Τυπικά και θεσμικά, ουδείς κατάλαβε γιατί ο Βρετανός πρωθυπουργός ματαίωσε, μόλις λίγες ώρες πριν από την πραγματοποίησή της στην Ντάουνινγκ Στριτ 10, την προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Και τούτο, επειδή δεν δόθηκε καμιά επίσημη δικαιολογία…
Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια, βέβαια: το θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων του Παρθενώνα, ζήτημα στο οποίο ο κ. Ρίσι Σούνακ επέλεξε να κρατήσει σκληρή και αδιάλλακτη στάση… Έλγιν! Ζήτημα, μάλιστα, στο οποίο ο αρχηγός της βρετανικής αντιπολίτευσης, αρχηγός των Εργατικών, κ. Κιρ Στάρμερ, έχει την εντελώς αντίθετη άποψη (όπως και η πλειοψηφία της βρετανικής κοινής γνώμης, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις) και έχει δηλώσει ότι όταν αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης θα διευθετήσει άμεσα, δικαιώνοντας το μόνιμο, επίμονο και διακομματικό αίτημα της χώρας μας. Ο κ. Στάρμερ επανέλαβε την πάγια θέση του και κατά τη συνάντηση που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, που προηγήθηκε εκείνης με τον κ. Σούνακ.
Ο κ. Σούνακ έχει να αντιμετωπίσει σε 4 μήνες εκλογές-Γολγοθά! Βρίσκεται πίσω από τον αντίπαλό του και (κατά τις δημοσκοπήσεις, βέβαιο νικητή των εκλογών) Εργατικό κ. Στάρμεν κατά 20 εκατοστιαίες μονάδες, με τη διαφορά να αυξάνει σταθερά. Σκέφθηκε λοιπόν παλαβά, ότι μια σκληρή στάση του στο θέμα των Μαρμάρων θα του ενίσχυε το ηγετικό του προφίλ! Και αποφάσισε να συμπεριφερθεί όχι ως πρωθυπουργός μια χώρας παλιάς αυτοκρατορίας, μιας χώρας ευρωπαϊκής, μέλους του ΝΑΤΟ, των G20, με παραδόσεις και ιστορία, αλλά ως φύλαρχος παλαιάς κοπής της αφρικανικής ζούγκλας. Πάλι καλά που δεν έβαλε στο καζάνι τον Έλληνα πρωθυπουργό!
Δεν είναι τυχαίο που το σύνολο των βρετανικών ΜΜΕ τον έψεξε με σκληρά λόγια για την απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά του, και επώνυμοι Βρετανοί αξιωματούχοι και πολιτικοί παρατηρητές εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους και τάχθηκαν υπέρ του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος αντέδρασε με μια πολύ σκληρή ανακοίνωση, εκφράζοντας στον κ. Σούνακ τη βαθιά λύπη του, εκ μέρους και της χώρας μας, τονίζοντας πως «όποιος πιστεύει στην ορθότητα και το δίκαιο των απόψεών του, δεν φοβάται και δεν αποφεύγει την αντιπαράθεση επιχειρημάτων».
Η όλη εξέλιξη, που παραβιάζει βάναυσα και κατάφωρα όχι μόνο τη διπλωματική εθιμοτυπία αλλά ακόμη και την έννοια της πολιτικής αστικής ευγένειας, δεν αντέχει σε κανενός είδους δικαιολογία (τα παλιά χρόνια θα ήταν casus belli!) και προσβάλλει ευθέως τις καλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Ιδίως, μάλιστα, αν ληφθεί υπ’ όψιν ότι αυτές οι επίσημες επισκέψεις δεν γίνονται… έτσι στα στραβά («α, μιας και είμαι στη χώρα σου, δεν συναντιόμαστε κιόλας να τα πούμε;»), αλλά κατόπιν λεπτομερών συνεννοήσεων και συμφωνίας περί της ατζέντας των συζητήσεων, μέσω της διπλωματικής οδού. Κι αν στη φάση αυτή διαπιστωθούν ανυπέρβλητες διαφορές, η συνάντηση δεν ανακοινώνεται και δεν πραγματοποιείται!
Στην προσυμφωνημένη ατζέντα της συνάντησης Σούνακ- Μητσοτάκη περιλαμβανόταν το μόνιμο θέμα της επιστροφής των Μαρμάρων, πάγιο ελληνικό αίτημα, καθώς και η δραματική κρίση στο Μεσανατολικό, το μεταναστευτικό, ο πόλεμος στην Ουκρανία (στο οποίο οι δύο χώρες βρίσκονται στην ίδια πλευρά) και η κλιματική αλλαγή. Στα τέσσερα από τα πέντε υπάρχει διαπιστωμένη συμφωνία των δύο χωρών. «Αγκάθι», ας πούμε (γιατί βλέπουμε τη στάση των επερχόμενων και της κοινής γνώμης), τα Μάρμαρα.
Θέμα για το οποίο όχι μόνο συμφωνήθηκε εκ των προτέρων να περιλαμβάνεται στην ατζέντα της συνάντησης, αλλά και ο Έλληνας πρωθυπουργός στις συνεντεύξεις και τις άλλες συναντήσεις του στο Λονδίνο δεν έκρυψε ότι είναι ένθερμος υποστηρικτής και διεκδικητής των πάγιων εθνικών θέσεων, όπως και όλες οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις!
Τι… σόκαρε, ξάφνιασε, ενόχλησε και κατέπληξε, λοιπόν, τον προσωρινό ένοικο της Ντάουνιγκ Στριτ 10; Το ότι ο κ. Μητσοτάκης σε μια συνέντευξή του είπε «πώς θα σας φαινόταν αν έκοβαν στη μέση και αφαιρούσαν τη μισή Μόνα Λίζα;». Αστεία πράγματα…
Τι το τραγικό για τον κ. Σούνακ θα συνέβαινε αν απέρριπτε για άλλη μια φορά το πάγιο ελληνικό αίτημα, ή διπλωματικά το παρέπεμπε στις καλένδες; Θα μπορούσε μάλιστα, αν ήθελε, να το επαναλάβει και στις κοινές δηλώσεις των δύο ηγετών, μετά τη συνάντηση, χωρίς να δημιουργήσει διπλωματικό επεισόδιο. Εδώ… τσακώθηκαν on camera Ερντογάν και Σολτς για σοβαρότερα ζητήματα, χωρίς να «πιαστούν στα χέρια» ή να δείξουν ότι… δεν κάνουν για τη δουλειά που ανέλαβαν!
Δεν είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνεται με θλίψη το γεγονός ότι σήμερα οι ηγέτες μεγάλων και ιστορικών χωρών της Ευρώπης είναι «μικροί», ασήμαντοι, κατώτεροι των απαιτήσεων και της ίδιας τους της χώρας, αλλά και συνολικά του προβληματικού ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Και η πάλαι ποτέ Μεγάλη Βρετανία, επί πολλά χρόνια τώρα, αλλά ιδίως μετά το καταστροφικό για την ίδια τη χώρα BREXIT, κυβερνάται από ασήμαντα ανθρωπάκια, που όχι δεν αντέχουν στην παραμικρή σύγκριση με τα παλιά μεγαθήρια τύπου Τσώρτσιλ, Μακ Μίλαν, Θάτσερ κ.λπ. (και θα ήταν ύβρις η όποια απόπειρα σύγκρισης…), άλλα απειλούν το ίδιο το μέλλον του λαού της χώρας…
ΥΓ: Περιδιαβαίνοντας το διαδίκτυο και τα «σχόλια» κάποιων φανατικών τρολ, αλλά και διαβάζοντας κάποιους τίτλους αριστερών εντύπων, όπως π.χ. στην «Εφημερίδα των Συντακτών» («Φιάσκο στο Λονδίνο!»), κόντρα στη σοβαρή και εθνική στάση (για πρώτη φορά επί της ηγεσίας του στον ΣΥΡΙΖΑ!) που αναδεικνύει η επίσημη ανακοίνωση του κ. Κασσελάκη για το θέμα, αναρωτιέμαι αν αυτοί οι φανατικοί είναι τόσο αποκομμένοι από τα αισθήματα της ελληνικής κοινωνίας, ή αν τα πληρώνει ο κ. Μητσοτάκης…