Σε πεδίο αντιπαράθεσης έχει μετατραπεί στον ΣΥΡΙΖΑ το περίφημο «μαξιλάρι» των 37 δισ. ευρώ που είχε εξασφαλίσει η κυβέρνηση Τσίπρα, καθώς ο Στέφανος Κασσελάκης το επέκρινε ως το πιο αντιμνημονιακό μέτρο.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξή του στο Livenews του Mega όχι μόνο έσπευσε να αμφισβητήσει τη χρησιμότητά του, αλλά το ιδεολογικοποίησε λέγοντας ότι ήταν «το πιο μνημονιακό μέτρο της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ».
Μάλιστα, το προσωποποίησε στον τότε υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, ο οποίος αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή: «Ο Τσακαλώτος λέει αύξηση φορολογίας σώνει και καλά. Εγώ δεν θέλω φοροεπιδρομή» σημείωσε, ενώ πρόσθεσε: «Δεν έχει γίνει πιο μνημονιακή απόφαση από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, από αυτό το ''μαξιλάρι'' του κ. Τσακαλώτου».
Στην ίδια γραμμή με τον Στ. Κασσελάκη είχε κινηθεί και ο Παύλος Πολάκης, ο οποίος με αφορμή την αποχώρηση της «Ομπρέλας» έσπευσε να το ξαναθυμίσει, λέγοντας ότι «όσοι τα λέγαμε ήμασταν εκτός γραμμής».
Είναι προφανές ότι η απόφαση για το «μαξιλάρι» ασφαλώς δεν ήταν του τότε υπουργού Οικονομικών, αλλά συλλογική κυβερνητική, και είχε και τη σφραγίδα του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Και αυτόν έσπευσε να βάλει στο κάδρο και ο Γιάννης Δραγασάκης.
Δραγασάκης: Μην υπονομεύεις τον άθλο Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ
Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Δραγασάκης, απάντησε δηκτικά αλλά και με έντονη ενόχληση, καλώντας τον κ. Κασσελάκη να διαβάσει τον απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ (του παραθέτει μάλιστα και συγκεκριμένες σελίδες), ώστε «να μην εκτίθεσαι & να μη δίνεις λαβή στη ΝΔ με τα συκοφαντικά επιχειρήματα του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου» και «σε κάθε περίπτωση να μην υπονομεύεις τον συλλογικό άθλο του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015-19 υπό την καθοδήγηση & την πρωθυπουργία του Αλέξη Τσίπρα».
Επίσης, ο κ. Δραγασάκης υπενθυμίζει με νόημα ότι «ο Αλέξης Τσίπρας επανειλημμένα έχει δηλώσει υπερήφανος για το μαξιλάρι, θεωρώντας το επίτευγμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ» και διευκρινίζει ότι «δεν ήταν απόφαση κάποιου υπουργού, αλλά συλλογική κυβερνητική επιλογή. Το μαξιλάρι δεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, αλλά αναγκαίο μέτρο για να διευκολύνουμε την έξοδο της χώρας στις αγορές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Οι επιλογές που είχαμε ήταν "μαξιλάρι ή προληπτική πιστωτική γραμμή" που ζητούσε πχ ο Γιάννης Στουρνάρας & προϋπέθετε νέο μνημόνιο».
Τι ανέφερε για το «μαξιλάρι» ο απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ:
Τι αναφέρουν όμως οι περίφημες σελίδες 72-74 του απολογισμού του ΣΥΡΙΖΑ για την περίοδο 2012-2019 που επικαλέστηκε ο Γιάννης Δραγασάκης και είχε ψηφιστεί ομόφωνα από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος;
Περιγράφοντας το τι πέτυχε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, υπογραμμίζεται:
«Έτσι ή αλλιώς, βέβαια, τα πράγματα παρέμεναν δύσκολα, οι δημοσιονομικοί στόχοι πολύ υψηλοί, με τους ''θεσμούς'' να αμφισβητούν σταθερά την ανάγκη για περισσότερο προοδευτική φορολογία ως αναπόσπαστο μέρος της προσπάθειας να καλυφθούν οι εν λόγω στόχοι.
Η έξοδος από το μνημόνιο προβλεπόταν για το καλοκαίρι του 2018. Οπότε οφείλαμε παράλληλα να προετοιμαζόμαστε και να πιέζουμε τόσο για τους όρους ρύθμισης του χρέους όσο και για την οικοδόμηση ενός αποθεματικού ''μαξιλαριού'', ικανού να μας επιτρέπει πρόσβαση στις αγορές κατά την πρώτη μεταμνημονιακή περίοδο».
Και συνεχίζει:
«Από το 2010 μέχρι το 2015, οι διαδοχικές κυβερνήσεις ανατροφοδοτούσαν έναν φαύλο κύκλο: μνημόνιο, αποτυχία ικανοποίησης των δεσμεύσεών του, νέο μνημόνιο κ.ο.κ.
Τον Αύγουστο του 2018 ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε τέλος σε αυτήν την αδιέξοδη πορεία και έβγαλε οριστικά τη χώρα από μνημόνια και τη συνακόλουθη ασφυκτική εποπτεία, αποφεύγοντας ταυτόχρονα τη λεγόμενη ''πιστοληπτική γραμμή στήριξης''. Δηλαδή τη μόνιμη υπαγωγή της χώρας στον οικονομικό και πολιτικό κηδεμόνα της, υπαγωγή που προωθούσαν συστηματικά δυνάμεις τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό της χώρας.
Αντίθετα, παρέδωσε ισχυρό αποθεματικό ασφαλείας (για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, αν όχι από πιο πριν), ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων και τη λήψη πρόσθετων ανακουφιστικών μέτρων για την οικονομία και την κοινωνία. Επιπλέον, προχώρησε σε καίριες παρεμβάσεις για τη διευθέτηση του δημόσιου χρέους και την ενίσχυση της δημοσιονομικής σταθερότητας και ανθεκτικότητας (το γνωστό ''μαξιλάρι'' των 37 δις ευρώ), αποκαθιστώντας τη δημοσιονομική κυριαρχία της χώρας και επιτρέποντάς της έτσι να αναζητεί αυτοδύναμα χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους.
Τελικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε μια χώρα πολύ πιο ισχυρή και σε συνθήκες πολύ καλύτερες από εκείνες υπό τις οποίες την είχε παραλάβει».
Ειδικά για το «μαξιλάρι», ο απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:
Σε σχέση με το «μαξιλάρι», οφείλουμε να διευκρινίσουμε τα εξής: Όταν είχε αρχίσει να γίνεται πλέον ορατή η έξοδος της χώρας από το μνημόνιο, ιδιαίτερα μετά την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης, η κυβέρνηση μερίμνησε για τον τρόπο που θα αντιμετώπιζε το ζήτημα του δανεισμού από τις αγορές μετά τον Αύγουστο του 2018.
Σκοπός ήταν να αποφευχθεί η πιστοληπτική γραμμή στήριξης που αναφέραμε -την οποία, σημειωτέον, υποστήριζε με ιδιαίτερη επιμονή ο Διοικητής της ΤτΕ- και η οποία συνεπαγόταν νέο μνημόνιο και διαιώνιση της επιτροπείας, όπως μόλις είπαμε. Το παράδειγμα το είχε ήδη δώσει η Πορτογαλία, η οποία, μετά την έξοδο από το δικό της μνημόνιο, απέφυγε τη συναφή παγίδα έχοντας δημιουργήσει έναν «αποσβεστήρα» (buffer), δηλαδή ένα αντίστοιχο αποθεματικό ασφαλείας, το οποίο εμείς ονομάσαμε, ακριβώς, «μαξιλάρι».
Το εν λόγω μαξιλάρι παραμένει διαθέσιμο για την αποπληρωμή του χρέους σε περίπτωση δυσκολιών προσφυγής στις «αγορές» ή δυσκολιών άλλης αιτίας, δηλαδή εγγυάται ότι το χρέος θα παραμείνει εξυπηρετούμενο.
Στη δική μας περίπτωση, το μαξιλάρι ανήλθε στο ποσόν των περίπου 37 δις ευρώ τη στιγμή που παραδώσαμε την κυβέρνηση. Είχε δε «γεμίσει» από εισπραττόμενα ποσά από τις εξόδους μας στις «αγορές», από ποσά που παρέμεναν από τα δάνεια που είχε εκχωρήσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (European Stability Mechanism ή ESM) -δηλαδή ο θεσμοθετημένα ενοποιημένος φορέας χρηματοδότησης των Ευρωπαίων δανειστών- και από τα υπερπλεονάσματα που είχαν συγκεντρωθεί.
Το ότι συγκεντρώθηκαν σχετικά υψηλά υπερπλεονάσματα δεν είχε αποτελέσει επιλογή της κυβέρνησής μας. Αυτά προήλθαν εν πολλοίς από τις εξαιρετικά συντηρητικές εκτιμήσεις των «θεσμών», ιδιαίτερα του ΔΝΤ, ως προς την εκπλήρωση από μέρους μας των συμφωνημένων δημοσιονομικών στόχων, όταν συζητούσαμε τις αναμενόμενες δημοσιονομικές επιδόσεις των μέτρων που λαμβάναμε στο πλαίσιο του προϋπολογισμού. Υπενθυμίζουμε εν προκειμένω ότι ήταν μια τέτοια στάση εκ μέρους του ΔΝΤ που μας είχε υποχρεώσει ακόμη και να προνομοθετήσουμε μέτρα, τα οποία κατόπιν ακυρώσαμε, επειδή, ακριβώς, είχαν επιτευχθεί οι στόχοι χωρίς αυτά.
Σε κάθε περίπτωση, το μέγεθος του μαξιλαριού που επιτύχαμε εξασφαλίζει ότι η αποπληρωμή του χρέους για τα επόμενα 3-4 χρόνια ήταν απολύτως εγγυημένη, πράγμα που συνέβαλλε σημαντικά στην πτώση των επιτοκίων δανεισμού.
Μαζί δε με τις ρυθμίσεις για το χρέος που συμφωνήθηκαν το καλοκαίρι του 2018, δημιουργείται ένας καθαρός διάδρομος για περίπου 15 χρόνια, όπου οι αντίστοιχες χρηματοδοτικές ανάγκες είναι σχετικά χαμηλές, ενώ η ελληνική οικονομία έχει ήδη επιστρέψει στις αγορές με χαμηλά επιτόκια.
Η δυνατότητα να σχεδιαστεί μια οικονομική πολιτική που θα τονώνει τους ρυθμούς ανάπτυξης, ώστε το πρόβλημα του χρέους να αμβλύνεται και μακροπρόθεσμα έχει πλέον συσταθεί.
Παρά τα πολλά προβλήματα που απομένουν, παρά τις διεθνείς συνθήκες που παραμένουν δύσκολες ενόσω αυξάνονται κίνδυνοι και επισφάλειες, θεωρούμε ότι τούτο δεν είναι καθόλου αμελητέο επίτευγμα».