Στις κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας o Ρέιφ Φάινς και η Άνια Τέιλορ Τζόι σερβίρουν το πιο επικίνδυνο «Μενού».
Η Μαρί Κρόιτσερ υπογράφει μια ανατρεπτική βιογραφία της Αυτοκράτειρας Σίσσυ με τη βραβευμένη στις Κάννες Βίκι Κριπς στον ομώνυμο ρόλο.
Οι κινηματογραφικές πρεμιέρες της εβδομάδας
Το Μενού (The Menu)
Σκηνοθεσία: Μαρκ Μάιλοντ
Παίζουν: Ρέιφ Φάινς, Άνια Τέιλορ-Τζόι, Νίκολας Χουλτ
Περίληψη: Ένα νεαρό ζευγάρι ταξιδεύει σε ένα απομακρυσμένο νησί για να γευματίσει σε ένα πριβέ εστιατόριο, όπου ο σεφ έχει ετοιμάσει ένα πλουσιοπάροχο μενού, με μερικές σοκαριστικές εκπλήξεις.
Ο Ρέιφ Φάινς σερβίρει τα πιο περίεργα πιάτα σε μια μαύρη κωμωδία γαστριμαργικού τρόμου.
Ένας εκκεντρικός σεφ διατηρεί σε ένα ιδιωτικό νησί με τον συνέταιρό του ένα πανάκριβο εστιατόριο, από αυτά που πρέπει να έχεις μέσο για να μπορείς να κάνεις κράτηση. Μια βραδιά όμως αποφασίζει να προσκαλέσει στην επιχείρησή του Kροίσους, κριτικούς γαστρονομίας, αλλά κι ένα παράξενο νεαρό ζευγάρι με σκοπό να τους προσφέρει μια σπάνια εμπειρία. Αποκαλύψεις, μυστικά και μια θανάσιμη απειλή ξετυλίγονται ανάμεσα σε γκουρμέ συνταγές και αρτιστίκ σερβιρίσματα που θυμίζουν performance, καθώς η νύχταπαίρνει απροσδόκητη τροπή.
Γνωστός περισσότερο από τις τηλεοπτικές του επιτυχίες («Game of Thrones», «Succession»), ο Μαρκ Μάιλοντ με αφορμή τον πάντα αξιοθαύμαστο και απολύτως κινηματογραφικό κόσμο τηςυψηλής γαστρονομίας, στήνει μια μακάβρια πολιτική αλληγορία για την πάλη των τάξεων, μέσα από ένα απολαυστικό γεμάτο ανατροπές και καλά σχεδιασμένο θρίλερ δωματίου, που παντρεύει τους «Δέκα μικρούς νεκρούς» της Άγκαθα Κρίστι με το πολιτικό σινεμά του Ρούμπεν Έστλουντ.
Ανελέητα βιτριολικός πάνω στον σύγχρονο τρόπο ζωής του δυτικού πολιτισμού, βαθιά φιλοσοφικός για τη σχέση της τέχνης με την αληθινή ζωή και σε μεγάλα κέφια, ο Μάινολντ οδηγεί μια σειρά από ενδιαφέροντες χαρακτήρες- σύμβολα- με προεξάρχοντα τον σατανικό Ρέιφ Φάινς σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες του- σε ένα αιματηρό και ταυτόχρονα διασκεδαστικό φαγοπότι, όπου κανείς δεν μπορεί να είναι αθώος, βάζοντας στο στόχαστρο τις κοινωνικές ανισότητες με ένα ανελέητο χιούμορ, που τον σώζει από τον στείρο διδακτισμό.
Αν και στα τελευταία λεπτά καταλήγει στην ευκολία μιας γρήγορης λύσης, όπως γρήγορο είναι και το μπέργκερ που πείθεται τελικά ο μεγάλος σεφ να φτιάξει για χάρη της Άνια Τέιλορ Τζόι, το «Μενού» παραμένει αναμφίβολα εκλεπτυσμένο, ιδανικό για απαιτητικούς ουρανίσκους.
Κορσές (Corsage)
Σκηνοθεσία: Μαρί Κρόιτσερ
Παίζουν: Βίκι Κριπς, Φλόριαν Ταϊχτμάιστερ, Κόλιν Μόργκαν, Καταρίνα Λόρεντς
Περίληψη:Τα Χριστούγεννα του 1877, η Σίσσυ γιορτάζει τα 40α γενέθλιά της. Ως Πρώτη Κυρία της Αυστρίας και σύζυγος του αυτοκράτορα Φραγκίσκου Ιωσήφ Α', δεν της επιτρέπεται να εκφράζεται και πρέπει να παραμείνει για πάντα η όμορφη νεαρή αυτοκράτειρα. Για να ανταποκριθεί σε αυτές τις προσδοκίες, ακολουθεί ένα αυστηρό καθεστώς νηστείας, άσκησης, χτενίσματος και καθημερινής μέτρησης της μέσης. Πνιγμένη από αυτές τις συμβάσεις, η Σίσσυ επαναστατεί όλο και περισσότερο ενάντια σε αυτή την εικόνα.
Μια αντισυμβατική βιογραφία της Αυτοκράτειρας Σίσσυ με τη Βίκι Κριπς, που δικαίως απέσπασε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο τμήμα «Ένα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών.
Λαϊκό ίνδαλμα και ταυτισμένη με τον ρομαντισμό, η Αυτοκράτειρα της Αυστρίας και βασίλισσα της Ουγγαρίας, από τους θρύλους που συνοδεύουν τον όνομά της μέχρι την κινηματογραφική εκδοχή της με την Ρόμι Σνάιντερ, παραμένει ακόμα και σήμερα μια ιδιαίτερη προσωπικότητα. Αινιγματική, πανέμορφη και μελαγχολική, η Σίσσυ έγινε fashion icon και σύμβολο ενός ολόκληρου έθνους, μέχρι που στα σαράντα της άρχισε να δέχεται τις επιθέσεις των εφημερίδων για τα περιττά κιλά της και την ηλικία της. Εγκλωβισμένη στα δεσμά της και στο σφιχτοδεμένο κορσέ της, διψασμένη όμως για γνώση και ζωή, αναζητάει παλιούς φίλους και εραστές, διεκδικώντας το δικαίωμα να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
Η Μαρί Κρόιτσερ στα χνάρια της «Μαρίας Αντουανέτας» της Σοφία Κόπολα και της «Ευνοούμενης» του Γιώργου Λάνθιμου ανατρέπει τον ακαδημαϊσμό τυπικών βιογραφιών και προσθέτει μια σύγχρονη πινελιά σε ένα ιστορικό δράμα, χωρίς να φοβάται ηθελημένες ανακρίβειες και αναχρονισμούς. Ταυτόχρονα, με τρυφερότητα αντιμετωπίζει τον πατριαρχικό περίγυρο της Σίσσυ, αποφεύγοντας τις σχηματοποιήσεις. Παρουσιάζει λοιπόν και τους άνδρες, που καταπιέζουν την ηρωίδα της εξίσου μπλεγμένους και ευνουχισμένους από τις συμβάσεις μιας κοινωνίας που αδιαφορεί όχι μόνο για τη γυναίκα, αλλά για τον άνθρωπο γενικά, δημιουργώντας ένα σχόλιο που γίνεται βαθιά πολιτικό, χωρίς να χάνει το φεμινιστικό του πρόσημο
Μέσα σε αυτό το έξοχα στημένο και άρτια σχεδιασμένο μελαγχολικό σύμπαν, η Κρόιτσερ κινηματογραφεί υπέροχες ερωτικές σκηνές και η μοναδική Βίκι Κριπς παραδίδει μια πολυεπίπεδη ερμηνεία, δίνοντας φωνή σε όλες τις γυναίκες, που το σύστημα αποφάσισε να τις αφήσει στο περιθώριο, επειδή απλώς μεγάλωσαν. H ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονικης.
Μπάρντο: Το Ψευδές Χρονικό ενός Σωρού Αλήθειες (Bardo, falsa Crónica de Unas Cuantas Verdades/Bardo: False Chronicle of a Handful of Truths)
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου
Παίζουν: Ντάνιελ Χιμένεθ Κάτσο, Γκριζέλντα Σισιλιάνι
Περίληψη: Το προσωπικό ταξίδι του Σιλβέριο, ενός διάσημου Μεξικανού δημοσιογράφου και δημιουργού ντοκιμαντέρ, που ζει στο Λος Aντζελες, ο οποίος, έχοντας κερδίσει ένα διεθνές βραβείο μεγάλου κύρους, νιώθει την ανάγκη να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Η αυτοβιογραφία του βραβευμένου με τέσσερα Όσκαρ Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου.
Ο Σιλβέριο, ένας βραβευμένος ερευνητής, δημοσιογράφος και ντοκιμαντερίστας μετά από μια σημαντική βράβευση, επιστρέφει στην πατρίδα του, στο Μεξικό, χωρίς να περιμένει ότι αυτό το απλό ταξίδι θα τον ωθήσει σε ένα υπαρξιακό όριο. Οι αναμνήσεις και οι φόβοι του ξεδιπλώνονται, καθώς έρχεται αντιμέτωπος με καθολικά ,αλλά και πολύ προσωπικά ερωτήματα σχετικά με την ταυτότητα, την επιτυχία, τη θνητότητα, την Ιστορία της χώρας του και τους βαθιά συναισθηματικούς οικογενειακούς δεσμούς, που μοιράζεται με τη γυναίκα και τα παιδιά του.
Με σαφείς επιρροές από το «Οκτώμιση» του Φελίνι, αλλά χωρίς τη σουρεαλιστική τρέλα και τον αυτοσαρκασμό του Ιταλού auter, o Ινιάριτου στήνει ένα μαξιμαλιστικό, αμετροεπές, τεράστιο σε διάρκεια και απολύτως ναρκισσιστικό φιλμ, όπου ανακατεύει την προσωπική του ζωή, τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις, αλλά και την εύκολη κριτική της κινηματογραφικής βιομηχανίας που τον ευνοεί, παρουσιάζοντας το alter ego του ως έναν καταπληκτικό τύπο, που μπορεί να του τα έχει μαζεμένα ο γιος του, αλλά εκείνος παραμένει πάντα μοναδικός και ξεχωριστός.
Οι κοινωνικοί προβληματισμοί, που ενίοτε έχουν βρει χώρο στη φιλμογραφία του, εδώ γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης ενός παραληρήματος που, πέρα από το ότι δεν τον τιμάει, παραμένει από την αρχή έως το τέλος απόλυτα αδιάφορο και ανούσιο για όλους μας, εκτός ίσως από τον ίδιο τον Ινιάριτου που κάνει την ψυχανάλυσή του εις βάρος μας.
Ο Σπόρος μιας Αγάπης (Yin Ru Chen Yan/ Return to Dust)
Σκηνοθεσία: Λι Ρουιτζούν
Παίζουν: Γου Ρενλίν, Χάι Κινγκ
Περίληψη: Δυο μοναχικοί μεσήλικες αναγκάζονται υπό την πίεση του περιβάλλοντός τους να παντρευτούν. Η συμβίωσή τους όμως, αν και ξεκινάει ως συμβιβαστική λύση, καταλήγει σε μια τρυφερή σχέση, που θα τους μάθει την αξία της αγάπης.
Κινέζικο δράμα φεστιβαλικών αξιώσεων του Λι Ρουιτζούν, που λογοκρίθηκε στη χώρα του.
Η Μα και ο Κάο είναι ένα ζευγάρι μεσηλίκων, που βιώνουν τη μοναξιά και αναγκάζονται να παντρευτούν. Αντιμετωπίζοντας τις αντιξοότητες της φύσης και της κοπιαστικής καθημερινότητας στη φάρμα που ζουν, προσπαθούν να κατανοήσουν τους κύκλους της γης και να βρουν την αρμονία μέσα από τις αλλεπάλληλες προκλήσεις της καλλιέργειας. Παράλληλα, η μεταξύ τους σχέση ανθίζει και αποφέρει καρπούς.
Ο Ρουιτζούν αποτυπώνει με ντοκιμαντερίστικη διάθεση και ταυτόχρονα με μια σειρά ποιητικών συμβολισμών τις αρετές και τις απλές απολαύσεις της παραδοσιακής ζωής στην ύπαιθρο. Με λιτότητα, πετυχαίνει να αποκαταστήσει μέσα από μια τρυφερή ιστορία αγάπης τη σύνδεση ανάμεσα στους ανθρώπους και στη γη σε μια Κίνα, που μεταμορφώνεται ραγδαία.
Ο σύγχρονος τρόπος και η καταστροφή που προκαλεί στο περιβάλλον, μαζί και οι σαθροί οικογενειακοί θεσμοί που καθοδηγούνται από την απληστία, μπαίνουν στο στόχαστρο αυτής της αργόσυρτης ελεγείας της ανθρώπινης επικοινωνίας, που χωρίς να γίνεται μελό, παραμένει ειλικρινής, αν και αποκλειστικά προσαρμοσμένη σε σινεφιλικά γούστα.
Στο Σύρμα
Σκηνοθεσία: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Παίζουν: Γιώργος Χρανιώτης, Γιάννης Φωτεινόπουλος, Γιώργος Γιαννόπουλος, Εύη Γιαννακοπούλου, Περικλής Αλμπάνης, Βασίλης Κολοβός, Γιώργος Τσαπόγας, Άρης Τσαμπαλίκας, Κώστας Μιχαλόπουλος, Βάσω Φιλιππίδου, Γιώργος Ιατρόπουλος
Περίληψη: Το 1948, ο Δημήτρης ανάμεσα σε άλλους αγωνιστές, εξορίζεται στην Μακρόνησο. Εκεί, ο σκληρός βασανιστής Κοθράς προσπαθεί μάταια να τον «σπάσει» ώστε να υπογράψει δήλωση. Μετά από δέκα χρόνια κι ενώ καθένας τους νομίζει τον άλλο νεκρό, συναντιούνται τυχαία στο παγκάκι ενός πάρκου.
Ο Λεωνίδας Παπαδόπουλος μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη το στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Αντώνη Κατσά.
Το 1948, ένας άντρας οδηγείται στην εξορία της Μακρονήσου, ενώ η γυναίκα του περιμένει το πρώτο τους παιδί. Εκεί, ένας σκληρός βασανιστής προσπαθεί να του σπάσει το ηθικό, ώστε να υπογράψει δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης του κομμουνισμού. Δέκα χρόνια μετά κι ενώ ο καθένας τους θεωρεί τον άλλο νεκρό, συναντιούνται τυχαία στο παγκάκι ενός πάρκου. Πέρα από την αμφότερη έκπληξη που νιώθουν, θα ανακαλύψουν ότι η ζωή τους έχει παίξει κι ένα απρόσμενο παιχνίδι.
Ο τίτλος «στο Σύρμα» αναφέρεται στις σκηνές απομόνωσης της Μακρονήσου και μάλιστα ο ίδιος ο συγγραφέας, που έχει βασιστεί σε πραγματικά γεγονότα, αλλά και περιγραφές ή αφηγήσεις αγωνιστών που εξορίστηκαν στη Μακρόνησο, συμμετείχε στην ταινία ως σεναριογράφος και βοηθός σκηνοθέτη.