Ηταν 1η Μαρτίου του 1973 όταν οι σπαραχτικές καμπάνες του εμβληματικό άλμπουμ των Pink Floyd, Dark Side of the Moon, χτυπούσαν για πρώτη φορά στα δισκοπωλεία των Ηνωμένων Πολιτειών ξεκινώντας μια μοναδική πορεία που έμελλε να γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία της μουσικής.
Το όγδοο άλμπουμ των ψυχεδελικών και πάντα υποψιασμένων Pink Floyd θεωρείται από πολλούς η κορυφαία δημιουργική στιγμή του συγκροτήματος, ενώ πέρα από την αδιαμφισβήτητη μουσική του αξία, παράλληλα, έσπασε και τα ταμεία, αποτελώντας μέχρι σήμερα την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του γκρουπ και διατηρώντας τη θέση νούμερο 3 στους δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Αποτελεί τον πιο πετυχημένο και αφοσιωμένο συνδυασμό της ροκ και της ηλεκτρονικής μουσικής, κάτι που οι Pink Floyd, ως πρωτοπόροι πάσχιζαν να πετύχουν και στα προηγούμενα, εξίσου εξαιρετικά τους άλμπουμ, ενώ παρέμεινε στα τσάρτς για 741 συνεχόμενες εβδομάδες, από το 1973 έως το 1988 και συνεχίζει να είναι σε όλες τις λίστες με τα καλύτερα και πιο εμπορικά άλμπουμ όλων των εποχών.
Σημειωτέον ότι το Dark Side of The Mood κυκλοφόρησε πρώτα στις ΗΠΑ και μετέπειτα στη Βρετανία και την Ευρώπη όπου επίσης έγινε ανάρπαστο.
Οι στίχοι, όπως πάντα νοσταλγικοί και συγκλονιστικοί, αποδομούν πλήρως τον σύγχρονο άνθρωπο και την ανάγκη του για καταναλωτισμό υπενθυμίζοντας την κορυφαία στιγμή του δίσκου, το «Time», ότι ο μοναδικός αδέκαστος κριτής των πάντων είναι ο χρόνος που φεύγει σαν ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών.
Oι κύριοι Roger Waters, David Gilmour, Nick Mason και ο μακαρίτης Richard Wright συνοδευόμενοι πάντα από την «παρανοϊκή ευφυϊα» του επίσης, μακαρίτη, πρώτου τους ηγέτη Syd Barrett πέρα από τους εγωισμούς και τις αξέχαστες κοκορομαχίες τους υπήρξαν αναμφίβολα το κορυφαίο συγκρότημα στην ιστορία της ροκ μουσικής καταφέρνοντας να δημιουργήσουν μουσικά αξεπέραστους δίσκους και ογκόλιθους επιρροής για τις επόμενες γενιές.
Τον Ιούνιο του 2006 όσοι βρέθηκαν στο Terra Vibe στη Μαλακάσα για να απολαύσουν ολόκληρο το αριστούργημα που παρουσίασε στην τότε παγκόσμια περιοδεία του ο Roger Waters σίγουρα έμειναν με το στόμα ανοικτό και δύσκολα μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους.
Το πιο χαρακτηριστικό απ΄όλα; Ανθρωποι τριών διαφορετικών γενεών, γονείς με παιδιά, αγκαλιασμένοι να τραγουδούν τους στίχους τραγουδιών με ανθρώπινο και κυρίως διαχρονικό νόημα.