Οι τεχνητές «θαλάσσιες πισίνες» που βρίσκονται στις ακτές σε όλο τον κόσμο, έχουν σχεδιαστεί για να προσφέρουν στους κολυμβητές ένα ασφαλές καταφύγιο από τους κινδύνους των θαλασσοταραχών και των απρόβλεπτων ρευμάτων.
Από την παραλία Avalon Rock Pool της Αυστραλίας, μέχρι την «Πισίνα Mermaid» στην Κορνουάλη του Ηνωμένου Βασιλείου, μπορούν να προσφέρουν μια γαλήνια όαση αλμυρού νερού με φόντο τα κύματα του ωκεανού.
Για τον συγγραφέα και λάτρη της υπαίθριας κολύμβησης Chris Romer-Lee, με έδρα το Λονδίνο, του οποίου το νέο βιβλίο περιλαμβάνει φωτογραφίες με περισσότερες από 60 εντυπωσιακές θαλάσσιες πισίνες, η γοητεία τους δεν είναι μόνο αισθητική - έλκεται από την αίσθηση ασφάλειας που παρέχουν.
«Οι φωτογραφίες που μου αρέσουν ιδιαίτερα είναι αυτές (που τραβήχτηκαν) σε θυελλώδεις μέρες, όπου νιώθεις πραγματικά την αίσθηση ότι είσαι ξαπλωμένος στη φύση», είπε στο CNN.
Το βιβλίο του περιλαμβάνει μια ποικιλία από πισίνες από όλο τον κόσμο. Επίσης, εμβαθύνει στην αρχιτεκτονική και στην ιστορία των θαλάσσιων πισίνων, από τον 19ο αιώνα και μετά.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για το βιβλίο με τις θαλάσσιες πισίνες
Η γοητεία του Romer-Lee με τις θαλάσσιες πισίνες πυροδοτήθηκε κατά τη διάρκεια οικογενειακών διακοπών στην Ελβετία πριν από μια δεκαετία. Εμπνευσμένος από την εμπειρία του στην κολύμβηση στη λίμνη της Ζυρίχης -όπου συνάντησε το Zürichsee Kreisel, μια κολυμβητική εγκατάσταση που χτίστηκε κατά μήκος της λίμνης και του ποταμού Limmat-, ίδρυσε την Thames Baths, μια οργάνωση που κάνει εκστρατεία για την κατασκευή μιας πλωτής πισίνας στον ποταμό Τάμεση του Λονδίνου.
Το Studio Octopi, η αρχιτεκτονική πρακτική που συνίδρυσε, διοχετεύει επίσης το πάθος του, έχοντας αποκαταστήσει παλιρροϊκές πισίνες στη Σκωτία και σχεδίασε μια πισίνα θαλασσινού νερού στην Cumbria τα τελευταία χρόνια.
Για να ερευνήσει το βιβλίο του, ο Romer-Lee ξόδεψε «ώρες και ώρες» στους Χάρτες Google, σαρώνοντας τις ακτές σε όλο τον κόσμο για να εντοπίσει τα καλύτερα παραδείγματα θαλάσσιων πισίνων («αυτός ήταν ο πιο παραγωγικός τρόπος για να τις βρούμε», είπε).
Στη συνέχεια προσέγγισε, μέσω Instagram, φωτογράφους που είχαν τραβήξει προηγουμένως τις τοποθεσίες. Πολλοί από αυτούς ήταν ντόπιοι και ο Romer-Lee είπε ότι «του άρεσε η ιδέα να δώσει κάποια έκθεση σε λιγότερο γνωστούς φωτογράφους ή σε αυτούς που ξεκινούν».
Οι εικόνες που προκύπτουν αποκαλύπτουν ένα απίστευτο μείγμα μορφών, από την ήρεμη πισίνα Belmullet Tidal Pool της Ιρλανδίας, μέχρι τη βραχώδη Piscinas Naturais de Porto Moniz της Πορτογαλίας, που προήλθε από την ψύξη και τη στερεοποίηση της ηφαιστειακής λάβας της Μαδέρα σε πάνω από χιλιάδες χρόνια (το 1940 οι κατακερματισμένες πισίνες ενοποιήθηκαν σε μια ενιαία οντότητα με την κατασκευή ενός τσιμεντένιου θαλάσσιου τείχους).
Το χρώμα και η σύνθεση των φωτογραφιών συχνά προσθέτουν την αίσθηση του δέους - όπως οι εικόνες του Pozo De Las Calcosas, στα Κανάρια Νησιά της Ισπανίας, μια πισίνα με απίστευτο μονοπάτι, προσβάσιμη μέσω ενός ηφαιστειακού λιθόστρωτου μονοπατιού.
Η παλιρροιακή λίμνη Salt Rock, στην επαρχία KwaZulu-Natal της Νότιας Αφρικής, εν τω μεταξύ, φαίνεται όμορφα κομμένη από τον λευκό θαλασσινό αφρό που παράγεται από τα τραχιά κύματα που χτυπούν τους γειτονικούς βράχους. «Είναι απλά εντελώς ήρεμο», είπε ο συγγραφέας. «Δεν θα μπορούσατε να μπείτε στη θάλασσα κάτω από αυτές τις συνθήκες, γι’ αυτό ακριβώς έχτισαν αυτές τις πισίνες».
Το Trinkie και το North Baths στη Σκωτία είναι, μαζί με το Lewinnick Cove House Pool και το Lady Basset's Baths στην Κορνουάλη, επίσης μεταξύ των αγαπημένων καταχωρίσεων του Romer-Lee στο βιβλίο. Όλες τραβήχτηκαν τον κρύο Ιανουάριο, με το χιόνι να δίνει σε μία από τις φωτογραφίες μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή ατμόσφαιρα.
Φυσικοί «θησαυροί»
Σε άλλο σημείο, το βιβλίο υπογραμμίζει τη φιλόδοξη μηχανική και τα «υπέροχα επιδεικτικά και υπερβολικά» σχέδια, όπως η πισίνα του Wooley στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, με τους λευκούς βαμμένους βράχους. Η λευκή βαφή ψευδαργύρου αποτρέπει τα πετρώματα από το να γίνουν ολισθηρά, ενώ παράλληλα τους δίνει μια δραματική, αισθητικά ευχάριστη εμφάνιση.
Αλλά ο Romer-Lee εξέφρασε, επίσης, την ανησυχία του ότι το χρώμα μπορεί να εμποδίσει τα φύκια να προσκολληθούν στα βράχια, επηρεάζοντας έτσι το οικοσύστημα. «Μια καλή πισίνα είναι αυτή που έχει ανθρώπους και ζώα να ζουν σε αρμονία», είπε.
Με τις θερμαινόμενες εσωτερικές πισίνες που φέρεται να αντιμετωπίζουν το κλείσιμο σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και αλλού, εν μέσω αυξανόμενων τιμών ενέργειας, η υπαίθρια κολύμβηση φαίνεται να αναζωπυρώνεται, είπε ο Romer-Lee, ο οποίος περνά κάθε πρωί κολυμπώντας στην υπαίθρια λίμνη Serpentine στο Hyde Park του Λονδίνου. Ελπίζει ότι το βιβλίο του μπορεί να επιστήσει την προσοχή στις πολλές προσβάσιμες, ασφαλείς αλλά συχνά παραμελημένες πισίνες που βρίσκονται στις ακτές σε όλο τον κόσμο.
«Ας μην ξεχνάμε αυτούς τους θησαυρούς και ό,τι κάνουν για εμάς, και ας τους σεβαστούμε όπως κάνουμε και την υπόλοιπη θάλασσα», είπε.
- Με πληροφορίες από CNN