μπορεί και πρέπει να δημοσιοποιούνται, καθώς είναι η ελάχιστη ποινή που μπορεί να τους επιβληθεί.
Ολοι γνωρίζουν ότι δεν είναι a priori παράνομο να έχει κάποιος χρήματα στο εξωτερικό και ειδικότερα σε κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αρα, αν η κυβέρνηση θέλει να στιγματίσει ως παρανομούντες όλους όσους έχουν καταθέσεις σε τράπεζες του εξωτερικού διαπράττει ένα μεγάλο σφάλμα και ανοίγει επικίνδυνους δρόμους.
Μεταξύ των 180.000 καταθετών προφανώς υπάρχουν πάρα πολλοί που έστειλαν χρήματα στο εξωτερικό για λόγους σπουδών, για λόγους υγείας, για εμπορικούς λόγους ή ακόμη και γιατί εξασφάλισαν ένα καλύτερο επιτόκιο. Υπάρχουν ενδεχομένως και ακραίες περιπτώσεις που η εξαγωγή χρημάτων θα προκαλέσει οικογενειακά... δράματα. Επίσης, ποιός απαγορεύει εκ προοιμίου σε κάποιον που λαμβάνει επίδομα ανεργίας να μπορεί να έχει καταθέσεις στο εξωτερικό από οικογενειακές του πηγές ή από παλαιότερες αποδοχές του;
Σε όλους αυτούς τι απαντά άραγε το υπουργείο Οικονομικών;
Προφανώς μεταξύ τους θα υπάρχουν και αρκετές εκατοντάδες ή και χιλιάδες περιπτώσεις που πράγματι η εξαγωγή χρημάτων θέλει να αποκρύψει μαύρο, αδήλωτο και αφορολόγητο χρήμα, αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί και να τιμωρηθεί. Ειδικά για τους τελευταίους η μικρότερη από τις τιμωρίες που τους αναλογεί θα είναι η δημοσιοποίηση των ονομάτων τους.
Για παράδειγμα τι θα συμβεί με τους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών που έχουν στο εξωτερικό πολλαπλάσιες καταθέσεις από τα εισοδήματά τους; Θα διωχθούν από τις υπηρεσίες τους καθώς είναι περισσότερο από προφανές ότι τα χρήματα αυτά -αν δεν αποδειχθεί η προέλευσή τους- αποτελούν προϊόν χρηματισμού;
Ας ανακαλύψουν λοιπόν όσους παρανομούν, ας δρομολογήσουν τις σε βάρος τους κυρώσεις και ας δώσουν και τα ονόματά τους στη δημοσιότητα. Αυτούς όμως και μόνον αυτούς.
Ολα τα άλλα είναι πρακτικές άλλων εποχών, αυτό που στην Αρχαία Ρώμη ονόμαζαν άρτος και θεάματα, όταν πετούσαν τον κόσμο στα λιοντάρια...