Εικαστικά ραντεβού στην πόλη με εκθέσεις σε αίθουσες τέχνης, μουσεία, γκαλερί.
Από το αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Γιάννη Κωστόπουλου που παρουσιάζει το Μουσείο Μπενάκη μέχρι την έκθεση με τα κόμικ που έχει στηθεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης οι επιλογές για μία επίσκεψη σε έκθεση τέχνης είναι πολλές.
Νέες εκθέσεις τέχνης στην πόλη
Moυσείο Μπενάκη
Με αφορμή την συμπλήρωση τριών ετών από τον θάνατο του Γιάννη Κωστόπουλου, το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου παρουσιάζει στο Μουσείο Μπενάκη στην Κουμπάρη την έκθεση «άνδρα πολύτροπον. Αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Γιάννη Κωστόπουλου», θέλοντας με τον τρόπο αυτό να τιμήσει την παρουσία και τη συμβολή του Γιάννη Κωστόπουλου και σε άλλους τομείς, πέραν του τραπεζικού.
Η έκθεση διοργανώνεται στην αίθουσα Σπυρίδωνος και Ευρυδίκης Κωστοπούλου στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού – στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων στην οποία το μουσείο έδωσε το όνομα των γονέων του Γιάννη Κωστόπουλου, τιμώντας τον για τη γενναιοδωρία και την υποστήριξή του.
To αρχιτεκτονικό περιβάλλον της έκθεσης είναι εμπνευσμένο από τον στίχο του Διονυσίου Σολωμού στους Ελεύθερους Πολιορκημένους «Με λογισμό και μ’ όνειρο», ο οποίος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στον Γιάννη Κωστόπουλο. Οργανώνεται κατά τούτο ένα υποστηρικτικό πλαίσιο, μια «σκαλωσιά» που υποστηρίζει το όνειρο, ένα «πέπλο» που διατηρεί διαρκώς προστατευμένο το ιδιωτικό πρόσωπο του δημόσιου άνδρα, ενώ παράλληλα προκαλεί τη φαντασία του επισκέπτη.
Η έκθεση είναι δομημένη σε πέντε ενότητες, οι οποίες προβάλλουν με άρτιο τρόπο τα πολυσχιδή ενδιαφέροντα και τις πολλαπλές δραστηριότητες του Γιάννη Κωστόπουλου. Επιμέλεια: Ειρήνη Οράτη. Διάρκεια: 28/02 – 12/-5/2024
Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων
Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων (ΟΠΑΝΔΑ) και η Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ. Ι. Κατσίγρα, παρουσιάζουν την έκθεση «Γόρδιοι Δεσμοί» του Στέργιου Στάμου στην Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, από 22 Φεβρουαρίου έως 24 Μαρτίου 2024, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Γιάννη Μπόλη.
Στην έκθεση ο Στέργιος Στάμος παρουσιάζει έργα που εντάσσονται σε δύο μεγάλες ενότητες δουλειάς του των τελευταίων χρόνων. Στην πρώτη, ξεκινώντας από μια πραγματικότητα που είναι δίπλα μας, τη ζούμε και τη βιώνουμε καθημερινά, τις περισσότερες, όμως, φορές αδιαφορούμε γι' αυτήν, την προσπερνούμε και, ενστικτωδώς, την απωθούμε, έρχεται να «αφηγηθεί» μικρές, ανείπωτες ιστορίες, που μιλούν για τη ζωή και τον θάνατο, τον πόλεμο και τη βία, ιστορίες για απίστευτες συνθήκες μετακίνησης, εκμετάλλευσης και εξαθλίωσης, για γεωγραφικές, φυλετικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές διαχωριστικές γραμμές, για τις εκατόμβες των θυμάτων στα νερά της Μεσογείου, τις περιπέτειες χιλιάδων ανθρώπων στα παγωμένα κύματα του Αιγαίου, σε αναζήτηση μιας φαντασιακής «Γης της Επαγγελίας», για τον εγκλωβισμό τους σε δομές φιλοξενίας, αντιμέτωπους με την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την απόρριψη.
Στη δεύτερη θεματική ενότητα, ο Στάμος επικεντρώνεται στην Ελλάδα της κρίσης και των μνημονίων, της απώλειας της κοινωνικής συνοχής, των νοσηρών φασιστικών φαινομένων, της αποξένωσης και της αλλοτρίωσης, της διαρκούς ανασφάλειας, του αμφίβολου αγώνα επιβίωσης και της κατάρρευσης της μεσαίας τάξης, των σκληρών πολιτικών αποφάσεων και της αποκλεισμένης προοπτικής, αλλά και στην Ελλάδα της αναζήτησης νέων μορφών αλληλεγγύης, ενότητας και συνύπαρξης.
Ταυτόχρονα, παρουσιάζονται μια νέα σειρά έργων του καλλιτέχνη. Πρόκειται για γλυπτά με υλικά όπως τσιμέντο, σιδερένιες λεπτές ράβδους βαμμένες με λαμπερά χρώματα, αλουμίνιο και φως, και αναφορές εκτεινόμενες από τον μυθικό μάντη Τειρεσία μέχρι τις συμπαντικές θεωρίες του Stephen Hawking. Τα γλυπτά αυτά με τονισμένη την κατασκευαστική τους δομή, σε κάποιες περιπτώσεις, θυμίζουν σπαράγματα ερειπίων ή ενεργειακές ροές του φωτός, αναπτύσσονται στον χώρο σε διαφορετικές κατευθύνσεις και συμπλέκονται ως περίπλοκοι «γόρδιοι δεσμοί». Το φως κυριαρχεί, μεταφορικά και συμβολικά, ως υπόμνηση ελπίδας και αισιοδοξίας, ως διέξοδος, υπέρβαση και μετάβαση.
Sianti Gallery -Σοφία Φωτιάδου
Η Sianti Gallery την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2024 στις 19.00 εγκαινιάζει την ατομική έκθεση της Σοφίας Φωτιάδου με τίτλο « Out of the box _ Fearless». Είναι μία έκθεση, όπου διερευνά ανθρώπινα θέματα που αποδίδονται με μία άλλη πρωτότυπη ζωγραφική γλώσσα: η επιλογή μεταξύ (του «φαίνεσθαι» και του «είναι») ορθολογισμού και παράλογου, τα ζητήματα της αλήθειας και της επιθυμίας αλλά και η τιθάσευσή της και κυρίως η πνευματική ποιότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο αινιγματικός κόσμος της Φωτιάδου αποτελείται από θαυμαστά και παράξενα πρόσωπα αναμφισβήτητα ιδιόμορφα, που κινούνται ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Αυτή την υπερρεαλιστική πλην όμως αριστοτεχνική προβολή αυτών των φανταστικών χαρακτήρων υπερασπίζεται με θέρμη ο καθηγητής ιστορίας της Δυτικής Τέχνης, Γιάννης Κολοκοτρώνης, που επιμελείται και την έκθεση : «… Στην αχρονικότητα της τέχνης, που σήμερα την καθορίζει η ψηφιακή τεχνολογία, το παρελθόν είναι διαρκώς παρόν και τα έργα της Φωτιάδου ενδείκνυνται σε ολιστικές αναγνώσεις. Πάνω σ’ αυτόν τον προβληματισμό, αναπτύσσεται η νέα ενότητα ζωγραφικής της Σοφίας Φωτιάδου που τιτλοφορείται «Out of the box _ old masters». Προσωπογραφίες ‘μεγάλων’ δασκάλων του παρελθόντος τροφοδοτούν τη φαντασία της για να υφάνει μια αφήγηση που εκτείνεται πέρα από τον καμβά. Όχι ως μια απλή εξερεύνηση της συμβιωτικής σχέσης ανάμεσα στη μόδα, τον πολιτισμό και την οικονομία που διαμόρφωσαν την ταυτότητα τόπων και εποχών, αλλά ως μια σύγχρονη και απαιτητική αναπαράσταση κωδικοποιημένων συναισθημάτων, διαθέσεων και καταστάσεων ύπαρξης που επιβάλλει η εποχή μας ».
Άλλωστε, τα έργα της Σοφίας είναι ένας συνδυασμός μιας ρεαλιστικής περιγραφής και μιας σουρεαλιστικής φαντασίωσης, που τελικά αποδεικνύει την επιθυμία της να υπερβεί τα συμβατικά όρια της αναπαράστασης. Το μάτι που έχει αντικαταστήσει το κεφάλι, δίνει μια αιτιολογία στο θεατή να το αντιμετωπίσει σαν να είναι πολύ περισσότερο από ένα όργανο βιολογίας.
Γι’ αυτό και ο επιμελητής της έκθεσης τονίζει ότι η βλεμματική επαφή επιτρέπει ή απαγορεύει στους ανθρώπους να παραβιάσουν ή όχι τα όρια ο ένας του άλλου : «…Σε μια εποχή που κυριαρχεί η εικόνα όσο ποτέ άλλοτε και η αξία του βλέμματος αμφισβητείται όλο και περισσότερο, το βλέμμα μας κάνει αυτό που είμαστε. Για τους αρχαιολάτρες, τα ζωγραφισμένα μάτια στις δύο πλευρές της πλώρης των πλοίων ήταν αποτροπαϊκά. Για τους μυστικιστές το ‘τρίτο’ μάτι ανοίγει το δρόμο στην αυτογνωσία. Για τους θρησκευόμενους το μάτι του θεού στα τέμπλα των εκκλησιών επιτηρεί χωρίς να επεμβαίνει. Για τους μελλοντιστές οι οφθαλμικές βελτιώσεις θολώνουν το οργανικό από το συνθετικό. Για τους αυταρχικούς πολιτικούς το πανταχού παρόν μάτι της κάμερας διαρκώς επιτηρεί και ελέγχει καταστρατηγώντας την ιδιωτική ζωή και την ανθρώπινη αυτονομία. Όλα γιγαντωμένα στις μέρες μας, ιδίως από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναδιαμορφώνουν τη ζωή μας στη βάση των ψευδαισθήσεων και της αμφιβολίας».
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
H Comicdom Press σε συνεργασία με τις Εκδόσεις Μικρός Ήρως, παρουσιάζουν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης έως και τις 20 Φεβρουαρίου, την ομαδική έκθεση comics και εικονογράφησης «Εν Αιθρία 11».
Στην ενδέκατη διοργάνωσή της, που συμπίπτει με τα 20 χρόνια από την ίδρυσή της, η μακροβιότερη έκθεση comics & εικονογράφησης στη χώρα, παρουσιάζει αδημοσίευτα έργα 56 Ελλήνων δημιουργών.
Η σειρά εκθέσεων «Εν Αιθρία», μία πρωτοβουλία του ζωγράφου και δημιουργού comics, Γαβριήλ Τομπαλίδη, συνδυάζει σε έναν χώρο έργα γνωστών ονομάτων της εγχώριας σκηνής των comics και της εικονογράφησης, με εκείνα νέων, πρωτοεμφανιζόμενων ταλέντων. Πάντοτε με θέμα απόλυτα ελεύθερο, οι συμμετέχοντες εκπροσωπούν ευρύ φάσμα τεχνοτροπιών και «σχολών», στην προσπάθεια να αποτυπωθεί η δημιουργικότητα των Ελλήνων καλλιτεχνών και όσα τους κινητοποιούν στον παρόντα τόπο και χρόνο.
Η «Εν Αιθρία» πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία των Εκδόσεων Μικρός Ήρως και του Ιδρύματος Σοφία.
Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα
Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα παρουσιάζει τη δουλειά του Σικελού καλλιτέχνη Αλφρέντο Ρομάνο. Σε αυτή την ατομική έκθεση, παρουσιάζονται δύο μεγάλες εγκαταστάσεις της δεκαετίας του 1990, απ’ όταν ξεκίνησε η συνεργασία του καλλιτέχνη με το ΚΣΤΙΤ, γλυπτά του 2017, καθώς και πρόσφατα έργα του 2023.
«Υπάρχει ένα θέμα που διατρέχει την παραγωγή του Αλφρέντο Ρομάνο: αυτό της διαστρωμάτωσης. Είναι η προσοχή σε αυτή τη δυναμική, στην πραγματικότητα, που ενώνει τις δύο ομάδες έργων που παρουσιάζονται στην Αθήνα, στην γκαλερί Ιλεάνα Τούντα και στο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο, και στο Τορίνο, στην γκαλερί Giorgio Persano. Η πρώτη περιλαμβάνει εγκαταστάσεις από τη δεκαετία του 1990, η δεύτερη τις πιο πρόσφατες εικόνες και πίσσες από το 2023. Και στρωμένο στο έργο του Ρομάνο είναι πρώτα απ' όλα ο χρόνος.
Είναι το συνεχές ξεδίπλωμα και η επανάληψή του που κατακάθεται στα έργα του και τα καθιστά ως πολύ ιδιαίτερα αρχεία. Παραδείγματα αυτών των έργων είναι οι αρχαϊκοί πάπυροι βιβλίων, θεματοφύλακες μιας αρχαίας γνώσης ή οι ηχητικές καρέκλες που, συνδιαλεγόμενες, πλέκουν και σαρώνουν αδιάκοπα μια ιστορία. Αλλά και τα πιο πρόσφατα έργα εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο, παρότι η διαστρωμάτωση του χρόνου μετατοπίζεται σε αυτά από την ανθρωπολογική στην υλική διάσταση. Αν στα έργα της δεκαετίας του 1990, στην πραγματικότητα, η πάροδος του χρόνου καταγράφεται μέσα από μνημονικές τεχνικές διαφορετικών πολιτισμών, στα νέα έργα ο χρόνος αποδεσμεύεται από την ανθρώπινη αναφορά του για να γίνει οντολογικός. Είναι τα ίδια τα πράγματα, στην εμφάνισή τους, που συσσωρεύονται, ανεξάρτητα από ένα βλέμμα που μαρτυρεί το πέρασμά τους. Έτσι, το στρώμα δεν είναι πλέον κάτι που καταγράφεται στη μνήμη, αλλά χρυσός, πίσσα, ξύλο και αλουμίνιο που πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο.» (Απόσπασμα από το επιμελητικό κείμενο της Φραντσέσκα Περόττο)
Τα έργα του Ρομάνο επικοινωνούν τη θέση του καλλιτέχνη μέσα σε μια κοινωνία που κατακλύζεται από συγκρούσεις. Τα θέματα που πραγματεύεται συνδέονται κυρίως με την παροδικότητα των πραγμάτων και τη μοναξιά.
Έκθεση στον Ελληνογαλλικό Σύνδεσμο στο Κολωνάκι
Το project #23 #24 ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ συνεχίζεται με την πέμπτη ομαδική εικαστική έκθεση στην καρδιά της Αθήνας, στο Κολωνάκι, στον ιστορικό χώρο του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου με θέμα την αρχαία Ελληνική φράση «εκ του οράν το εράν» που σημαίνει ότι από αυτά που βλέπουμε (δημιουργείται) ο έρωτας.
Το concept, η οργάνωση και η επικοινωνία της έκθεσης ανήκει στον εκπαιδευτικό και διοργανωτή εικαστικών εκθέσεων Δημήτρη Λαζάρου, ο οποίος σημειώνει σχετικά με την έκθεση: «Όσα βλέπουμε από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο άνθρωπος είναι μια συνεχή αποκάλυψη για τον ίδιο. Όμως ο άνθρωπος είναι και εμπειρίες, είναι και συναίσθημα. Και ένα από τα συναισθήματα που μπορεί να σημαίνει χαρά αλλά και πόνο που διδάσκει, μεταμορφώνει και εξελίσσει είναι και ο έρωτας. Έρωτας που τη φλόγα του την αισθανόμαστε με την πάροδο του χρόνου ή έρωτα που ένα βλέμμα αρκεί να καθηλώσει την ψυχή. Αυτόν τον έρωτα που σε καθηλώνει, που σε τονώνει, σε θρέφει με εικόνες και συναισθήματα, σε απομονώνει, σε μαθαίνει, σου αποκαλύπτει και σε δεσμεύει προκαλεί η ΤΕΧΝΗ.
Τον έρωτα που δε μπορεί να διαχειριστεί ένας καλλιτέχνης, αλλά τον αφήνει εκούσια ή ακούσια να τον παρασύρει στη δημιουργία. Και η δημιουργία είναι φως για τον ίδιο και τροφή για τους άλλους. Από αυτά που βλέπουμε (δημιουργείται) η ΤΕΧΝΗ ή μάλλον η ΖΩΗ!!!»
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Irina Bodryaga – Jocasta M. – Jolanta Rutkowska – Maria Papa – Natalia Nika – Stella Papa – Tinatin Adamia – Θεόδωρος Ελευθεριάδης – Κατερίνα Θεοδωρακοπούλου – Δημήτρης Κατσαβέλης – Σελίνα Κρητικού – Νίκη Κυριάκη – Ευαγγελία Λιάσκου – Σοφία Νάκη – Αθηνά Νταναβάρα – Γιώργος Ξευγένης – Μαρία Πατσούνη – Θοδωρής Τριφύλλης – Τιμολέων Τσίλης – Αριστείδης Χρυσανθόπουλος. Εως 24 Φεβρουαρίου