Ότι ο λύκος χαίρεται στην αναμπουμπούλα είναι κάτι παραπάνω από γνωστό. Ότι ο Τούρκος είναι ο «λύκος» της γειτονιάς μας είναι επίσης γνωστό σε όλους όσοι δεν παραμένουν αμετανόητα αθεράπευτοι εραστές της «Ελληνοτουρκικής φιλίας».
Το έχει αποδείξει διαχρονικά, σε κάθε ευκαιρία που θεωρούσε ότι είχε για να επεκταθεί σε βάρος όλων των γειτόνων του, με μια ιδιαίτερη «προτίμηση» σε μας. Χθες ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας σε ένα φιλοσκοπιανό παραλήρημα έφτασε στο σημείο να αυτοαποκληθεί «Μακεδόνας».
Σε εκδήλωση που οργάνωσε στο Σικάγο μια σλαβομακεδονική οργάνωση , άδραξε την ευκαιρία να μας πει ότι η χώρα του θα υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Σκοπιανών «και το δικαίωμα επιλογής του λαού της χώρας οπουδήποτε στον κόσμο».
Μάλιστα- επειδή έχουμε σε εξέλιξη και Σύνοδο του ΝΑΤΟ- έσπευσε να πει ότι «η ΠΓΔΜ πρέπει να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ με το συνταγματικό της όνομα» και πως «η Τουρκία, πάντα, ακόμη και στον επόμενο αιώνα, την επόμενη χιλιετία, θα χρησιμοποιεί το συνταγματικό όνομα της ΠΓΔΜ». Το κερασάκι στην τούρτα ήταν το απίστευτο που εκστόμισε ο επικεφαλής της Τουρκικής διπλωματίας: «Δεν είμαι μόνο μεγάλος και ειλικρινής φίλος της Μακεδονίας, αλλά επίσης Μακεδόνας» υποστήριξε με προκλητικότατο τρόπο.
Όλα αυτά ίσως λίγη σημασία να είχαν μέχρι πριν από τρία- τέσσερα χρόνια, που η χώρα μας είχε μια ισχυρή παρουσία στην Ευρώπη και στα διεθνή fora. Τώρα όμως που η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς δίνης και στο στόχαστρο ξένων κυβερνήσεων και μέσων μαζικής ενημέρωσης, δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα.
Πέρα από την όποια αντίδραση που μπορεί να υπάρξει σε επίσημο επίπεδο, οφείλουμε όλοι να ξανασκεφτούμε ότι στις εκλογές που έρχονται δεν θα κριθεί μόνο ποιος θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα τεράστια οικονομικά ζητήματα. Μεγάλη σημασία θα έχει ποιοι θα διαχειριστούν μέτωπα όπως οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Και κυρίως πως θα τα διαχειριστούν. Για να μην ξεχνιόμαστε...