«Η Ιταλία είναι μέσα στα σκατά μέχρι το λαιμό όσον αφορά στη διαφθορά και ο Μπέπε Γκρίλο είναι ο μόνος που διαρκώς φώναζε κι έκανε τόσο σαματά γι' αυτή την κατάσταση», λέει ο διακεκριμένος συγγραφέας και νομπελίστας Ντάριο Φο.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Repubblica» ο 87χρονος νομπελίστας Ντάριο Φο θεωρεί πως «είναι επείγουσα η περίσταση να γίνει κάτι για τη χώρα αυτή, προκειμένου να μην πέσει στον γκρεμό. Και στην παρούσα χρονική συγκυρία μέσα μου, ευτυχώς, υπερισχύει η αισιοδοξία κι όχι ο φόβος».
«Απαιτείται η εύρεση ''υπερκομματικών'' ανθρώπων του πνεύματος και της επιστήμης που να σηκώσουν το βάρος να βγάλουν την Ιταλία από την κρίση. Να βάλουμε στο Κοινοβούλιο όχι τους αετονύχηδες και τα λαμόγια από τα διάφορα πολιτικά κόμματα, αλλά σπουδαίες προσωπικότητες απ' όλο το φάσμα της κοινωνικής, επιστημονικής και πνευματικής ζωής της χώρας που να έχουν αγαθές προθέσεις απέναντι στην Αριστερά» αναφέρει ο Φο και δίνει ονόματα.
«Εγώ θα σκεφτόμουνα διακεκριμένους επιστήμονες όπως ο καθηγητής του Αστικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο «Λα Σαπιέντσα» της Ρώμης, Στέφανο Ροντοτά, ο καθηγητής Ιστορίας Κλασικής Τέχνης και Αρχαιολογίας της Πίζας, Σαλβατόρε Σέτις και η πρώην καθηγήτρια της Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Τεργέστης καθώς και πρώην διευθύντρια του Αστρονομικού Κέντρου της Τεργέστης Μαργκερίτα Χακ», σημειώνει ο Φο. Και επαναλαμβάνει ότι ο ίδιος είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία ώστε να αναλάβει το ρόλο του προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας, για τον οποίο τον πρότεινε ο ηγέτης του «Κινήματος Πέντε Αστέρων», Μπέπε Γκρίλο.
Για τους νέους βουλευτές και γερουσιαστές της παράταξης του Γκρίλο τονίζει πως «αρκετοί απ' αυτούς είναι πολύ νέοι σε ηλικία, αλλά δραστήριοι, 'καθαροί'' και τίμιοι. Κι όλοι τους έχουν μια θετική αύρα, η οποία σε κάνει αμέσως να τους εμπιστεύεσαι».
Για την επιτυχία του Γκρίλο στις πρόσφατες εκλογές θεωρεί πως οφείλεται στο ότι «γύρισε όλη την Ιταλία και μίλησε με τους απλούς ανθρώπους. Μόνο ο Γκρίλο έκανε τόσο μεγάλη περιοδεία, από το Βορρά μέχρι την Σικελία ή τη Σαρδηνία, για παράδειγμα να μιλήσει με τους μεταλλωρύχους στον Τάραντα. Σε όλους αυτούς τους Ιταλούς, ο Μπέπε δεν τους έδωσε απλώς μια ακτίδα ελπίδας για το μέλλον, αλλά τους κατέστησε σαφές πως είναι πολύ σοβαρός σχετικά με τις προθέσεις του για τον τόπο αυτό».