Την Κυριακή, η Σελτικ εξασφάλισε και μαθηματικά το πρωτάθλημα Σκωτίας, με την ομάδα του Άγγελου Ποστέκογλου να επικρατεί με 2-0 της Χαρτς στο Εδιμβούργο.
Έτσι, κατέκτησε το δεύτερο σερί πρωτάθλημα στην εποχή Ποστέκογλου και το 53ο στην ιστορία της. Με αφορμή την σπουδαία χρονιά της Σέλτικ, το BBC Sport κάνει αφιέρωμα στον Άγγελο Ποστέκογλου, το «αγόρι από την Ελλάδα που έγινε ο πρωταγωνιστής της Σέλτικ».
Στο άρθρο του βρετανικού μέσου κυριαρχεί μια φωτογραφία: Ένα αγόρι που με τα μικρά του χέρια κρατά τον αριθμό 24 και κοιτά τον φακό με ατσάλινο βλέμμα.
Είναι ο Άγγελος Ποστέκογλου, όταν στα 5 του χρόνια, έφτασε με τους γονείς του στην Μελβούρνη της Αυστραλίας, οι οποίοι θέλησαν να φύγουν μακριά από τη χούντα, βρίσκοντας ένα ασφαλέστερο αλλά αβέβαιο καταφύγιο. Πέντε χρόνια αργότερα, οι γονείς του θα του αλλάξουν το όνομα σε Άγγελος Ποστέκος, αλλά δεν είναι κάτι που θα τον συντροφεύσει στη ζωή του.
«Δεν μπορώ να πιστέψω τι πέρασαν οι γονείς μου», είχε πει κάποτε. «Τι θα περνούσαν για να πάρουν την οικογένεια στην άλλη άκρη του κόσμου, σε ένα πλοίο που μας πηγαίνε για 30 ημέρες, σε μια χώρα όπου δεν μιλούν τη γλώσσα, δεν γνωρίζουν ψυχή, δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν δουλειά».
«Οι άνθρωποι λένε ότι πηγαίνουν σε μια άλλη χώρα για μια καλύτερη ζωή. Οι γονείς μου δεν είχαν καλύτερη ζωή, πήγαν στην Αυστραλία για να μου δώσουν ευκαιρίες να έχω μια καλύτερη ζωή», πρόσθεσε.
Την Κυριακή, ο Ποστέκογλου κατέκτησε τον δεύτερο συνεχόμενο τίτλο του στην Premiership με τη Σέλτικ και το τέταρτο εγχώριο τρόπαιο από τα πέντε πιθανά μετά τη μετακόμισή του στη Σκωτία από την Ιαπωνία το καλοκαίρι του 2021. Αν δεν συμβεί κάποιο ποδοσφαιρικό θαύμα, θα κερδίσει το πέμπτο από τα έξι όταν η Σέλτικ θα παίξει με την Ινβερνές Καλντόνιαν Θιστλ στον τελικό του Κυπέλλου Σκωτίας, τον επόμενο μήνα.
Ο Τομ Ίνγκλις γράφει στο BBC, ότι μπορεί οι τίτλοι να μην είναι κάτι καινούργιο για την Σέλτικ, ωστόσο, υπάρχει κάτι διαφορετικό. Ο Ποστέκογλου δεν πήρε μια πρωταθλήτρια ομάδα που χρειαζόταν μικροαλλαγές. Όταν ανέλαβε την Σέλτικ, η ομάδα έχανε για 10 συνεχόμενα πρωταθλήματα, έχοντας 25 βαθμούς διαφορά. Η κατάσταση στην Σέλτικ ήταν τραγική.
Η Ρέιντζερς την είχε αποκλείσει από το Κύπελλο Σκωτίας, η Ρος Κάουντι την είχε αποκλείσει από το Λιγκ Καπ, οι φίλαθλοι ζητούν καρατομήσεις. Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Οι οπαδοί δεν έκρυβαν την απογοήτευσή τους, καθώς αισθάνονταν ότι τους θεωρούσαν δεδομένους και τους αγνοούσαν.
Και τότε άρχισε η αλλαγή.
Ο προπονητής Νιλ Λένον απολύθηκε. Ο Πίτερ Λόουελ, ο επί μακρόν διευθύνων σύμβουλος, δήλωσε πρόθυμος να παραιτηθεί. Τελικά, αντικαταστάθηκε από τον Ντόμινικ ΜακΚέι, ο οποίος δεν μακροημέρευσε, καθώς άντεξε μόνο δύο μήνες και εν συνεχεία παραιτήθηκε για άγνωστους λόγους.
Η αναζήτηση προπονητή είχε ξεκινήσει και το φλερτ ήταν έντονο με τον Έντι Χόου, αλλά δεν ευδοκίμησε, καθώς τελικά είπε όχι.
Η Σέλτικ βρισκόταν για 100 ημέρες χωρίς προπονητή και οι φίλαθλοι βρίσκονταν στα κάγκελα. Η ομάδα χρειαζόταν ένα θαύμα και τον άνθρωπο που θα το δημιουργήσει.
Στις 10 Ιουνίου 2021 ανακοινώθηκε η πρόσληψή του Άγγελου Ποστέκογλου ως προπονητή της Σέλτικ. Στην πρώτη του χρονιά στους Κέλτες, κατέκτησε το πρωτάθλημα Σκωτίας της σεζόν 2021-22, ενθουσιάζοντας τους φίλους της ομάδας.
Η ζωή του Άγγελου Ποστέκογλου
Μέσα από το ντοκιμαντέρ Age of Ange ξετυλίγεται η ζωή του προπονητή, που μεταμόρφωσε την Σέλτικ. Ο πατέρας του Δημήτρης -γνωστός ως Τζιμ, εργαζόταν σκληρά και το ποδόσφαιρο ήταν η διαφυγή του. Τις Κυριακές, πήγαινε με τον γιο του στη South Melbourne Hellas, έναν σύλλογο που είχε δημιουργηθεί για τους Έλληνες μετανάστες. Το πρωί ήταν εκκλησία και το απόγευμα ποδόσφαιρο. Κάπως έτσι κυλούσε η ζωή.
«Ως παιδί, ήθελα απλώς να ταιριάξω, δεν μου άρεσε απαραίτητα το γεγονός ότι προέρχομαι από άλλη χώρα και είχα ένα πολύ μακρύ επώνυμο που κανείς δεν μπορούσε να πει. Για ένα νεαρό αγόρι ο καλύτερος τρόπος να ενταχθεί ήταν ο αθλητισμός», θυμάται ο Ποστέκογλου.
Το ποδόσφαιρο δεν ήταν απλά ένα παιχνίδι, αλλά μια ευκαιρία να δεθεί με τον πατέρα του, τον ήρωά του, όπως τον είχε χαρακτηρίσει.
Στο ντοκιμαντέρ, ο Άγγελος Ποστέκογλου φαίνεται να ξεφυλλίζει παλιά κόμις και βιβλία. «Γι' αυτό τα κρατάω. Μου θυμίζουν πώς ήταν τα παιδικά μου χρόνια. Ζούσα πολύ σε έναν φανταστικό ποδοσφαιρικό κόσμο που δεν υπήρχε στην Αυστραλία».
Πλάνα όπου παίζει ποδόσφαιρο γεμίζουν το ντοκιμαντέρ, όπου τον φωνάζουν Άγγελο, Άντζι και Ανζέ. Στα 27 του ένας τραυματισμός τον κράτησε μακριά από το γήπεδο αλλά μέσα του ήξερε ότι η προπονητική είναι ο δικός του δρόμος.
Βέβαια, υπήρχε και ένας φόβος, που πάλι σχετίζεται με τον πατέρα του. Θα τα καταφέρει; Το άγχος, όμως, άρχισε να καταλαγιάζει και όλα είχαν πάρει τον δικό τους δρόμο. Κέρδισε δύο εθνικά πρωταθλήματα ως μάνατζερ της Νότιας Μελβούρνης, όταν όλοι έλεγαν ότι δεν μπορούσε.
Ο πατέρας του δεν του έδειχνε τον ενθουσιασμό του αλλά έλεγε στους φίλους του πόσο περήφανος ήταν.
Το 2008 βρέθηκε στην Ελλάδα, για τη μία και μοναδική φορά που προπόνησε ελληνική ομάδα, την Παναχαϊκή. Ωστόσο, επέστρεψε στην Αυστραλία.
Μαζί με τη σύζυγό του, μετακόμισε στην πεθερά του για κάτι λιγότερο από χρόνο προκειμένου να τα βγάλουν πέρα. Το 2009 ανέλαβε την Brisbane Roar. Κέρδισε το πρωτάθλημα το 2011 και το 2012, πήγε στη Melbourne Victory και στη συνέχεια στους Socceroos, είδε την ομάδα του να αγωνίζεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 2014, κέρδισε το Κύπελλο Ασίας το 2015, ξαναέχτισε την ομάδα και την πήγε σε ένα ακόμη Παγκόσμιο Κύπελλο το 2018.
Η Ιαπωνία ήταν ο επόμενος του προορισμός. Όχι μόνο κέρδισε το πρωτάθλημα J-League με τη Yokohama Marinos, αλλά αποκόμισε και όλες τις γνώσεις του κόσμου για μια αγορά που θα αποδεικνυόταν θεαματικά χρήσιμη στην επόμενη ημέρα, που τον βρήκε στη Σκωτία και την Σέλτικ.
Άγγελος Ποστέκογλου: Πρέπει να συνεχίσω να τιμώ τις θυσίες του πατέρα μου
Μπορεί ο πατέρας του να είχε «φύγει» από τη ζωή αλλά θα είναι ο άνθρωπος που πάντα τον βρίσκεται στο μυαλό του. «Η ρίζα και τα θεμέλια αυτού που είμαι δεν είναι πλέον δίπλα μου. Πού είναι ο σκοπός τώρα; Η φωνή του είναι στο κεφάλι μου. Η φλόγα που άναψε είναι ακόμα εκεί. Πρέπει να συνεχίσω να τιμώ τις θυσίες του», έγραψε στο Athletes Voice.
«Καταλαβαίνω τι σημαίνει τίμια δουλειά. Καταλαβαίνω τι σημαίνει θυσία, καταλαβαίνω τι σημαίνει να βρίσκεσαι σε μια προνομιούχα θέση όπως είμαι τώρα», είχε πει λίγο καιρό αφότου έγινε ανέλαβε την Σέλτικ.
«Δεν πρόκειται να το θεωρήσω δεδομένο, γιατί ξέρω πόσο σκληρά δούλεψαν η μαμά και ο μπαμπάς μου. Θυσίασαν όλη τους τη ζωή για να είμαι εγώ εδώ.
Δεν αισθάνομαι ότι δουλεύω κάθε μέρα, αισθάνομαι ότι ζω ένα όνειρο που θεμελιώθηκε με τη θυσία άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα των γονιών μου».