Εχω την υποψία (για να μην πω τη βεβαιότητα) ότι οι δημοσκοπήσεις που έγιναν μετά την επιστροφή από τις διακοπές και κυκλοφορούν εμπιστευτικά είναι μια μεγάλη απογοήτευση για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κοινή γνώμη φαίνεται να απορρίπτει συνολικά την αντιπολιτευτική τακτική της Κουμουνδούρου, αναδεικνύοντας το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως λέει χαρακτηριστικά ένας εκλογολόγος, «ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει σήμερα κλινικά νεκρός».
Σε ένα σημείωμα που είχα γράψει από αυτήν εδώ τη στήλη τον προηγούμενο Σεπτέμβριο, έλεγα ότι ο Τσίπρας διαβάζει λάθος τον Μητσοτάκη.
Η Κουμουνδούρου προεξόφλησε ότι ο πρωθυπουργός θα έρθει στην εξουσία σαν εκδικητής των ελίτ απέναντι στην κοινωνία, ότι θα κυβερνήσει ταξικά, θα φτωχοποιήσει τη μεσαία τάξη, θα επιβάλει το αστυνομικό κράτος και θα μετατρέψει τη δημόσια ζωή σε ένα απέραντο ειδικό δικαστήριο.
Η ζωή διέψευσε πλήρως τις βεβαιότητες της αντιπολίτευσης. Ο Μητσοτάκης πολιτεύτηκε τον έναν χρόνο της πρωθυπουργίας του εντελώς αντίθετα από τις προφητείες της Κουμουνδούρου, με αποτέλεσμα σήμερα η κυριαρχία του στο πολιτικό σύστημα να είναι ορατή ακόμη και από τους φανατικούς αντιπάλους του.
Και αν εξαιρέσει κανείς μια σύντομη παρένθεση κατά τη διάρκεια του lockdown, η αντιπολίτευση έχει μπει σε έναν αδιέξοδο κύκλο εντάσεων, διχασμών, τυφλής σύγκρουσης, που εκτός από σύγχυση προδίδει και μια εντελώς δυστοπική ανάγνωση της πραγματικότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει σε μια ροκ αντιπολίτευση, χωρίς ο Τσίπρας να είναι Παπανδρέου και -κυρίως- χωρίς το 2020 να είναι 1989.
Τα αποτελέσματα αυτής της τυφλής, αναχρονιστικής και εν πολλοίς «αστοιχείωτης» αντιπολίτευσης καταγράφονται στις δημοσκοπήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Θα περίμενε κανείς ότι ο Τσίπρας, που έχει πολύ ισχυρό πολιτικό ένστικτο, θα κατανοούσε πως όλη αυτή η στρατηγική είναι αδιέξοδη και ότι θα προσπαθούσε να αναδιατάξει το κόμμα του με ρεαλισμό και φαντασία. Δυστυχώς, οι επιλογές του, τουλάχιστον αυτές που ανακοινώθηκαν, δείχνουν ότι δεν βλέπει το πρόβλημα.
Ο Δημήτρης Τζανακόπουλος, π.χ., είναι εντελώς ακατάλληλος για γραμματέας, αφού διακατέχεται από έναν βαρύ φανατισμό, λειτουργεί με νηπιακά πολιτικά και κοινωνικά σχήματα και -κυρίως- κυριαρχείται από έναν ανεξήγητο φανατισμό, θυμίζοντας ΚΚΕ του Ζαχαριάδη.
Η τοποθέτηση του Πάνου Σκουρλέτη ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου ακούγεται μάλλον σαν ανέκδοτο παρά ως απειλή για τη συμπολίτευση. Φοβάμαι ότι η ΝΔ θα κάνει rave party στη Βουλή έχοντας τον Σκουρλέτη απέναντι.
Δεν θα συνεχίσω γιατί είναι ανάρμοστο να πυροβολείς νεκροφόρες, όπως λένε οι Γάλλοι, ωστόσο θα μπω στον πειρασμό να φανταστώ την επιθετική τετράδα του ΣΥΡΙΖΑ: Τζανακόπουλος - γραμματέας, Σκουρλέτης - κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, Πολάκης - ανεβασμένος με κράνος στο Facebook, και… Βαξεβάνης στο πυροβολικό των media (το κερασάκι θα ήταν και Ραγκούσης - εκπρόσωπος Τύπου).
Υποθέτω ότι μια αντιπολίτευση με αυτά τα πρόσωπα ούτε ο Μητσοτάκης στα καλύτερα όνειρά του θα μπορούσε να φανταστεί και είναι μαθηματικά βέβαιον ότι του διασφαλίζει πολιτική μακροημέρευση.
Πιστεύω ότι αυτό το σχέδιο αναδιάταξης και αντιπολίτευσης είναι καταδικασμένο να καταρρεύσει με παταγώδη τρόπο.
Εκ των υστέρων είναι προφανές γιατί ο Μητσοτάκης δεν πήγε σε πρόωρες εκλογές, όπως του έλεγαν πολλοί. Προφανώς γιατί καταλάβαινε ότι αυτό το έργο δεν πρόκειται να του βγει του Τσίπρα.
Προσωπικά, θλίβομαι, γιατί συνεχίζω να εκτιμώ τις ικανότητες του Τσίπρα και το γκελ του.
Θλίβομαι, όμως, γιατί δεν αντιλαμβάνεται ότι χάνει μια μεγάλη ευκαιρία να χτίσει από μηδενική βάση μια μοντέρνα, αποτελεσματική και φρέσκια Κεντροαριστερά.
Και πιστεύω βαθύτατα ότι αυτό το μέλλον δεν αξίζει στον Τσίπρα.