Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος, όταν θα έρθει η ώρα, θα κρίνουν τον Παπανδρέου με τους αυστηρότερους όρους. Σαν έναν άβουλο, αναρμόδιο και ουσιαστικά απροετοίμαστο πολιτικό που ο κακός δαίμονας της Ελλάδας τον έβαλε να διαχειριστεί το παρόν και το μέλλον της χώρας στις πιο αδιανόητες συγκυρίες.
Ο Γιώργος δεν φταίει φυσικά (ολοκληρωτικά) για τη χρεοκοπία, αφού δημοσιονομικά είχε συντελεστεί πριν έρθει στην εξουσία. Ευθύνεται, όμως, αποκλειστικά για τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε και στη συνέχεια διαχειρίστηκε το μνημόνιο. Αγνοώντας σε βάθος την οικονομία, δεν ήξερε ούτε τι υπέγραφε, ούτε πώς να βγάλει τη χώρα σχετικά γρήγορα από τα αδιέξοδά της.
Το παράδοξο είναι ότι τώρα θέλει να επιστρέψει, πιστεύοντας ότι δικαιώθηκε η «πολιτική» του, ή, ακόμα χειρότερα, νομίζει ότι αυτός ο οδικός χάρτης εξόδου από τη χρεοκοπία, δρομολογήθηκε επί των ημερών του. Η πικρή αλήθεια είναι ότι αν ο Γιώργος είχε παραμείνει πρωθυπουργός, μετά το οπερετικό εκείνο δημοψήφισμα, η Ελλάδα θα είχε πάει άκλαφτη.
Το ανεκδιήγητο, όμως, που προδίδει μια πλήρη άγνοια της Ιστορίας, είναι ότι νομίζει πως πλησιάζει η ώρα της επιστροφής. Επιστροφής, πού; Σε τι;