Ο βραβευμένος με Όσκαρ σεναριογράφος της ταινίας Eyes Wide Shut (Μάτια Ερμητικά Κλειστά) του 1999 χαρακτήρισε τον πρωταγωνιστή της, Τομ Κρουζ ως «εγωκεντρικό control freak», ενώ αμφισβητεί το «πάθος» μεταξύ του ηθοποιού και της τότε συζύγου του, Νικόλ Κίντμαν.
Ο βετεράνος συγγραφέας Φρέντερικ Ραφαέλ, 91 ετών, ρίχνει τα βέλη του κατά του σταρ του Χόλιγουντ, καθώς και του θρυλικού σκηνοθέτη, Στάνλεϊ Κιούμπρικ, στο νέο του βιβλίο, Last Post.
Ο Ραφαέλ τσακώθηκε με την οικογένεια του Κιούμπρικ για τα καυστικά απομνημονεύματά του το 1999, με τίτλο Eyes Wide Open: A Memoir of Stanley Kubrick, τα οποία περιγράφουν την εμπειρία του από τη συνεργασία με τον αείμνηστο σκηνοθέτη και το διαβόητο απαιτητικό σκηνοθετικό του στυλ, που τελικά τον οδήγησαν να αποκληθεί από την πρεμιέρα.
Η βεντέτα του συνεχίζεται στην τελευταία του δουλειά, η οποία απευθύνεται σε 22 πεθαμένα πλέον μέλη της οικογένειας και πρώην συνεργάτες με επιστολές που εξιστορούν τον χρόνο που ήταν μαζί.
Στην επιστολή του προς τον Κιούμπρικ, ο Ραφαέλ κατηγορεί τον Κρουζ, μαζί με τη σύζυγο του Κιούμπρικ, Κριστιάν Χάρλαν και τον αδερφό της Γιαν Χάρλαν, ότι προσπάθησαν να τον ξεγράψουν από την «ιστορία» του σκηνοθέτη και ότι ήταν υπεύθυνοι για τη μη κολακευτική περιγραφή του στη Wikipedia.
Μάτια Ερμητικά Κλειστά: Τα πυρά του σεναριογράφου κατά του Κρουζ και του Κιούμπρικ
«Υπήρξε μια αδιάκοπη εκστρατεία, με επικεφαλής τους Harlans, τους οποίους δεν συνάντησα ποτέ κατά τη διάρκεια των δύο ή τριών ετών που απευθυνόμουν αποκλειστικά σε εσάς, για να αρνηθώ ότι είχα κάποια σχέση με την τελική έκδοση του Eyes Wide Shut», γράφει.
«Μέχρι να παρέμβει το Writers Guild, προσπάθησαν να με εξαλείψουν από τους τίτλους». Και προσθέτει: «Οι Harlans και Master Cruise κατάφεραν να εισάγουν κάποια υποτιμητικά πράγματα στην καταχώρισή μου στη Wikipedia.
«Πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος να αποκοπεί η συκοφαντία, αλλά μου λείπει η σύγχρονη ικανότητα ή η θλιβερή ενέργεια για να ασχοληθώ με το θέμα. Ο σκυθρωπός σκοπός τους είναι να εδραιώσουν τη μεγαλομανία σου...».
Η παρατήρηση πιστεύεται ότι αναφέρεται σε ένα λήμμα της Wikipedia που αναφέρει τη συνέντευξη του κριτικού κινηματογράφου Ρότζερ Έμπερτ το 1999 με τον Κρουζ, ο οποίος είχε κατακρεουργήσει τον τρομερό απολογισμό του Ραφαέλ για συνεργασία με τον Κιούμπρικ.
Ο Κρουζ φέρεται να είπε: «Αυτός [ο Ραφαέλ] δεν θα το έγραφε αν ζούσε ο Στάνλεϊ. Καιροσκοπικός. Ιδιοτελής. Ανακριβής. Δεν τον ξέρω καθόλου και δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ. Ήταν ενδιαφέρον να δούμε πώς συμπεριφέρθηκαν οι άνθρωποι στη συνέχεια».
Αργότερα στην επιστολή του, ο Ραφαέλ συνεχίζει να ρίχνει κι άλλα πυρά στον Τομ Κρουζ, τους δεσμούς του με τη Σαϊεντολογία και τον αποτυχημένο γάμο του με τη Νικόλ Κίντμαν.
Δεν κάνει καμία προσπάθεια να κρύψει την περιφρόνησή του για τον ηθοποιό, ο οποίος επίσης ισχυρίζεται ότι του πρόσφερε μια απροσδιόριστη δουλειά σε μια προφανή προσπάθεια να τον ελέγξει μετά το τέλος των γυρισμάτων για την ταινία.
«Ποτέ δεν με αποκάλεσε κανένας ψεύτη, όπως με έχει πει η οικογένεια των Χάρλαν και ο Τομ Κρουζ, ο εγωκεντρικός control freak με τον οποίο δεν έχω μιλήσει ποτέ», γράφει.
«Μου πρόσφερε δουλειά, όμως, αμέσως μετά το τέλος των γυρισμάτων, για να με έχει καλύτερα με λουρί, χωρίς αμφιβολία. Με τη σειρά του, φαίνεται κι αυτός να χρειάζεται τον έλεγχο που βρίσκει στη Σαηεντολογία…»
Ο σεναριογράφος φτάνει μέχρι το σημείο να αμφισβητήσει την κρίση και τα κίνητρα του σκηνοθέτη για να παίξει ο «Κρουζ (εξ ου και η Νικόλ)» στην ταινία.
«Υποθέσατε ειλικρινά ότι ο Κρουζ και η Κίντμαν ήταν δεμένοι με γνήσιο πάθος, αντί να ενστερνιστούν μια καριεριστική συγχώνευση;».
Ο πικρός σχολιασμός του συγγραφέα σε όλη την επιστολή δείχνει ότι ο αγώνας εξουσίας του Ραφαέλ με τον Κιούμπρικ - ο οποίος πέθανε μήνες πριν από την κυκλοφορία της ταινίας - κατά την παραγωγή της ταινίας παραμένει πηγή βαθιάς δυσαρέσκειας μέχρι σήμερα.
Αναφερόμενος στην υποτιθέμενη εκστρατεία για την υπονόμευση της συνεισφοράς του στο έργο, ο Ραφαέλ γράφει ότι ο Κρουζ και οι Χάρλανς «αγνοούν το γεγονός ότι η τεχνογνωσία απαιτεί συχνά έναν αντίπαλο που είναι, από ορισμένες απόψεις, συνεργάτης».
Η ίδια η Κριστιάν Χάρλαν, απάντησε δημόσια στο βιβλίο του Ραφαέλ, Eyes Wide Open το 1999, σε μια δήλωση λέγοντας: «Πιστεύουμε ότι ο κ. Ραφαέλ, ενώ δηλώνει επαίνους και κάποιο βαθμό στοργής για το θέμα του, στην πραγματικότητα έχει δυσφημήσει τον Στάνλεϊ και προκάλεσε άδικα πόνο σε όσους τον γνώριζαν καλά… Η ανάλυση του κ. Ραφαέλ για την προσωπικότητα του Στάνλεϊ δεν έχει καμία σχέση με τον άνθρωπο που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε τόσο καλά».