Από τους εγκληματίες της 17 Νοέμβρη βρέθηκε απέναντι στους «καρχαρίες» της φοροδιαφυγής και, μάλλον, την πάτησε ο Γιάννης Διώτης.
Καλείται τώρα να εξηγήσει πώς τα στικάκια με τη λίστα Λαγκάρντ «έγιναν μαρουλόφυλλα», όπως τον κατηγορεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Θα πρέπει, επίσης, να αποδείξει ότι δεν αλλοίωσε τη λίστα, δεν έκανε παρεμβάσεις στα ονόματα και δεν ευθύνεται για το γεγονός ότι το ΣΔΟΕ, του οποίου προϊστατο, δεν εκμεταλλεύτηκε τη λίστα Λαγκάρντ ούτε κυνήγησε όσους έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό για να φοροδιαφύγουν. Καλείται να αποδείξει, με άλλα λόγια, ότι έκανε σωστά τη δουλειά του.
Τετ α τετ με το «Τσακάλι»
Ο Ιωάννης Διώτης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1955 και εισήλθε στο εισαγγελικό σώμα το 1985. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Στα φοιτητικά του χρόνια δήλωνε αριστερός.
Το 1994, επί ημερών Στέλιου Παπαθεμελή στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, ορίστηκε επικεφαλής του επιστημονικού συμβουλίου του υπουργείου για θέματα τρομοκρατίας και το 1998 τοποθετήθηκε στη θέση του εισαγγελέα επόπτη των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής.
Οπως ομολογούν όλοι όσοι συνεργάστηκαν μαζί του, ασχολήθηκε με το ζήτημα της τρομοκρατίας με πάθος σχετικώς ασυνήθιστο για Ελληνα δημόσιο λειτουργό. Χαρακτηρίζεται ως άνθρωπος των ειδικών αποστολών, αφού έχει το χάρισμα να προσηλώνεται στο στόχο του.
Για τις ανάγκες της δουλειάς του στο δικαστικό σώμα είχε επισκεφτεί πολλές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το 1995 -μάλιστα- ως αντιεισαγγελέας τότε, ο Ιωάννης Διώτης είχε μεταβεί στη Γαλλία, όπου στις φυλακές είχε συναντήσει το διαβόητο τρομοκράτη Κάρλος, κατά κόσμον Ιλιτς Ραμίρεζ Σάντσες, τον επιλεγόμενο και «Τσακάλι», στον οποίο είχε απευθύνει συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με το τι γνώριζε για την ελληνική τρομοκρατία.
Εκτός από την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» ο Διώτης ως δικαστικός λειτουργός ασχολήθηκε -μεταξύ άλλων- με την υπόθεση του ΕΛΑ, την έρευνα, ως εισαγγελέας πρωτοδικών, για την αυτοκτονία του στελέχους της Vodafone Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, μια υπόθεση η οποία σχετιζόταν με το σκάνδαλο των υποκλοπών. Με το ίδιο πάθος είχε ασχοληθεί και με το διεθνές κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας, όταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είχε βρεθεί η βίλα Μιχαηλίδη στη Σχοινούσα.
Η απόπειρα αυτοκτονίας του γιού του
Ενα «μελανό» σημάδι στο βιογραφικό του Ιωάννη Διώτη αφορά το δραματικό συμβάν με τον γιό του.
Αν και στην προσωπική του ζωή δεν είχε δώσει δικαιώματα για σχόλια και επικρίσεις, ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός βρέθηκε στη δίνη της επικαιρότητας όταν τον Δεκέμβριο του 2009 ο 28χρονος γιος του Παναγιώτης επιχείρησε να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τον 7ο όροφο του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως έπειτα από δημοσιεύματα δικτυακών τόπων που τον έφεραν να εργάζεται ως έμμισθος νομικός σύμβουλος του υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη χωρίς να έχει πτυχίο Νομικής.
Το πλήγμα για τον πρώην εισαγγελέα ήταν βαρύ, αν και ο τότε υπουργός είχε διευκρινίσει ότι ο Παναγιώτης Διώτης συμμετείχε αμισθί σε δύο επιτροπές για το άσυλο και την αναμόρφωση του Πειθαρχικού Δικαίου της Αστυνομίας μέχρι να λάβει το πτυχίο του από τη σχολή. Παρ' όλα αυτά, αν και η κατάληξη ήταν θετική, καθώς ο νεαρός διέφυγε τον κίνδυνο, η υγεία του Ιωάννη Διώτη κλονίστηκε ακόμα περισσότερο, αφού στο παρελθόν είχε υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς. Ο σάλος και η αρνητική δημοσιότητα του θέματος αλλά και η αγωνία για την υγεία του παιδιού του επιβάρυναν ακόμα περισσότερο τον πρώην εισαγγελέα.
Διακομματικός
Ενα ακόμη χαρακτηριστικό της καριέρας του Ιωάννη Διώτη είναι ότι, έχοντας την εποπτεία των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, κατάφερε να δημιουργήσει καλές σχέσεις με το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος της χώρας.
Το 2004, ο Γιώργος Βουλγαράκης, πρώτος υπουργός Δημόσιας Τάξης των κυβερνήσεων Καραμανλή, είχε υποβάλει αίτημα προς το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για την ανανέωση της θητείας του ως εποπτεύοντος των ερευνών για την τρομοκρατία. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό, η εποπτεία των ερευνών για την τρομοκρατία «πέρασε» στον Δημήτρη Ασπρογέρακα, αλλά η κίνηση Βουλγαράκη κάτι δείχνει.
Αυτή η συναίνεση του χρειάστηκε και για την τοποθέτησή του ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ που τον έφερε ενώπιον γνωστών ονομάτων της ελληνικής κοινωνίας. Πάντως, όλοι γνωρίζουν ότι από τις ημέρες της «17 Νοέμβρη» ο Ιωάννης Διώτης έχει αποκτήσει πολύ καλές σχέσεις με τον πρώην υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Διώτης και Σάββας Ξηρός
Το 1998 τοποθετήθηκε στη θέση του εισαγγελέα επόπτη των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας.
Κατά τη διάρκεια της εξάρθρωσης της «17Ν» και του ΕΛΑ έγραψε εκατοντάδες ώρες ανακρίσεων μεταξύ του 12ου ορόφου της ΓΑΔΑ και του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός για όσο διάστημα νοσηλευόταν εκεί ο Σάββας Ξηρός.
Λέγεται μάλιστα ότι έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του τραυματισμένου βομβιστή, με τον οποίο για αρκετά βράδια είχε πολύωρες συζητήσεις όχι μόνο για τις κατηγορίες που τον βάρυναν αλλά και για πολλά άλλα θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος. Οσοι είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν έλεγαν ότι είναι σκληρό καρύδι, αυστηρός και ιδιαιτέρως προσηλωμένος στον στόχο του. Κατά κοινή ομολογία υπήρξε ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών και διακρίθηκε για τη διακριτικότητα των κινήσεών του και το υψηλό αίσθημα ευθύνης που επέδειξε κατά την τέλεση των καθηκόντων του.
Η Βίλα της Σχοινούσας
Με το ίδιος πάθος που έδειξε για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας είχε ασχοληθεί στο παρελθόν και με το διεθνές κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας, όταν στο επίκεντρο της ειδησεογραφίας βρέθηκε η περιβόητη βίλα της Σχοινούσας. Για την υπόθεση αυτή, στην οποία είχαν συνεργαστεί πολύ στενά οι ελληνικές με τις ιταλικές αρχές, ο Ιωάννης Διώτης είχε ταξιδέψει στη Ρώμη για να συγκεντρώσει πληροφορίες και κατά την επιστροφή του στην Αθήνα είχε μεταφέρει στις αποσκευές του πολλά και χρήσιμα στοιχεία που του είχε παραδώσει ο Ιταλός εισαγγελέας Πάολο Φέρι.
Οι υποκλοπές μπήκαν, όμως, στο ράφι
Το Απρίλιο του 2004, έχοντας κάνει πλέον τον κύκλο του στην Αντιτρομοκρατική, αντικαταστάθηκε έπειτα από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστικού Συμβουλίου από τον Δημήτρη Ασπρογέρακα και επέστρεψε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, όπου εξακολούθησε να ασχολείται με πολύ σοβαρές υποθέσεις που συντάραξαν το πανελλήνιο, μεταξύ των οποίων και η αυτοκτονία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, στελέχους της Vodafone, μια υπόθεση που συνδέθηκε με το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών που ξέσπασε το 2004.
Η υπόθεση δεν διευρευνήθηκε ποτέ, δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες, και μπήκε στο συρτάρι.
Κατέληξε ύποπτος για τη λίστα Λαγκάρντ
Ο κ. Διώτης κλήθηκε ήδη από τους οικονομικούς εισαγγελείς να δώσει εξηγήσεις με την ιδιότητα του υπόπτου για τη μη αξιοποίηση της αποκαλούμενης «λίστας Λαγκάρντ».
Ο κ. Διώτης (όπως και ο προκάτοχος του στο ΣΔΟΕ Ιωάννης Καπελέρης), κλήθηκαν από τους οικονομικούς Εισαγγελείς ως ύποπτοι για την διάπραξη του αδικήματος της υπεξαγωγής εγγράφου με τις επιβαρυντικές περιστάσεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου.
Ο πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ αρνείται την πράξη και χαρακτηρίζει «νόμω και ουσία αβάσιμη» την κατηγορία.
Ο κ. Διώγης, εξιστορώντας την παράδοση σε αυτόν της επίμαχης λίστας, επανέλαβε στο προηγούμενο υπόμνημά του ότι η λίστα Λαγκάρντ του απεστάλη από τέλη Ιουνίου 2011 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου, με τη μορφή USB, ατύπως και χωρίς κανένα διαβιβαστικό και χωρίς να συνοδεύεται από οποιαδήποτε εντολή περί χειρισμού.
Χαρακτηρίζει μάλιστα «ασυνήθη για έναν υπουργό τον τρόπο παράδοσης» του εν λόγω υλικού, γεγονός που, όπως είπε, εδραίωσε την πεποίθησή του ότι το αντικείμενο αποτελούσε το υποκλαπέν υλικό του τότε ποινικά διωκόμενου πρώην υπαλλήλου της HSBC, Ερβέ Φαλτσιάνι.
Ο κ. Διώτης αναφέρει ότι άνοιξε το αρχείο και είδε ότι περιείχε «ελληνικά ονόματα φυσικών προσώπων και επωνυμίες εταιριών όπως επίσης και διάφορα ποσά σε δολάρια, χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε μνεία σχετικά με την προέλευση των ποσών» και τονίζει ότι οι πληροφορίες αυτές αφορούσαν παλαιότερες εγγραφές «δηλαδή σε χρονικό διάστημα πολύ πριν από την περιέλευση της χώρας σε οικονομική δυσπραγία» και επομένως δεν επρόκειτο για εξαγωγές κεφαλαίων που σχετίζονταν με κίνδυνο χρεοκοπίας της χώρας.
Προϊόν υποκλοπής
Ο κληθείς σε εξηγήσεις πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ επαναλαμβάνει επίσης την άποψή του ότι το επίμαχο υλικό ήταν προϊόν υποκλοπής και παραβίασης προσωπικών δεδομένων και ότι δεν είχε λόγο να ασχοληθεί με αυτό καθώς ήδη ερευνούσε στοιχεία που είχαν τεθεί υπόψη του ΣΔΟΕ με νόμιμο τρόπο. Αναφέρει επίσης ότι αποφάσισε να ενημερώσει σχετικά τον τότε νέο υπουργό Ευάγγελο Βενιζέλο «ώστε να λάβω από αυτόν εντολές περί του πρακτέου».
Κατά την αφήγηση του κ. Διώτη, όταν στα τέλη Ιουλίου ή αρχές Αυγούστου του 2011 συνάντησε τον κ. Βενιζέλο στην Βουλή, του παρέδωσε το USB συνοδευμένο από εκτύπωση μερικών σελίδων, του είπε πώς είχε περιέλθει στην κατοχή του και του επισήμανε ότι, βάσει τροποποιητικής διάταξης του 2008, απαγορεύεται να λαμβάνονται υπόψη στην ποινική διαδικασία αποδεικτικά που αποκτήθηκαν με αξιόποινες πράξεις.
«Ο υπουργός -συνεχίζει ο κ. Διώτης- συμφώνησε με την άποψή μου, κράτησε το USB, δεν μου έδωσε οποιαδήποτε εντολή σχετικά με αυτό (στην περίπτωση αυτή άλλωστε δεν θα το κρατούσε) και έκτοτε δεν έγινε ποτέ άλλοτε λόγος για το συγκεκριμένο αντικείμενο ούτε κάποια ενέργεια μέχρι την αποχώρηση μου από το ΣΔΟΕ».
Όπως τονίζει ο κ. Διώτης, ο κ. Βενιζέλος του είχε δώσει εντολή τον Οκτώβριο του 2011 να διενεργήσει το ΣΔΟΕ φορολογικό έλεγχο σε 750 πρόσωπα σχετικά με εξαγωγή ποσών το 2009, ενώ αργότερα ο υπουργός του έδωσε εντολή για έλεγχο 743 φυσικών προσώπων που είχαν κάνει εμβάσματα άνω των 100.000 ευρώ στο εξωτερικό το 2010.
Πόλεμος με τον Βενιζέλο
Ο κ. Διώτης επισημαίνει ότι ο «κ. Βενιζέλος ισχυρίζεται τώρα δημόσια ότι ως υπουργός δεν έδινε ποτέ εντολές για το χειρισμό συγκεκριμένων υποθέσεων, αλλά μόνο "γενικές κατευθυντήριες οδηγίες"». Στο υπόμνημά του ο κ. Διώτης σχολιάζει την κατάθεση του κ. Βενιζέλου που υποστηρίζει ότι αποδέχθηκε τη νομική προσέγγιση του τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ αλλά αντιφάσκει όταν αναφέρει πως, αν είχε περιέλθει πρώτα στον ίδιο ως υπουργό το υλικό, θα το παρέδιδε στο ΣΔΟΕ προς αξιολόγηση και αξιοποίηση. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Διώτης: «Γιατί ο υπουργός δέχθηκε το USB όταν του το παρέδωσα; Γιατί δεν μου το επέστρεψε με την εντολή να το χειριστώ "ως πηγή ανεπίσημων πληροφοριών";».
Μάλιστα ο κ. Διώτης, αφού στηλιτεύει τον τρόπο που του παραδόθηκε η επίμαχη λίστα, αναφέρει ότι ο ίδιος δεν πιστεύει ότι η νομιμότητα «δεν ισχύει α λα καρτ» και εκφράζει τη λύπη του γιατί διαπίστωσε ότι ακόμη και σε παράγοντες της Πολιτείας υφέρπει η βεβαιότητα πως το ΣΔΟΕ και ο επικεφαλής του θα έπρεπε με εμφανή τρόπο να τηρήσουν το νόμο και με αφανή να τον παραβούν διεξάγοντας έρευνες βάσει του παράνομου αποδεικτικού υλικού.
Τέλος, απευθυνόμενος προς τους συναδέλφους του, εισαγγελείς Οικονομικού Εγκλήματος, ο κ. Διώτης αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Αισθάνομαι, ενόψει της εκ μέρους σας μάλλον εντυπωσιοθηρικής διατυπώσεως των κατηγοριών που με αφορούν, ότι δεν καλούμαι να απαντήσω στον φυσικό μου δικαστή, αλλά μάλλον σε όσους δημιουργούν και διακινούν εντυπώσεις ή "βγάζουν το ψωμί τους" από αυτές. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι την κλήση μου προς παροχή εξηγήσεων, όπως επίσης και το περιεχόμενο του εγγράφου στο οποίο αναφέρονται οι συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις για τις οποίες θα έδινα εξηγήσεις, την πληροφορήθηκα από τα ΜΜΕ μία ολόκληρη μέρα πριν από την επίδοσή της, το δε έγγραφο όταν παρουσιάστηκα ενώπιόν σας!».
Σήμερα, 15 Ιανουαρίου 2013, ο Ιωάννης Διώτης καλείται με νέο υπόμνημα να απαντήσει στις νέες κατηγορίες.