Ακριβώς όπως υπάρχουν οι καλές στιγμές υπάρχουν και οι κακές κι εδώ υπάρχει το top ten των αυτοκίνητων που ξεκίνησαν με φιλοδοξίες και απογοήτευσαν τους πάντες και τα πάντα.
10. Alfa Romeo Arna
Πρόκειται για το αποτέλεσμα της συνεργασίας της Alfa Romeo με τη Nissan κι εκεί που όλοι περίμεναν πως θα συνδυαζόταν το φημισμένο ιταλικό design με την παροιμιώδη ιαπωνική αξιοπιστία οι άνθρωποι έκαναν ακριβώς το αντίθετο: άφησαν στους Ιάπωνες το σχεδιασμό και στους Ιταλούς κινητήρα κ.λπ. Το αποτέλεσμα φυσικά ήταν το αναμενόμενο: το Arna πάτωσε κυριολεκτικά. Σε όλους τους τομείς.
9. Ford Edsel
Δεν λείπει από καμία λίστα που αφορά τα χειρότερα αυτοκίνητα από καταβολής αυτοκίνησης που σέβεται τον εαυτό της και φυσικά δεν απουσιάζει και από τη δική μας. Εκεί προς τα τέλη της δεκαετίας του '50 το Edsel ήταν μια από τις μεγάλες εμπορικά ελπίδες της Ford. Αποδείχθηκε μεγάλο φιάσκο. Ο βασικός λόγος η μάσκα του, που στην πουριτανική Αμερική των '50s έμοιαζε με αιδοίο. Ομολογουμένως αρκετά...
8. AMC Gremlin
Τι να πούμε τι από τη στιγμή που είναι Gremlin όνομα και πράγμα. Τραγικό από όποια πλευρά κι αν το κοιτάξεις με κορυφαία την πίσω που είναι σα να έχει φάει κλωτσιά με κουντουπιέ -για τους ποδοσφαιρόφιλους αυτό- από κάποιο γίγαντα.
7. Citroen SM
Και σε αυτήν την περίπτωση το όνομα τα λέει όλα, μιας και μόνο σαδομαζοχιστές μπορούσαν τελικά να πάρουν στις αρχές της δεκαετίας το ΄70 ένα αυτοκίνητο που συνδύαζε το στυλ και την πνευματική ανάρτηση των Citroen με ένα κινητήρα της Maserati που ήταν υπόδειγμα αναξιοπιστίας. Πιο πολλές πιθανότητες υπήρχαν τότε να κερδίσεις το Λαϊκό λαχείο από το να κάνεις χωρίς βλάβη μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα με την SM. Όπως είπαμε, το όνομα τα λέει όλα...
6. NSU Ro 80
Η έκπληξη του top ten μιας και συνήθως αναφέρεται στα μοντέλα που ήταν σταθμοί στην εξέλιξη του αυτοκινήτου. Πράγματι τότε, στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 δηλαδή, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του. Στη θεωρία, γιατί στην πράξη ο πρωτοποριακός ακόμα και σήμερα κινητήρας Wankel του κατανάλωνε τόση βενζίνη που θα έκανε και σεΐχη να δυσανασχετήσει, ενώ ταυτόχρονα χρειαζόταν και σχεδόν ίσες ποσότητες λαδιού. Παράλληλα δεν ήταν και υπόδειγμα αξιοπιστίας και έτσι λογικά επιτάχυνε την εξαφάνιση της NSU από το αυτοκινητικό προσκήνιο.
5. SsangYong Rodius
Βλέποντάς το είσαι σίγουρος πρώτον πως ο σχεδιαστής του έπασχε από κάποια ψυχοτρόπο ασθένεια που διαγνώστηκε μετά και δεύτερον πως οι υπεύθυνοι της εταιρείας που έδωσαν την έγκρισή τους να κατασκευαστεί ήταν εκ γενετής τυφλοί. Αν ισχύει κάτι διαφορετικό τόσο για το σχεδιαστή όσο και για τα μέλη της επιτροπής θα έπρεπε να είχε επανέλθει η θανατική ποινή, καθώς τέτοια κακογουστιά απλά δεν αντέχεται...
4. Aston Martin Lagonda
Σήμερα οι Aston είναι ίσως τα πιο όμορφα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν και που μπορεί να αγοράσει κανείς. Δεν ήταν όμως πάντα έτσι, καθώς στην πρόσφατη ιστορία της μάρκας υπάρχουν μοντέλα σαν τη Lagonda του 1976 που τη χαρακτηρίζεις όμορφη μόνο αν πριν έχεις φάει σε παραδοσιακή εγγλέζικη παμπ καραμελωμένο μπέϊκον και έχεις πιεί χλιαρή μπύρα. Προσθέστε και την ανύπαρκτη αξιοπιστία και δεν θα απορήσει κανείς που η Aston Martin είχε φτάσει κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού.
3. Jaguar X-Type
Μια μικρή και προσιτή Jaguar με το στυλ των μεγαλύτερων. Στη θεωρία ακούγεται σα συνταγή επιτυχίας, αλλά πότε η πράξη επιβεβαιώνει τη θεωρία; Έτσι η X-Type ήταν πολύ απλά ένα κακό και αδιάφορο αυτοκίνητο, που τύχαινε να έχει τα σήματα της Jaguar. Και αυτά της Trabant να είχε πάλι κακή θα ήταν. Σε όλους τους τομείς, οπότε τουλάχιστον δεν μπορούσες να κατηγορήσεις τους Άγγλους ότι παρέλειψαν κάποιον.
2. DeLorean DMC12
Καλύτερα να το αποκαλούμε DeLorean σκέτο, μιας και η εταιρεία δεν αξιώθηκε να φτιάξει άλλο μοντέλο. Το εγχείρημα είχε ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς, ενώ την εντυπωσιακή εμφάνιση με τις πόρτες αλά φτερά γλάρου την πιστώνεται ο πολύς Giorgetto Giugiaro. Στην πορεία τα πράγματα πήγαν κατά διαόλου, ενώ όσα πρόλαβαν να κατασκευαστούν είχαν κινητήρες 120 (ΗΠΑ) ή 150 ίππων (Ευρώπη), οπότε η εικόνα super car ήταν το ακριβώς αντίθετο από το μπριο και το δυναμισμό που εισέπραττε ο οδηγός στο δρόμο. Τουλάχιστον έμεινε η εμφάνισή του στην ταινία "Επιστροφή στο μέλλον"...
1. Fiat Multipla
Υπάρχει μια αγγλική παροιμία που λέει "όσο για τη φάτσα μου δεν με νοιάζει, αφού είμαι πίσω από αυτήν" και την οποία οι designers της Fiat πρέπει να την είχαν κάνει μότο ζωής τους. Κι αυτό γιατί έφτιαξαν ένα καταπληκτικό εσωτερικό για το Multipla και την ίδια στιγμή επέλεξαν ένα εξωτερικό σχεδιασμό που πολύ απλά δεν βλεπόταν. Ούτε από μπροστά, ούτε από πίσω, ούτε από το πλάι όση καλή διάθεση κΙ αν επιστράτευες. Ίσως γιατί πίστευαν πως όποιοι ενδιαφέρονταν για το Multipla θα κολλούσαν με το εσωτερικό και τους χώρους του και δεν θα έδιναν σημασία στην εξωτερική του εικόνα. Αμ δε... Παρά τα υπαρκτά πλεονεκτήματά του το Multipla έμεινε στα αζήτητα.... Κι ας απέκτησε στην πορεία ένα πιο συμβατικό εμπρός μέρος.