Όσοι έχουν σπεύσει να ξεγράψουν τον Γιώργο Παπανδρέου από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και σχεδιάζουν την επόμενη μέρα χωρίς αυτόν μάλλον δεν τον ρώτησαν. Μια ματιά στο χθεσινό του πρόγραμμα αποτελεί την καλύτερη απάντηση: Επικοινώνησε τηλεφωνικά με Ερντογαν, Νετανιάχου, Χριστόφια για θέματα της περιοχής. Συζήτησε στο τηλέφωνο και με το πρόεδρο της Κομισιόν Μπαροζο προφανώς για τα Ελληνικά ζητήματα που αφορούν την Ε.Ε.
Συγκάλεσε άτυπη σύσκεψη με τη συμμετοχή όλων των υπουργών του ΠΑΣΟΚ, πριν από την έναρξη της συζήτησης των προγραμματικών και κάλεσε σε αυτή τους κ.κ. Γιαννίτση και Σταυρόπουλο που αποτελούν τις δύο προσωπικές επιλογές του κ. Παπαδήμου.
Είναι προφανές ότι ο κ. Παπανδρέου θέλει να δείξει ότι «είναι παρών». Ότι εξακολουθεί να ηγείται του ΠΑΣΟΚ και ότι η παραίτηση του από την πρωθυπουργία δεν συνεπάγεται και παραίτηση από την κεντρική πολιτική σκηνή. Ενδεχομένως δεν αντιλαμβάνεται ότι το κλίμα γι αυτόν μέσα στο κόμμα του παραείναι βαρύ γι αυτόν. Ότι οι δημοσκοπήσεις δείχνουν να έχει συρρικνώσει τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στα επίπεδα των εκλογών του...1974!
Ενδεχομένως να θεωρεί ότι δικαιούνται να οδηγήσει αυτός το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση τον Φεβρουάριο, η λίγο μετά. Όσο οι φιλοδοξίες του αυτές δεν παρεμποδίζουν την εθνική προσπάθεια που γίνεται αυτό το διάστημα να αποφύγει η χώρα την έξοδο από την Ευρωζώνη και την καταστροφή, δικαίωμα του να τις έχει. Το να επιχειρεί όμως να θέσει υπό ομηρία το παρόν κυβερνητικό σχήμα και υπό κηδεμονία τον επικεφαλής του με κινήσεις όπως αυτό το χθεσινό άτυπο υπουργικό συμβούλιο δεν είναι δικαίωμα του.
Δεν αρκεί λοιπόν να ζητά από τους υπουργούς του ΠΑΣΟΚ να στηρίξουν τη νέα κυβέρνηση. Πρέπει πρώτα να αποδείξει ότι την στηρίζει ο ίδιος. Και οι κινήσεις του ως τώρα κάθε άλλο παρά αυτό δείχνουν...