Στα ραδιόφωνα και το διαδίκτυο (κυρίως, λιγότερο στις εφημερίδες) πληθαίνουν τούτες τις προ-γιορτινές μέρες οι διαφημίσεις και οι πλουσιοπάροχες προσφορές για τις "χριστουγεννιάτικες διακοπές", εντός και εκτός Ελλάδος.. Σε μια χώρα που τα βραδινά δελτία ειδήσεων μαυρίζουν την ψυχή όσων... αντέχουν ακόμη να τα παρακολουθούν, τόσο για το περιεχόμενο των ειδήσεων που επιλέγονται να προβληθούν όσο και για τον στόμφο και την δραματικότητα των παρουσιαστών και σχολιαστών, που αποβλέπουν στην διέγερση του συναισθήματος του κοινού. Στην ίδια χώρα, που αν κάποιος επισκέπτης της παρακολουθούσε μόνο τα "πρωϊνάδικα"και τις μεσημεριανές κουτσομπολίστικες "κοινωνικές εκπομπές", επ' ουδενί θα πίστευε ότι η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας της βιώνει μια από τις χειρότερες κρίσεις της ιστορίας της...
Πως, λοιπόν, κολλάνε οι δραματικές φωνές για παιδάκια που λιποθυμούν από την πείνα στο σχολείο, για τις εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που ζουν επί μήνες χωρίς ρεύμα, για πολλαπλασιαζόμενες ορδές αστέγων, για αξιοπρεπείς πρώην αστούς που ψάχνουν τον επιούσιο στους κάδους των σκουπιδιών, με... τις ακόμη "λαμπερές" -σε σύγκριση με την εθνική καθημερινότητα- εκπομπές γκουρμέ μαγειρικής, μόδας, μακιγιάζ και... λιπαναρρόφησης,Dancing with the stars; Πως να εξηγήσεις πως σε μια κοινωνία που σύμφωνα με τις στατιστικές το 50% ζει κάτω ή γύρω από το όριο της φτώχειας, υπάρχει χώρος στην αγορά για διαφημίσεις για χριστουγεννιάτικες διακοπές; Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που ακόμη και σήμερα τις αντέχουν και θα τις κάνουν, αλλά εξ ίσου βέβαιο είναι ότι θα τις αποτολμήσουν και αρκετοί που κανονικά ο... ρεαλισμός των αριθμών θα έπρεπε να τους το απαγορεύει...
Τα κουφάρια που απέμειναν από τα μαγαζιά που κλείνουν με ραγδαίους καθημερινούς ρυθμούς, ανασταίνονται τούτη την εποχή από τα πρόχειρα εποχιακά μαγαζιά που στεγάζουν πουλώντας Αη Βασίληδες, πολύχρωμες μπάλες και στολίδια για τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, παλιά ψεύτικα από την αποθήκη αλλά και φρέσκα που γέμισαν πάλι, αν και λιγότερο από άλλες χρονιές, τα γνωστά στέκια της πόλης. Οι χρεωμένοι και αγχωμένοι με τις απολύσεις και την "κινητικότητα" του προσωπικού τους Δήμοι, κρέμασαν στους δρόμους γιορτινά λαμπιόνια και γιρλάντες και τα φωτίζουν, καταναλώνοντας ρεύμα που θα μπορούσε να διοχετευθεί σε κάμποσα σπίτια που η ΔΕΗ το έκοψε λόγω απλήρωτων λογαριασμών.
Γιαγιάδες και παππούδες που υπολογίζουν ακόμη και το έξτρα γιαούρτι στο βραδινό τους, αλλά και γονείς με απλήρωτες δόσεις στην εφορία προγραμματίζουν από τώρα για τα, έστω πιο φθηνά, δωράκια που θα φέρει σε λίγες μέρες ο Αη Βασίλης στα παιδιά. Κι' όσοι δεν αντέχουν να δελεαστούν από τις προσφορές για τις χριστουγεννιάτικες αποδράσεις, ακόμη κι' αυτοί που θ' αποφύγουν το σπίτι στο χωριό, γιατί στο καταχείμωνο και τα παγωμένα εξοχικά το πετρέλαιο.. καίει, και οι πλέον ενδεείς κάτι σκέφτονται η προγραμματίζουν για φιλικά και οικογενειακά ρεβεγιόν-φτωχικότερα, αλλά πάντα ζεστά- να περάσουν "σαν άλλοτε..." οι γιορτινές μέρες της ελπίδας και, γιατί όχι, της ψευδαίσθησης που έρχονται...
Στις παραπάνω αντιστίξεις, δεν υπάρχει ουσιώδης αντίφαση. Μήτε φτιασίδωμα, υπερβολή,κοροϊδία του εαυτού μας, πρώτα απ' όλα, και των άλλων, ψέμα ανάμεσα στο τι βιώνουμε στην μίζερη καθημερινότητά μας και στην εικόνα που θέλουμε να διατηρούμε για μας και τους κοντινούς μας μέσα στην καρδιά μας... Είναι αρπάγματα αισιοδοξίας (έστω θεατρικής, σκηνοθετημένης... "για λίγες μόνο μέρες"), δυναμικό και θαρραλέο αντιπάλεμα μιας ζοφερής καθημερινότητας, με κινήσεις και φαντασιώσεις μπορεί όχι και τόσο "ορθολογικές", αλλά σίγουρα απαραίτητες και ζωογόνες για να κρατήσουμε το κεφάλι πάνω από τα μανιασμένα κύματα μιας "συνθήκης" που αν την αφήσεις χωρίς αντίσταση, θα σε ρουφήξει...
Δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Επιβιώνουμε. Φοράμε, έστω σαν απομεινάρια, τις συνήθειες μιας αλλοτινής πραγματικότητας για να μην βουλιάξουμε. Καταφεύγουμε στο "ζωτικό ψεύδος" για να μην μας λυπούνται-και να μην αυτολυπούμαστε. Πασχίζουμε με νύχια και με δόντια να μην μηδενίσουμε τον καιρό μας. Γιατί τότε, θα έχουμε μηδενίσει τις ψυχές μας....