Η Τουρκία, παρά το κλίμα κατευνασμού που δημιουργήθηκε στις αρχές του καλοκαιριού και την πύκνωση των διπλωματικών επαφών που έφτασαν σε ανώτατο επίπεδο με την συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στις Βρυξέλλες, δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο συνομιλητή.
Το αποδεικνύουν οι κινήσεις της στην Κύπρο και η επιθετική ρητορική που αναπτύσσεται με κάθε ευκαιρία από την τουρκική ηγεσία. Η Αθήνα διακηρύττει ότι επιθυμεί ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας, ωστόσο γνωρίζει πολύ καλά ότι τα περιθώρια για ειλικρινή και ουσιαστικό διάλογο που θα οδηγήσει σε λύση των προβλημάτων στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου είναι πολύ στενά.
Η σκληρή τοποθέτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά την συνάντηση του με τον Νίκο Αναστασιάδη στο Μέγαρο Μαξίμου, είναι ένα σαφές μήνυμα ότι η ελληνική πλευρά θα απαντά στον ανάλογο τόνο στην παραβατική συμπεριφορά της Τουρκίας, αναγνωρίζοντας ότι ο κατευνασμός δεν αποτελεί επιλογή απέναντι στο καθεστώς Ερντογάν. Ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στη δημιουργία τουρκικών βάσεων στα κατεχόμενα μίλησε για επιβεβαίωση των βλέψεων της Άγκυρας στο πλαίσιο της Γαλάζιας Πατρίδας «δυστυχώς βαθύτατα αναθεωρητικού και επιθετικού εις βάρος, όχι μόνο της Κύπρου, αλλά και της Ελλάδος και άλλων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου». Πρόσθεσε ότι αποτελεί παραλογισμό ο ισχυρισμός της Τουρκίας ότι κινδυνεύει η ασφάλεια της από την αμυντική θωράκιση της χώρας μας τη στιγμή που «διατηρεί απέναντι από τα νησιά μας, στην ηπειρωτική Τουρκία, τη στρατιά του Αιγαίου, με αποβατική ταξιαρχία».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις διπλωματικών κύκλων, ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τις αξιώσεις που έχει προβάλει τα τελευταία χρόνια και έχει ως στρατηγική επιλογή την συνέχιση των προκλήσεων και, όπου μπορεί να το επιτύχει, της δημιουργίας τετελεσμένων στην ευρύτερη περιοχή. Εξ ου και το αυστηρό τελεσίγραφο από Μητσοτάκη ότι «κάθε σπιθαμή ελληνικού εδάφους, ηπειρωτικού ή νησιωτικού και κάθε Έλληνας πολίτης έχει το ίδιο απαράγραπτο και αναφαίρετο δικαίωμα στην ασφάλεια και την άμυνα. Και η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε ή θα παραιτηθεί από το υπέρτατο δικαίωμα της αυτοάμυνας που της αναγνωρίζει ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών» Παράλληλα, όσον αφορά την Κύπρο, κοινή γραμμή Μητσοτάκη – Αναστασιάδη είναι ότι «οι τουρκικές αξιώσεις για αναγνώριση ισότιμου διεθνούς καθεστώτος και κυριαρχικής ισότητας της παράνομης αποσχιστικής οντότητας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, ως προϋποθέσεις για την επανεκκίνηση διαπραγματεύσεων, καθώς και η λύση δύο χωριστών κρατών είναι απαράδεκτες» και προφανώς δεν θα γίνουν αποδεκτές.
Στο πλαίσιο αυτό, το ισχυρό χαρτί της Αθήνας είναι η διπλωματική ασπίδα που έχει σχηματιστεί στον άξονα Βρυξελλών – Ουάσινγκτον και με την ενίσχυση των συμμαχιών με τις χώρες της ΝΑ Μεσογείου. Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο είναι αν η αντιπαράθεση με την Τουρκία θα είναι ένας αγώνας δρόμου αντοχής ή θα μεταβληθεί απότομα σε σπριντ. Η ανάγνωση των κινήσεων Ερντογάν, αλλά και, η εκτίμηση ότι ο χρόνος λειτουργεί, για ανεξάρτητους λόγους, αντίθετα για τον Τούρκο πρόεδρο δεν αποκλείουν το ενδεχόμενο τα γεγονότα να αποδειχτούν πυκνά τους επόμενους μήνες.