ΦΠΑ
Ο ΦΠΑ είναι έμμεσος φόρος που επιβλήθηκε στα κράτη μέλη της ΕΕ από το «Παράγωγο Δίκαιο» του Κοινοτικού Δικαίου. Παρόμοιοι φόροι υπάρχουν και σε άλλα κράτη εκτός ΕΕ αλλά κι εκτός της Γηραιάς Ηπείρου. Φόρο Προστιθέμενης Αξίας πληρώνουν όλοι οι φορολογούμενοι πολίτες, μισθωτοί, ελεύθεροι επαγγελματίες κτλ, ωστόσο, υπάρχουν κάποια πρόσωπα που εξαιρούνται από την καταβολή του. Στην Ελλάδα, ο ΦΠΑ καθιερώθηκε το 1987 ύστερα από απόφαση του τότε υπουργού Οικονομικών Δημήτρη Τσοβόλα. Οι συντελεστές του ήταν 6% για είδη λαϊκής κατανάλωσης, 18% για υπηρεσίες και 36% για είδη πολυτελείας.
ΦΠΑ
Στη σύγχρονη εποχή, ο ΦΠΑ ορίζεται από τον Νόμο 2859/2000 (δημοσιεύθηκε στo ΦΕΚ Α' 248/07-11-2000) και σύμφωνα με την πιο πρόσφατη αναθεώρησή του, ως είδος έμμεσου φόρου που επιβάλλεται στις συναλλαγές σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια εκτός από την περιοχή του Αγίου Όρους και των υπαγομένων σ' αυτό. Πρόκειται για φόρο κύκλου εργασιών και μετακυλίεται από τον κατά νόμο υπόχρεο στον αντισυμβαλλόμενο. Υπολογίζεται ουσιαστικά μόνο στην αξία η οποία προστίθεται από κάθε επιχείρηση, δηλαδή στη διαφορά μεταξύ αξίας παράδοσης των αγαθών και αξίας κτήσης τους. Γι' αυτό ονομάζεται και φόρος προστιθέμενης αξίας. Ο ΦΠΑ αποτελεί μείζονα «αιμοδότη» για το κράτος που εισπράττει φόρο από κάθε συναλλαγή, ενώ από το 2006 κι έπειτα επιβαρύνει και τις οικοδομικές εργασίες και υλικά.
