Στον συναρπαστικό και δυναμικό κόσμο της βιομηχανίας του πορνό ισχύει ό,τι και στους υπόλοιπους παραγωγικούς τομείς: διαρκής αλλαγή και καινοτομία.
Στην 28ετία που ακολούθησε την κυκλοφορία του «Βαθέως Λαρυγγιού», από τη μικρή και μεγάλη οθόνη παρήλασαν όλες οι πιθανές πρακτικές: αμφιφυλοφιλία, ομοφυλοφιλία, διαφυλετικό σεξ, σοδομία, διπλή διείσδυση, ομαδικός συνουσιασμός, επιδειξιομανία, σαδομαζοχισμός, throat-fucking (αναζητείται ακόμη δόκιμος όρος στα ελληνικά), με τη λίστα να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο όσο φτάνουμε στη δεύτερη δεκαετία της δεύτερης χιλιετίας μετά Χριστόν.
Κι εκεί που όλοι νόμιζαν ότι ο θαυμαστός κόσμος του εμπορευματοποιημένου σεξ είχε εξαντληθεί, ένα νέο genre έκανε την εμφάνισή του, βγαλμένο από τα βάθη μιας αρχαίας πρακτικής της φεουδαρχικής ιαπωνικής κοινωνίας με στόχο την τιμωρία των μοιχαλίδων.
Σύμφωνα με λαογραφικές μελέτες, οι γυναίκες που αποδεδειγμένα τα είχαν «φορέσει» στους συζύγους τους τιμωρούνταν με τον τρόπο που σήμερα οι απανταχού πορνόφιλοι απολαμβάνουν σε όλες τις πιθανές εκδοχές του: ήταν υποχρεωμένες να ταπεινωθούν, δεχόμενες το σπέρμα όλων των αντρών του χωριού πάνω στο πρόσωπο και το σώμα τους.
Όπως ανακοινώνουν και οι παραγωγοί της μεγαλύτερης εταιρείας παραγωγής βίντεο Bukkake της Ιαπωνίας με την ονομασία Shuttle Japan: «Κατευθείαν από τον κόσμο των αρχαίων τελετουργικών των παλλακίδων της Ιαπωνίας, σας φέρνουμε στις οθόνες σας την ξεχασμένη τέχνη του Bukkake»!