Πολλά είδαν τα ματάκια μας και άκουσαν τα αυτάκια μας φέτος το Πάσχα. Εμείς καθίσαμε και το ζαλίσαμε το θέμα συζητώντας πάνω από το αρνί και βγάλαμε τα συμπεράσματά μας. Δεν είμαστε σίγουροι για την εγκυρότητα των διαπιστώσεών μας, αλλά όχι πως δεν τα είδαμε και δε τα ακούσαμε κιόλας!
Διαπίστωση 1η: Στον ΣΚΑΙ κάτι παίρνουν...
Μόνο έτσι εξηγείται ότι ανήμερα την Μεγάλη Παρασκευή το κανάλι ΣΚΑΙ επέλεξε να παίξει ντοκιμαντέρ με αρχαιολόγους (Εβραίους επί τω πλείστον - όλως τυχαίως!) που ισχυρίζονται ότι βρήκαν τα κόκαλα του Ιησού. Μάλιστα θεώρησαν τόσο επιτυχημένη την επιλογή τους που την πρόβαλλαν σε επανάληψη και το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Τόσο εύστοχο ήταν το ντοκιμαντέρ που διάφοροι μέχρι πρότινος Χριστιανοί αποφάσισαν μετά την αποκάλυψη της απάτης να μην κάνουν φέτος Πάσχα. Μεταξύ αυτών και ο Monsieur Hulot που αρνήθηκε να πάει να μεταλάβει και ζήτησε από την μάνα του να ξεβάψει τα κόκκινα αυγά.
Διαπίστωση 2η Η παγκοσμιοποίηση μπορεί να επιτευχθεί με τον οβελία...
Πάνω από ένα σουβλιστό αρνί, μέσα στην ντούχνα της τσίκνας και τους καπνούς από την χόβολη θολώνουν οι πολιτιστικές και πολιτισμικές διαφορές και όλοι γινόμαστε ένα, μπουρδουκλωμένοι σαν γαρδούμπες! Εκεί που σουβλίσαμε τριγύρω κυκλοφορούσαν διάφοροι αλλοδαποί που επέλεξαν να κάνουν Πάσχα στην πόλη και ήταν κάτι παραπάνω από κοινωνικοί. Τι σπανακόπιτες μας κέρασαν κάτι καλές κοπέλες Ρουμάνες (που δεν τις λες και δούλες του Κυρίου..., ιερόδουλες τις λες!), τι χρόνια πολλά ακούσαμε από Αλβανούς, τι γκούλας αντί για μαγειρίτσα μας έφεραν να δοκιμάσουμε... μια χαρά περάσαμε. Πάντως δεν είμαστε σίγουροι ότι η παγκοσμιοποίηση του οβελία μπορεί να πιάσει με πιο κρυόμπλαστους λαούς του Βορρά, αλλά τα Βαλκάνια και το πρώην ανατολικό μπλοκ σίγουρα μπορεί να τα ενώσει.
Διαπίστωση 3η : Οι Βαλκάνιοι ακούν το Πάσχα μουσικές τύπου Kitcherella
Δίπλα στο δικό μας λάκκο σούβλιζαν όπως ανέφερα και πριν κάτι αλλοδαποί. Και μπορεί σε μας να πήγαινε το κλαρίνο και το «Ντάρι -Ντάρι -Ντάρι - Ντάρι στο Γιαλό Πετούν οι Γλάροι» σύννεφο, αλλά στους ακριβώς δίπλα λάκκους το κέφι χτύπαγε κόκκινο σε ρυθμούς disco! Ακούσαμε διάφορα μπητάτα, κιτς, ξεσηκωτικά, χιτάκια, από αυτά που θεωρούνται φαβορί στη Eurovision και όταν πλάκωσαν και τα «Κίτσι Κίτσι αϊ αϊ Γιάγια» του Lady Marmalade θέλαμε να παρατήσουμε τα σπληνάντερα και να πάμε για clubbing με τους δίπλα.
Διαπίστωση 4η : Ο καλύτερος ψήστης είναι το υπηρετικό προσωπικό
Και για να μην νομίζετε ότι το Πάσχα το περάσαμε στον Άγιο Παντελεήμονα, σας πληροφορούμε ότι στα διπλανά σπίτια-μεζονέτες το γλέντι ήταν εξίσου έντονο, το κλαρίνο πήγαινε εξίσου σύννεφο, τα αυγά ήταν εξίσου κόκκινα και όλα ήταν ταμάμ ίδια με τον δικό μας λάκκο μόνο που εκεί τον οβελία τον γύριζαν κάτι Φιλιππινέζοι που χρονιάρα μέρα (αλλά όχι για αυτούς προφανώς, μολονότι καθολικοί) τα αφεντικά τους είχαν στρώσει να σουβλίζουν τα κοκορέτσια. Μάλιστα σε τηλεφωνική επικοινωνία με φίλους σε νησιά μάθαμε ότι το σούβλισμα του οβελία είχαν αναλάβει και στα δικά τους μέρη έμπειροι παραδοσιακοί ψήστες από τις Φιλιππίνες, την Ουκρανία και το Μπαγκλαντές. Τρέμε Βάρη.
Διαπίστωση 5η : Η νηστεία είναι καυλωτική!
Τουλάχιστον αυτό ισχυρίζονταν σερβιτόρος που το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μας ρώτησε; «Αρταίνεστε ή προτιμάτε τα καυλωτικά;» Όπου καυλωτικά είναι όλα τα νηστίσιμα θαλασσινά, τύπου στρείδια, μύδια, γυαλιστερές κ.λπ. Περιττό να αναφέρω ότι φάγαμε τα «καυλωτικά», με εξαίρεση έναν αντίχριστο της παρέας που πήρε ψαρονέφρι, ο ξενέρωτος!