Το μεγάλο σοκ, όχι η μεγάλη έκπληξη, προέκυψε ως πραγματικότητα από τις γερμανικές κάλπες.
Κι' όχι μόνο για την ίδια την Γερμανία, αλλά για την Ευρώπη ολόκληρη, στην οποία μετά από 60 χρόνια ξαναμπαίνει στην “Μπούνστεστανγκ” ένα ακροδεξιό ξενοφοβικό κόμμα, ένα κόμμα που ξυπνά μαύρες νύχτες του μεσοπολέμου, σε μια χώρα που για 70 χρόνια προσπαθεί να ξεπλύνει τις ναζιστικές ενοχές της...
Μέσα στο 2017, σε τέσσερις εκλογικές αναμετρήσεις στην Γηραιά Ήπειρο, ο μείζον, εφιαλτικός κίνδυνος ήταν η άνοδος της άκρας δεξιάς. Ένας κίνδυνος που δεν αναρριχήθηκε μεν σε κυβερνητικό επίπεδο και παρέμεινε εν υπνώσει αντιπολίτευση (με σημαντική, όμως, λαϊκή αποδοχή), αλλά το στίγμα του δείχνει ότι ήρθε για να μείνει. Με ότι ρίγη αυτό ενσωματώνει. Ιδίως αν λάβει κανείς υπ' όψη ότι στο άλλο άκρο του Ατλαντικού, υπάρχει ένας Τράμπ...
Το αξιοπρόσεκτο είναι ότι η σημερινή (επί Μέρκελ, γενικώς) Γερμανία, απολαμβάνει ένα πρωτοφανές επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ευημερίας (δεν είναι τυχαίο ότι η Καγκελάριος χρησιμοποιούσε ως σύνθημα το “τώρα, περνάμε καλύτερα...”), η, ανεργία βρίσκεται στα χαμηλότερα της ποσοστά, η χώρα έχει αναδειχθεί και σε πολιτικό επίπεδο “η ατμομηχανή της Ευρώπης”.
Αυτό που φαίνεται ότι ξύπνησε το “φίδι μέσα στο αυγό του”, σ' ολόκληρη την Ευρώπη (και στην Ελλάδα, φυσικά) αλλά ακόμη και μέσα στην ίδια την Γερμανία με το συγκεκριμένο παρελθόν, είναι το προσφυγικό ως απόρροια των γεωπολιτικών ανακατατάξεων που προέκυψαν από τις πολιτικές της Δύσεως. Και συνακόλουθα, το διάχυτο κλίμα ανασφάλειας σ' ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο, με τις τρομοκρατικές επιθέσεις των τζιχαντιστών ν' αποτελούν σχεδόν καθημερινό σκηνικό στις ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες. Η (γενναία) πολιτική της κ. Μέρκελ στο προσφυγικό, τις κόστισε ευθύς αμέσως στις δημοσκοπήσεις, που επιβεβαιώθηκαν στις κάλπες. Το ίδιο ισχύει και για τους Σοσιαλδημοκράτες και τον κ. Σούλτς προσωπικά. Και, αντιστρόφως, έφεραν στο προσκήνιο το ακροδεξιό AfD, και δίνουν επιχειρήματα στους Βαυαρούς Χριστιανοκοινωνιστές συμμάχους των Χριστιανοδημοκρατών, ο ιστορικός ηγέτης των οποίων, ο Στράους, έλεγε πάντοτε ότι “στην Γερμανία, δεν πρέπει ποτέ να υπάρξει κόμμα στα δεξιά του δικού μας...” Και, ήδη, υπάρχει.
Οι εντυπώσεις και οι δηλώσεις αμέσως μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, δείχνουν ότι δεν είναι και πολύ πιθανόν να σχηματισθεί πάλι στην Γερμανία κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού”, δηλαδή Χριστιανοδημοκρατών και Σοσιαλδημοκρατών. Ας περιμένουμε, πάντως, να καταλαγιάσουν οι βιαστικές και φορτισμένες πρώιμες αντιδράσεις και να δοθεί χώρος και χρόνος στον ρεαλισμό. Για τον χρόνο, ίσως να παραστούμε μάρτυρες της μακρότερης περιόδου ζυμώσεων και διαβουλεύσεων για σχηματισμό κυβερνήσεως.
Η επανεκλεγείσα καγκελάριος Μέρκελ, γνωρίζει πολύ καλά ότι η Γερμανία δεν μπορεί και δεν θέλει να απομακρύνει τους πρόσφυγες (ενσωματωμένους και μη) από την επικράτειά της, και ότι ο μόνος τρόπος να περιορισθούν και ελεγχθούν οι ροές, είναι η συνεννόηση με την Τουρκία του Ερντογάν, οι σχέσεις της με τον οποίον έχουν διαρραγεί επικίνδυνα, από την αντιτουρκική στάση που υιοθέτησε (προεκλογικά, βέβαια, και υπό την σκιά των δημοσκοπήσεων...) η κ. Μέρκελ. Οι εκλογές τέλειωσαν τ' αποτελέσματα είναι εδώ, και η καγκελάριος με τον γνωστό ρεαλισμό της και την φιλοδοξία της ν' αφήσει θετικό αποτύπωμα στην σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία, θ' αναγκασθεί να επαναθεωρήσει τις απόψεις της. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την χώρα μας και τις “ευαίσθητες” ισορροπίες στο Αιγαίο...
Για την Ελλάδα, όμως, επιπτώσεις “δυσάρεστες” θα έχει και η (πολύ πιθανή) κυβέρνηση συνασπισμού... “Τζαμάικα”, όπως χαρακτηρίσθηκε ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία Χριστιανοδημοκρατών, Πράσινων και Φιλελεύθερων Δημοκρατών. Οι τελευταίοι, είναι το κόμμα που από την αρχή της ελληνικής κρίσης, και ιδίως προεκλογικά, τάσσεται μονότονα υπέρ του grexit! Και να θυμίσουμε ότι το κόμμα δημιουργήθηκε από απόσχιση τμήματος των “Πράσινων”. Ακριβώς επειδή επέμενε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ, ακόμη και από την Ευρώπη.
Αν αληθεύει (και ιδίως αν πραγματοποιηθεί) το σενάριο ότι οι Φιλελεύθεροι θα ζητήσουν ανυποχώρητα να προέρχεται από αυτούς ο... νέος Σόϊμπλε σε μια τριμερή κυβέρνηση συνασπισμού, θα έχουν επαληθευθεί στο ακέραιο οι φόβοι εκείνων που έλεγαν στον κ. Τσίπρα (που τόσα πολλά είχε “επενδύσει” στις γερμανικές εκλογές!) να προσέχει... το τ εύχεται, γιατί από το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών δεν αποκλείεται να πεί “Σόϊμπλε και πάλι Σόϊμπλε!”