Οι πρακτικές, τα κατορθώματα και η ίδια του η υπόσταση είναι συνυφασμένα με τη γέννηση της μοντέρνας κατασκοπείας και τη διαμόρφωση της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής κατά τον 20ο αιώνα. Το πραγματικό όνομα αυτού: Γκέοργκι Ρόζενμπλουμ. Έμεινε όμως γνωστός με το κωδικό όνομα: Ράιλι... Σίντνεϊ Ράιλι. Αυτή είναι η ιστορία του μύθου της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας πληροφοριών ΜI6.
Αν τα κατασκοπικά «επιτεύγματα» και οι ερωτικές περιπέτειες του κινηματογραφικού Τζέιμς Μποντ φαντάζουν στα μάτια σου αξιομνημόνευτα, εκείνα του αληθινού Ρωσοεβραίου κατασκόπου πάνω στον οποίο σφυρηλατήθηκε ο χαρακτήρας μυθοπλασίας του πρώτου θα χρειάζονταν ολόκληρους τόμους για να εξιστορηθούν.
Γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας την 24η Μαρτίου του 1873 για να αφήσει την τελευταία του πνοή την 5η Νοέμβρη του 1925 από σοβιετική σφαίρα σε δάσος κοντά στη Μόσχα.
Είχε έφεση στις ξένες γλώσσες, επτά εκ των οποίων μιλούσε απταίστως, πράγμα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη στρατολόγησή του από τη βρετανική μυστική υπηρεσία Μ16, για να θεωρηθεί λίγα χρόνια αργότερα ο σημαντικότερος μυστικός πράκτωρ της Βρετανίας, λόγω της πολύτιμης «δουλειάς» του στη Γερμανία.
Με το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ο Ράιλι μετακινήθηκε στη Ρωσία με αποστολή την προμήθεια όπλων στους συμμάχους της Βρετανίας και, εν συνεχεία, έπειτα από σύντομη διαμονή στο Λονδίνο το 1917, μπήκε λαθραία στη Γερμανία με σκοπό να βολιδοσκοπήσει την κατάσταση και να εξαγάγει συμπεράσματα στρατηγικής φύσεως σχετικά με το πόσο κοντά βρισκόταν η Γερμανία στο να ηττηθεί.
Λέγεται, μάλιστα, ότι το 1918 η Μ16 τον έστειλε στη Ρωσία με σκοπό τη δολοφονία του Λένιν ή την οργάνωση αντεπαναστατικού κινήματος. Τον πρόλαβε όμως η Φάνυα Κάπλαν, χωρίς όμως να καταφέρει να τον σκοτώσει, καθώς ο Λένιν επέζησε της απόπειρας.
Το 1924, ο Ράιλι και ένας δεύτερος βρετανός πράκτορας ονόματι Άρθουρ Μόντι Γκρέγκορι ενεπλάκησαν στην πλαστογράφηση της περιλάλητης επιστολής του Γκριγκόρι Ζινόβιεφ την οποία εξέδωσαν στην εφημερίδα Daily Mail – ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά σκάνδαλα στη Βρετανία του πρώτου μισού του 20ου αιώνα που πιστεύεται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ήττα του Εργατικού Κόμματος στις γενικές εκλογές του 1924.
Το 1925 επέστρεψε στη Ρωσία, όπου παγιδεύτηκε από Ρώσους πράκτορες. Αρχικά, πιστευόταν ότι τον εκτέλεσαν την 28 Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς. Όμως, νέα δεδομένα στην υπόθεση του θανάτου του αποκαλύπτουν ότι μεταφέρθηκε και εκτελέστηκε την 5η Νοεμβρίου σε αλσύλλιο βορειοανατολικά της Μόσχας – εκδοχή εξίσου αμφισβητούμενη, λόγω εναλλακτικών μαρτυριών, προερχόμενων από πρώην Ρώσους πράκτορες που αυτομόλησαν στη Δύση.
Σε κάθε περίπτωση, τα 50 και κάτι χρόνια που έζησε συμπίπτουν με μία χρονική περίοδο η οποία καθόρισε αποφασιστικά τους όρους με τους οποίους θα παιζόταν το πολιτικό παιχνίδι για το υπόλοιπο του 20ου αιώνα.