Είναι προφανές ότι η χώρα βρίσκεται σε μια πορεία αυτοκαταστροφής χωρίς δυστυχώς την ώρα αυτή να υπάρχουν οι ορθολογικές εκείνες δυνάμεις στην κοινωνία και στον πολιτικό κόσμο που να μπορούν να αποτρέψουν τα χειρότερα. Είναι εξίσου προφανές ότι η Ελλάδα κινδυνεύει να υποστεί τη χειρότερη ίσως εθνική καταστροφή από συστάσεως του ελληνικού κράτους.
Τις κρίσιμες τούτες ώρες δεν έχει πλέον καμία σημασία ποιοι έφταιξαν, ποια ήταν η ευθύνη όλων μας και του καθενός ξεχωριστά. Όλοι γνωρίζουμε, ακόμα κι αν δεν το ομολογούμε στον εαυτό μας, τι συνέβη τα τελευταία 35 χρόνια στη χώρα για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Αυτό που προέχει σήμερα είναι η σωτηρία της Ελλάδος, η διασφάλιση της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη και η συμμετοχή μας νομισματικά και γεωπολιτικά σε αυτό που αποκαλούμε πολιτισμένο κόσμο. Κάθε άλλη λύση θα ήταν καταστροφική και θα απειλούσε τη συνοχή της κοινωνίας μας θέτοντας σε κίνδυνο την εθνική κυριαρχία.
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την προσπάθεια που καταβάλλει η κυβέρνηση προκειμένου να διαπραγματευτεί με τους εταίρους μας μια βιώσιμη λύση για το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Όμως η κυβέρνηση αυτή και ο πρωθυπουργός προσωπικά έχουν τεράστια ευθύνη για το σημερινό αδιέξοδο. Ειδικά ο πρωθυπουργός ήρθε εντελώς απροετοίμαστος στην εξουσία, χωρίς να έχει αντιληφθεί το βάθος του προβλήματος. Καθυστέρησε να πάρει αποφάσεςι και όταν τις πήρε δεν τις εφάρμοσε χάνοντας δύο πολύτιμα χρόνια. Σήμερα μοιάζει εγκλωβισμένος σε έναν φαύλο κύκλο αναποτελεσματικότητας.
Μεγάλη είναι η ευθύνη όμως και της αξιωματικής αντιπολίτευσης που για λόγους ανεξήγητα μικροκομματικούς μοιάζει να επενδύει στη χρεοκοπία, πιστεύοντας αφελώς ότι αυτό που θα κληρονομήσει, αν και εφόσον κερδίσει ποτέ τις εκλογές, θα είναι διαχειρίσιμο. Ο Αντώνης Σαμαράς με αυτήν την αδιέξοδη και αυτοκαταστροφική αντιπολίτευση θέτει τις βάσεις και για τη δική του χρεοκοπία. Ίσως ήρθε η ώρα οι κ. Παπανδρέου και Σαμαράς να θέσουν τις φιλοφοξίες τους στο περιθώριο και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις μιας εθνικής συνεννόησης που θα αναδείξει και θα ενθαρρύνει όλες εκείνες τις δυνάμεις στην κοινωνία που θέλουν και μπορούν να σώσουν τη χώρα.
Εξίσου σημαντική είναι η ευθύνη της επιχειρηματικής ελίτ της χώρας η οποία με τον τρόπο της συνέβαλλε στη δημιουργία του σημερινού αδιεξόδου. Η επιχειρηματική ελίτ της χώρας, κρατικοδίαιτη και μη, συμβιβάστηκε συχνά με τον εύκολο πλουτισμό ενθαρρύνοντας την απρονοησία του πολιτικού κόσμου της Μεταπολίτευσης.
Οι κκ Παπανδρέου και Σαμαράς στις παρούσες συνθήκες δεν συμβάλλουν στη λύση του προβλήματος αλλά αντιθέτως έγιναν μέρος αυτού του προβλήματος. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που αποτελεί τη συνέχεια του αποτυχημένου μοντέλου διακυβέρνησης της Μεταπολίτευσης οφείλει επιτέλους όπως προβλέπει το Σύνταγμα να αναλάβει τις ευθύνες του. Οφείλει να μιλήσει, αντί να δημαγωγεί και αυτός συχνά σαν κομματάρχης, υποκύπτοντας στο λαϊκισμό της πολιτικής σχολής που εκπροσωπούσε. Ήρθε η ώρα τα πολιτικά κόμματα, η επιχειρηματική ελίτ, η κοινωνία και ο Τύπος να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αναζητήσουν από την εφεδρεία πρόσωπα που είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την τραγωδία που φαίνεται να έρχεται με τα χίλια. Και η λύση αυτή είναι ο Κώστας Σημίτης. Εκτός κι αν με τα σημερινά δεδομένα υπάρχει μια καλύτερη πρόταση...