Έχει ξεσαλώσει το διαδίκτυο με δηκτικά σχόλια για την σιωπή του Αλέξη Τσίπρα, αναφορικά με την σημαντική περιβαλλοντική καταστροφή στον Σαρωνικό...
Ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, πριν ακόμη εκστομίσει τις γελοίες προτροπές του στον κόσμο «να πάει να κάνει μπάνια στην Γλυφάδα, δεν υπάρχει πρόβλημα!», για τις οποίες (μαζί με τα... πηγαινέλα περί την παραίτησή του) απολύτως δικαίως ξεφωνήθηκε, έγινε αντικείμενο δυσμενέστατης κριτικής επειδή όταν συνέβη το ατύχημα βρισκόταν στο Λονδίνο και δεν έσπευσε να επιστρέψει. Κι όχι μόνο: δεν τον γύρισε (και δη «κουτρουβαλώντας», όπως θα έκανε ο Μητσοτάκης αν ήταν πρωθυπουργός, κατά την εκτίμηση του κ. Κικίλια...) άρον-άρον ο κ. Τσίπρας.
Είμαστε σε μια χώρα που έχει γαλουχηθεί με... χάντρες και καθρεφτάκια. Μας αρέσει όταν ακούμε ότι «ο πρωθυπουργός επόπτευσε και έδωσε οδηγίες στους αρμόδιους...”, θεωρούμε μαγκιά και επάρκεια όταν ένας υπουργός καβαλάει ελικόπτερα και σκάφη και «συντονίζει» τις προσπάθειες αντιμετώπισης κάποιας τραγωδίας, γενικά θέλουμε τους πολιτικούς ηγέτες μας...Ζορό, που ρίχνονται στην μάχη (ακόμη και με... ανεμόμυλους!) με αυταπάρνηση και αυτοθυσία, επειδή χωρίς αυτούς, θα διαλυθεί το σύμπαν!
Σίγουρα ο κ. Κουλουμπής έπρεπε να επιστρέψει από το Λονδίνο, από όπου διαβεβαίωνε ότι «δεν υπάρχει κίνδυνος επέκτασης της ρύπανσης». Η ζημιά, είναι μεγάλη, οι ευθύνες (φαίνεται ότι είναι...) πολλές και σε πολλά επίπεδα. Αλλά να ενοχοποιείται ένας υπουργός επειδή εν τη απουσία του, και εξ αιτίας αυτής, δεν κινητοποιήθηκαν σωστά οι δομές και οι υπηρεσίες τις οποίες ελέγχει, είναι χαρακτηριστικό τριτοκοσμικής χώρας της υποσακχάριας Αφρικής του... περασμένου αιώνα! Ούτε καν του τωρινού...
Και, φυσικά, ο κ. Τσίπρας, που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν άφηνε... τρίχα να πέσει κάτω χωρίς να βγει και να ουρλιάζει και να παρακινεί τον κόσμο να κατέβει στους δρόμους, θα έδειχνε μια ευαισθησία τόσο για το περιβάλλον (κι’ ας μην την εξέφραζε τόσο ηχηρά, όπως άλλοτε με τις Σκουριές...) όσο και για τον κίνδυνο και τις συνέπειες της ρύπανσης που αντιμετωπίζει η κοινωνία.
Αλλά, «αυτή είναι η Ελλάδα!», όπως είχε αναγκαστεί να παραδεχθεί χρόνια πριν και ο Κώστα Σημίτης. Από το ρεπορτάζ προκύπτει ότι δεν υπήρξε η αναγκαία και ταχεία κινητοποίηση και συντονισμός «των αρμοδίων υπηρεσιών» και φορέων-Λιμενικό κ.λ.π.- κάτι που συνέβη επειδή... ο υπουργός δεν ήταν παρών να εποπτεύει και να δίνει οδηγίες! Οι Δήμοι που... μαύρισαν, ειδοποιήθηκαν για τον επαπειλούμενο κίνδυνο μετά από 24ωρα, και όταν πλέον ήταν αργά. Το Λιμενικό, πήγε σχετικά σύντομα στον τόπο του ατυχήματος, αλλά οι προσπάθειες άντλησης του υπολειπόμενου πετρελαίου και μαζούτ στο κύτος του βυθισμένου σαπιοκάραβου και ελέγχου και περιορισμού της διαρροής, άρχισαν με καθυστέρηση.
Μ’ άλλα λόγια, το κράτος... δεν λειτούργησε! Επειδή έλλειπε ο αρμόδιος υπουργός! Δεν θα πρέπει να υπάρχει πουθενά στον κόσμο άλλη χώρα που το κράτος, να ταυτίζεται με την εκάστοτε κυβέρνηση! Υπογράφεται μια συμφωνία, μεσολαβεί ανασχηματισμός, και η εφαρμογή της συμφωνίας αναστέλλεται, για να ενημερωθεί ο νέος υπουργός και ν’ αποφασίσει αν θα την εφαρμόσει ή θα την «βελτιώσει»! Σάμπως δεν το ζούμε με τις Σκουριές, το «Ελληνικό», την Fraport;
Το κράτος, έχει συνέχεια και συνέπεια, λειτουργεί βάσει πάγιων κανόνων και προγραμμάτων, πάει by the book! Τουλάχιστον μέχρι να υιοθετηθούν άλλοι κανόνες. Εδώ σ’ αυτή την έρμη χώρα, κινδυνεύεις να μείνεις άταφος, αν είναι κενή η ανάλογη «πολιτική θέση ευθύνης»! Δηλαδή, αν (ο μη γένοιτο...) πέσει το αεροπλάνο με όλη την κυβέρνηση μέσα, η χώρα... θα κλείσει; Μια σύγχρονη και ευνομούμενη χώρα, είναι οι θεσμοί και οι δομές της. Δεν λέμε ότι θα λειτουργεί « στον αυτόματο», αλλά δεν θα απαιτείται κι’ όλας η... 24ωρη βάρδια και επαγρύπνηση του «αρμόδιου» υπουργού!
Ε, αυτό το λογικό και αυτονόητο, δεν το έχουμε στην Ελλάδα, την χώρα που το αυτονόητο είναι διαρκώς... εθνικό ζητούμενο! Φταίει το πελατειακό, ρουσφετολογικό, αναποτελεσματικό κράτος, φταίει η μικροπολιτική και μικροκομματική διαχείριση που επιλέγουν με συνέπεια όλες οι κυβερνήσεις, που διαπιστώνουν χρόνια τώρα, η μια μετά την άλλη, την σχετική παθογένεια, υπόσχονται «επανίδρυση» ή «μεταρρύθμιση» και... μετά γυρνάνε από την άλλη πλευρά και συνεχίζουν τον μακάριο ύπνο τους!
Και κάτι για να «γελάσουμε»: ας πούμε ότι απαιτείται η φυσική και ενεργός παρουσία του κάθε υπουργού για την καθημερινή λειτουργία, επαγγελματισμό και επάρκεια της κάθε υπηρεσίας που ελέγχει. Ωραία, λοιπόν, ο κ. Κουρουμπλής, υποθέτουμε ότι θα πήγαινε στο υπουργείο του, όταν οι αρμόδιες υπ’ αυτόν υπηρεσίες εξέδιδαν «πιστοποιητικά» με.... παρατάσεις για το σαπιοκάραβο που βούλιαξε αγκυροβολημένο, με θάλασσα λάδι και άπνοια! Και λοιπόν; Και για σκεφθείτε τι θα ζούσαμε σήμερα, αν αντί για ένα μικρό πετρελαιοφόρο με 2.500 τόνους φορτίο, το ατύχημα συνέβαινε σε ένα από τα τάνκερ-θηρία που καθημερινά διασχίζουν τον Σαρωνικό....