Απογοητευτικά για τον ελληνικό δημόσιο τομέα είναι τα στοιχεία που δημοσιεύει η Διεθνής Διαφάνεια, καθώς αποδεικνύεται πως οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι αποδεικνύονται πρότυπα διαφθοράς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, τα φαινόμενα δωροδοκίας για δημοσίων υπαλλήλων από ξένες εταιρείες για να κερδίσουν διαγωνισμούς ή για παράκαμψη κανονισμών είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.
Μάλιστα όπως φαίνεται στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Διαφάνειας με τίτλο «Εξαγωγή Διαφθοράς: Έκθεση Προόδου 2012 σχετικά με την εφαρμογή από τα κράτη της Συνθήκης Κατά της Διαφθοράς του ΟΟΣΑ», η χώρα μας βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της κατάταξης για την εφαρμογή της συνθήκης.
Πάντως όπως επισημαίνεται η δωροδοκία δημοσίων υπαλλήλων από εταιρείες είναι και σύνηθες και παγκόσμιο φαινόμενο. Επισημαίνεται ακόμη ότι η εφαρμογή από τα κράτη της Συνθήκης Κατά της Διαφθοράς του ΟΟΣΑ, αυξάνει ολοένα και περισσότερο τις ασκήσεις διώξεων για χρηματισμό και στην επιβολή προστίμων, φυλάκιση και δυσφήμηση των εμπλεκομένων εταιριών.
Όσον αφορά την χώρα μας στην έκθεση διαπιστώνεται πως η Ελλάδα δεν διαθέτει επίσημα στοιχεία σχετικά με την ύπαρξη και εξέλιξη δικαστικών υποθέσεων που εμπίπτουν στις διατάξεις της Συνθήκης. Μία από τις αρμοδιότητες του υπουργείου Δικαιοσύνης σύμφωνα με την έκθεση θα έπρεπε να είναι και η ανά τακτά χρονικά διαστήματα, δημοσίευση σχετικών στοιχείων, για να γίνει φανερό το κατά πόσο η Ελλάδα τηρεί τις υποχρεώσεις της απέναντι στον ΟΟΣΑ.
Μάλιστα ενδεικτικό, είναι ότι ένα στα τέσσερα στελέχη επιχειρήσεων (27%) θεωρεί ότι η δωροδοκία από ανταγωνιστή είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους της επιχείρησής του τους τελευταίους 12 μήνες.
Το υψηλότερο ποσοστό εφαρμογής της σχετικής Συνθήκης καταγράφεται στις ΗΠΑ, όπου είχαν κλείσει 275 υποθέσεις μέχρι τα τέλη του 2011, ενώ δεύτερη έρχεται η Γερμανία, έχοντας κλείσει πλέον των 100 υποθέσεων.
Ο Καναδάς, η Αυστραλία και η Αυστρία έχουν επιδείξει σημαντική βελτίωση στην εφαρμογή της Συνθήκης, έχοντας στο χαρτοφυλάκιό τους 34 υποθέσεις που εκκρεμούν, λαμβάνοντας υπόψη ότι η πρώτη μεγάλη υπόθεση εστάλη στη Δικαιοσύνη εντός του 2011.
Στον αντίποδα, η Ιαπωνία, από τις μεγαλύτερες οικονομίες παγκοσμίως, έχει φέρει στο προσκήνιο λιγότερες από δέκα υποθέσεις.