Ο κ. Νίκος Βούτσης, είναι από τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί που γνωρίζουν τος εσωκομματικούς συσχετισμούς και ισορροπίες λένε, μάλιστα, ότι ίσως είναι και ο πλέον έμπιστος σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα, ο άνθρωπος του οποίου την γνώμη εκτιμά και σέβεται περισσότερο παντός άλλου.
Ο κ. Βούτσης, είναι Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων. Κατέχει δηλαδή το τρίτο τη τάξει πολιτειακό αξίωμα της χώρας. Εκπροσωπεί μόνος του, ένα θεσμό-πυλώνα της Δημοκρατίας.
Ο κ. Βούτσης, έχει επιτελέσει μέχρι σήμερα τα καθήκοντά του στο κοινοβούλιο, με γενικά ευπρεπή τρόπο και κοινά αναγνωρισμένη αποτελεσματικότητα. Έχει αποφύγει παραδειγματικές ακρότητες, κρατάει ισορροπίες, αντιμετωπίζει με νηφαλιότητα τις εσκεμμένες προκλήσεις μέσα στην αίθουσα από πλευράς των τραμπούκων της Χρυσής Αυγής. Έχει διαγράψει μέχρι σήμερα μια σεβαστή διαδρομή-και όχι μόνο συγκριτικά με τις “επιδόσεις” της εξωφρενικής προκατόχου του...
Ο κ. Βούτσης, χαίρει εκτίμησης εσωκομματικά, όπου καταχωρίζεται ιδεολογικά στους σκληρούς του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή του αναγνωρίζουν, ακόμη και όσοι έχουν διαφορετικές απόψεις, ικανότητες ψυχραιμίας, ρεαλιστικής προσέγγισης των πολιτικών προβλημάτων ακόμη και όταν κάποια προκαλούν τις ιδεολογικές προσεγγίσεις του, χρήσιμων ad hoc ελιγμών προς αποφυγή επικίνδυνων εντάσεων.
Ο κ. Βούτσης, όμως, διέπραξε ένα πολύ σοβαρό ατόπημα, που δεν μπορεί παρά να καταγραφεί ως μελανό σημείο της μέχρι σήμερα πολιτείας του. Δέχθηκε, υπό την ιδιότητα του Προέδρου της Βουλής, (δηλαδή, του υπερκομματικού θεματοφύλακα του “ναού της Δημοκρατίας...) να δώσει μια καθαρά πολιτική-κομματική συνέντευξη στην τηλεόραση (φυσικά στην ΕΡΤ...), υποδυόμενος τον ρόλο του απλού βουλευτή, με όλες τις ελευθεριότητες και φανατισμούς ενυπάρχουν συχνά , φευ, σ' αυτή την ιδιότητα και επιδεικνύονται στα τηλεοπτικά πάνελ...
Θα πρέπει να παραδεχθεί κανείς, ότι διεκπεραίωσε αυτόν τον ρόλο με όση το δυνατόν περισσότερη προσοχή, αποφυγή ακροτήτων, βολικές γενικολογίες, αλλά και... δηλητηριώδεις προσχηματικές (αλλά απολύτως εύγλωττες, ως εκ της φύσεως των ερωτήσεων...) υπεκφυγές “καλύτερα να μην επεκταθώ άλλο...”, και αρνήσεις αναφοράς και κριτικής σε συγκεκριμένα πολιτικά και σε θέσεις θεσμικής ευθύνης πρόσωπα (τον κ. Στουρνάρα, επί παραδείγματι...), τα οποία όμως επέκρινε και καταδίκασε δια... της πλαγίας.
Δεν υπάρχει πρόβλημα με τον Καμμένο,ούτε για το “Μακεδονικό”, η αξιολόγηση δεν θα έρθει με “νέα μέτρα” (αφού τα... νέα, έχουν ψηφισθεί με υποσχετική από πέρσι!), η έξοδος από το μνημόνια θα είναι καθαρή, η αντιπολίτευση δεν κρατά υπεύθυνη στάση, στην ΝΔ ταλανίζονται από εσωκομματικές διαφορές, υπαινιγμοί για τον ρόλο και τα κίνητρα των λειτουργών της Δικαιοσύνης και πάει λέγοντας-αλλά... όλα αυτά με ηρεμία, με προσεκτικές διατυπώσεις, χωρίς κομματικές τσιρίδες που ευδοκιμούν στα πρωϊνάδικα...
Η αλήθεια είναι ότι στην κοινοβουλευτική και υπουργική τάξη της κυβέρνησης, είναι σχετικά λίγοι αυτοί που μπορούν με σοβαρότητα, επιχειρήματα (τα δικά τους...), χωρίς κραυγές, ύβρεις και χυδαίες προκλήσεις να στηρίξουν πολιτικά τις κυβερνητικές αποφάσεις και... κωλοτούμπες. Ακούς στις τηλεοράσεις βουλευτές να φανατίζονται και να αρκούνται (όταν δεν προσβάλλουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους) σε μια αστεία, διόλου παραγωγική διαλόγου, μη πειστική και εκνευριστική...παπαγαλία των non papers του Μαξίμου. Τίποτε περισσότερο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, περνάει δύσκολες μέρες. Και οι πιο τελευταίες, είναι ακόμη πιο δύσκολες εξ αιτίας του πολυνομοσχεδίου των... χιλίων τόσων σελίδων με σκληρά “προαπαιτούμενα” που θα κληθεί να πληρώσει ακριβά η ήδη σε απόγνωση κοινωνία. Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ενοχληθεί σοβαρά και οι αντιδράσεις εντός της δεν κρύβονται. Ιδίως σ' ότι αφορά τα εργασιακά και το “φρένο” στις απεργίες (“εργαλείο κοινωνικής πάλης” με το οποία ανατράφηκαν βουλευτές και στελέχη του κόμματος, που τώρα καλούνται τις αντιπολιτευτικές κραυγές τους να τις κάνουν γαργάρα...), τους πλειστηριασμούς, τις άγριες περικοπές στα οικογενειακά και πολυτεκνικά επιδόματα, την κατάργηση του ΕΚΑΣ. Η κυβερνητική πλειοψηφία, δεν φαίνεται να κινδυνεύει (ηδύς ο συνεκτικός και με... προνόμια κρίκος της εξουσίας!) αλλά το καράβι κλυδωνίζεται, και ο ορίζοντας μαυρίζει άσχημα...
Είναι πρόδηλη η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει στην πρώτη γραμμή επικοινωνίας και επηρεασμού ( ή καθησυχασμού...) πρόσωπα με απήχηση στο αριστερό ακροατήριο που επιχειρείται να μην υποστεί περαιτέρω διαρροές, αλλά ταυτόχρονα να μην είναι εκ των προτέρων διαβλητά και απορριπτέα από το γενικότερο κοινωνικό σύνολο. Μ' αυτή την λογική επιστρατεύθηκε και η κ. Περιστέρα Μπαζιάνα, με το ίδιο σκεπτικό κλήθηκε και ο κ. Βούτσης να βγάλει το υπερκομματικό καπέλο του και να ενδυθεί τον μανδύα του κομματικού μαχητή πρώτης γραμμής. Εκτιμήθηκε, και σωστά, ότι...οι “Πολλάκηδες” δεν συσπειρώνουν πλέον παρά μόνο... τυφλά συσπειρωμένους, και ταυτόχρονα προκαλούν δυνατές αντισυσπειρώσεις σε όλο το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα.
Συνέντευξη σε διατεταγμένη υπηρεσία, έδωσε στην ΕΡΤ (που συνεχώς έβγαζε στις οθόνες“συνέντευξη με τον Πρόεδρο της Βουλής”, μπας και παρασυρθούμε και νομίσουμε κάτι άλλο...) ο κ. Βούτσης. Ως πιστός και φιλότιμος κομματικός στρατιώτης. Δεχόμενος να υπονομεύσει το κύρος και τον θεσμικό του ρόλο (κάτι που ίσως αύριο το βρει απέναντί του στην αίθουσα του κοινοβουλίου...) στον βωμό της κομματικής ανάγκης...
Κρίμα.